ΔΥΤΙΚΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ: Αναζωπυρώνουν τα πάθη του πολέμου.

Άναψαν τα αίματα στα δυτικά Βαλκάνια μετά την αντιπροσφυγή της Σερβίας στο ΔΠΔ της Χάγης κατά της Κροατίας για γενοκτονία και την εσπευσμένη μετάβαση του κροάτη προέδρου στο Κόσοβο, όπου τέθηκε στην πρωτοπορία του αγώνα για την αναγνώριση της ανεξαρτησίας του.

Στο μοναστήρι Ντέτσανι του Κοσσυφοπεδίου πέρασε τη νύχτα της Τετάρτης προς την Πέμπτη -ανήμερα των Χριστουγέννων, με το παλιό ημερολόγιο που ακολουθούν οι Σέρβοι- ο σέρβος πρόεδρος Μπορίς Τάντιτς, σε μία ακόμη προσπάθεια να τονώσει το ηθικό των Σέρβων που έχουν απομείνει. Την επομένη βρήκε την ευκαιρία να πραγματοποιήσει επίσημη επίσκεψη ο κροάτης πρόεδρος Στίπε Μέσιτς στην Πρίστινα, κίνηση που διπλωματικοί παράγοντες στο Βελιγράδι ερμηνεύουν ως άμεση απάντηση της Κροατίας, κατά της οποίας την το Βελιγράδι κατέθεσε αντιπροσφυγή στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης για γενοκτονία.
Όπως ήταν επόμενο, τα αίματα άναψαν εκατέρωθεν, με την αντιπαράθεση να συμπαρασύρει όλα τα δυτικά Βαλκάνια που βρίσκονται σε διαμάχη με τη Σερβία. Η οποία, σημειωτέον, έχει κατορθώσει να αντιμετωπίσει σημαντικές προκλήσεις και να καταφέρει να μισοανοίξει την ευρωπαϊκή πόρτα. Πέρα από τη σύλληψη του Κάρατζιτς και τη συνεργασία του Βελιγραδίου με το ΔΠΔ της Χάγης, η σερβική μεταρρυθμιστική ηγεσία τυγχάνει της ευρύτερης δυτικής υποστήριξης.
Τις τελευταίες μέρες όμως το κλίμα ανάμεσα στην Κροατία και τη Σερβία έχει φορτιστεί επικίνδυνα, θυμίζοντας προπολεμικές εποχές. Αφορμή αυτή τη φορά αποτελεί η σερβική προσφυγή στη Χάγη κατά της Κροατίας, που έγινε σε αντίπραξη παλαιότερης αντίστοιχης κροατικής. Στο Βελιγράδι έγινε γνωστό από μέλη της νομικής ομάδας της Σερβίας ότι θα επιχειρηθεί να αποδειχτεί ότι ο κροατικός στρατός είναι υπεύθυνος για τη γενοκτονία των Σέρβων στην Κροατία κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων την τετραετία 1991-95.

Τα σερβικά τανκς…

Το Ζάγκρεμπ έσπευσε να αντιδράσει άμεσα στη σερβική ενέργεια. Τη δεύτερη μέρα των Χριστουγέννων επισκέφτηκε το Κόσοβο ο πρόεδρος της Κροατίας, μη φειδόμενος κολακευτικών αναφορών στους αλβανοκοσοβάρους ηγέτες με τους οποίους συναντήθηκε. Βγήκε μάλιστα στην Πρίστινα  και διακήρυξε την πρόθεσή του να συμβάλλει στον αγώνα για την αναγνώριση της ανεξαρτησίας του Κοσόβου από περισσότερες χώρες, καλώντας όλες να το πράξουν και ρίχνοντας και το… καρφί του για τις σερβικές ευθύνες του παρελθόντος.
“Όλοι γνωρίζουν ότι τα τανκς δεν ξεκίνησαν από το Ζάγκρεμπ προς το Βελιγράδι, αλλά τα σερβικά τανκς εισήλθαν στην Κροατία και κατέστρεψαν το Βούκοβαρ και άλλες πόλεις. Ο κροατικός στρατός δεν κατέστρεψε κανένα σπίτι, δεν δολοφόνησε κανέναν πολίτη στη Σερβία και δεν πέρασε τα κροατικά σύνορα”, ανέφερε, όλο έπαρση, ο Μέσιτς. Ο οποίος σήμερα παραδίδει σε αυτόν που θα εκλεγεί στις προεδρικές εκλογές στην Κροατία και, λίγο πριν αποχωρήσει, φρόντισε να μειώσει κατά ένα χρόνο την καταδίκη του φυλακισμένου για εγκλήματα πολέμου κατά των Σέρβων Σίνιτσα Ρίμας.
Η ανταπάντηση από σερβικής πλευράς ήρθε γρήγορα διά στόματος προέδρου Τάντιτς, ο οποίος χαρακτήρισε τις ενέργειες του Μέσιτς “μη πολιτισμένες πράξεις”, ενώ, κατά τον υπουργό Εξωτερικών της Σερβίας Βουκ Γέρεμιτς, οι σχέσεις της χώρας του με την Κροατία εισέρχονται σε νέα φάση. Πάντως, διπλωματικοί παράγοντες στη σερβική πρωτεύουσα χαρακτήριζαν την παρουσία Μέσιτς στο Κόσοβο ως σαφέστατη κροατική παρέμβαση στις εσωτερικές πολιτικές υποθέσεις της Σερβίας, κάτι που δεν συνάδει με την ανάπτυξη σχέσεων καλής γειτονίας των δύο χωρών.
Ίσως η εξήγηση για τη μεταπολεμική αυτή αντιπαράθεση να δίνεται από τη δήλωση του απερχόμενου κροάτη προέδρου, ότι η ανεξαρτησία του Κοσόβου αποτελεί μέρος της νέας πραγματικότητας στην περιοχή και πρέπει να γίνει αποδεκτή. Βοηθούντων των Δυτικών, φυσικά, θα συμπληρώναμε εμείς, για πληρέστερη εξήγηση, οι οποίοι συνεχίζουν να διαδραματίζουν ενεργό ρόλο στα Δυτικά Βαλκάνια, τα οποία ο έλληνας πρωθυπουργός θεωρεί πως έχουν τη δυνατότητα να ενταχθούν στην Ε.Ε. μέχρι το 2014. Όχι όμως με ανοιχτά μέτωπα μεταξύ τους, κάτι που άλλωστε δεν συνάδει με τα ευρωπαϊκά δεδομένα, σημείωνε διακεκριμένος σέρβος αναλυτής.

Το παρελθόν διχάζει... χωρίς να ενώνει το μέλλον

Ενός κακού μύρια έπονται, και ο αιματηρός κατακερματισμός της πρώην ενιαίας Γιουγκοσλαβίας έχει αφήσει στο διάβα της πορείας των χωρών που προέκυψαν από αυτή όχι μόνο τα σημάδια του αλλά κυρίως τα πάθη του στους λαούς, οι οποίοι, από κινητήρια δύναμη των κοινωνιών τους έχουν μεταβληθεί σε… καταναλωτές κάθε είδους φόβου και τρόμου, που βρίσκει έδαφος στον άλλον, στον γείτονα, στον πρώην συμπατριώτη του.
Οι έξι πρώην γιουγκοσλαβικές περιοχές και σήμερα ανεξάρτητες δημοκρατίες, Σλοβενία, Κροατία, Βοσνία, Μαυροβούνιο, ΠΓΔΜ, Κόσοβο και Σερβία, αγωνίζονται να ξεπεράσουν το παρελθόν και να ενταχθούν στην ευρύτερη ευρωπαϊκή οικογένεια. Μόνο που όσα συνέβησαν την τελευταία εικοσαετία έρχονται να υπενθυμίσουν τις στρεβλότητες, τις αδυναμίες, τους εσωτερικούς ανταγωνισμούς, αλλά και τις επεμβάσεις των ξένων, που συνέβαλλαν στη διαμόρφωση του νέου χάρτη των Βαλκανίων.
Οι διαφορές μεταξύ των χωρών Οι συνοριακές διαφορές είναι ένα ζήτημα αντιπαράθεσης, αλλά όχι το βασικό. Αυτό είναι η κοινωνικοοικονομική κατάσταση των χωρών, οι οποίες, σημειωτέον, βιώνουν μεν την επιβολή των οικονομιών της αγοράς, αλλά περνώντας μέσα από τις συμπληγάδες των κοινωνικών αλλαγών και μεταρρυθμίσεων. Η Σλοβενία είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά η αντιπαράθεση της Λιουμπλιάνας με το Ζάγκρεμπ για τη διευθέτηση της διαφοράς τους στα θαλάσσια σύνορα της Αδριατικής κλείνει την πόρτα της εισόδου της Κροατίας στην Ε.Ε. Στη Βοσνία, η συμφωνία του Ντέιτον (με τις αγκυλώσεις που επιφέρει ο χρόνος) και ο εκάστοτε διεθνής τοποτηρητής ρυθμίζουν ακόμη τα της χώρας, με τους Σερβοβόσνιους δυσαρεστημένους να επιζητούν διαρκώς την πραγματοποίηση δημοψηφίσματος ανεξαρτησίας. Στην ΠΓΔΜ, πλείστοι είναι οι παράγοντες αποσταθεροποίησης. Πέρα από την αντιπαράθεση με την Ελλάδα για το όνομα, ένεκα της οποίας ο δρόμος προς την Ε.Ε. είναι μπλοκαρισμένος, υπάρχει και ο αλβανικός παράγοντας.

ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ-Makthes.gr

Του Μπ. Μπίκα

Ανατροπές στην Άγκυρα φέρνει η Βαριοπούλα.

Την τροποποίηση του Πρωτοκόλλου Αλληλεγγύης για την Ασφάλεια και την Τάξη (EMASYA), που δίνει στους στρατιωτικούς τη δυνατότητα να επεμβαίνουν σε γεγονότα κοινωνικής και πολιτικής φύσης, ανακοίνωσε ο υπουργός Εσωτερικών κ. Μπεσίρ Αταλάι.Το Πρωτόκολλο αυτό που υπεγράφη το 1997 μεταξύ του Γενικού Επιτελείου και του Υπουργείου Εσωτερικών, έγινε γνωστό στην τουρκική κοινή γνώμη κατά την κατάθεση υπαξιωματικού, που συνελήφθη να τοποθετεί βόμβα σε βιβλιοπωλείο στο Σεμντινλί της νοτιοανατολικής Τουρκίας και επανήλθε στην ημερήσια διάταξη μετά τις αποκαλύψεις για το σχέδιο πραξικοπήματος "Μπαλιόζ" "Βαριοπούλα".Ο συντάκτης του σχεδίου "Βαριοπούλα", στρατηγός Τσετίν Ντογάν, Αρχηγός της Α΄ Στρατιάς την εποχή της επεξεργασίας του σχεδίου το 2003, επικαλέστηκε το Πρωτόκολλο EMASYA, για να υποστηρίξει ότι αυτό που επεξεργάσθηκε δεν ήταν σχέδιο πραξικοπήματος, αλλά σχέδιο άσκησης.
Το Πρωτόκολλο αναγνωρίζει στους στρατιωτικούς τη δυνατότητα παρέμβασης σε κοινωνικά γεγονότα με την άδεια του Νομάρχη και σε ορισμένες περιπτώσεις χωρίς την άδεια αυτή. Ειδικότερα στη νοτιοανατολική Τουρκία εφαρμόζεται συχνά αυτό το Πρωτόκολλο.

Ο Μπαχτσελί σχολιάζει τις δηλώσεις του στρατηγού Μπασμπούγ

Ο αρχηγός του κόμματος της Εθνικιστικής Δράσης (ΜΗΡ) κ. Ντεβλέτ Μπαχτσελί παίρνει σαφείς αποστάσεις από τους στρατιωτικούς και τα σχέδια πραξικοπημάτων που αποκαλύφθηκαν τις τελευταίες μέρες. Σε ομιλία του στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του κόμματός του, αναφερόμενος στην ομιλία του Αρχηγού των Ενόπλων Δυνάμεων, στρατηγού Ιλκέρ Μπασμπούγ, είπε ότι οι δηλώσεις του Γενικού Επιτελάρχη δεν είναι ικανοποιητικές. "Ευχόμαστε και ελπίζουμε ότι οι ανοησίες αυτές δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα", είπε αναφερόμενος στο "σχέδιο Βαριοπούλα". "Οι Ενοπλες Δυνάμεις πρέπει πάραυτα να απαλλαγούν από τις κατηγορίες αυτού του είδους" σχολίασε ακόμα για τις εξηγήσεις που έδωσε ο αρχηγός του Γενικού Επιτελείου. Ο κ. Μπαχτσελί χαρακτήρισε "σοβαρές" τις αποκαλύψεις γύρω από το σχέδιο. "Δείχνουν επικίνδυνες προθέσεις", είπε . Το ΜΗΡ προτείνει να συγκληθεί από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας το Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας, σε έκτακτη Σύνοδο, στην οποία θα κληθούν ο Πρόεδρος της Μεγάλης Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης, οι Πρόεδροι των Ανώτατων Δικαστικών Οργάνων, οι αρμόδιοι της Ασφάλειας και της Υπηρεσίας Πληροφοριών.

Αντίδραση κ.Σαμαρά στόν χειρισμό του κ.Παπανδρέου γιά την ανταλλαγή επιστολών με τον Πρωθυπουργό της Τουρκίας.

Αντέδρασε ο κ.Σαμαράς για την ανταλλαγή επιστολών μεταξύ των Πρωθυπουργών Ελλάδος-Τουρκίας .επειδή η επιστολή αυτή πρέπει να γίνει γνωστή δημοσίως ,πλήρως για το περιεχόμενο της.
Ο κ.Σαμαράς πρόσθεσε<<έντονο προβληματισμό προκαλεί η απόκρυψη τού συνολικού περιεχομένου τών επιστολών πού αντάλλαξαν οι Πρωθυπουργοί Ελλάδας-Τουρκίας εν όψει και της επικείμενης τής συναντήσεως τών δύο στο Νταβός και τής προγραμματισμένης επίσκεψης τού κ.Ερντογάν στήν Αθήνα>>και συνεχίζει<<ενισχύεται η εντύπωση ,πού  απο καιρό ειχα επισημάνει ,οτι η χώρα μας διολησθαίνει σε διμερή διάλογο με τήν Τουρκία ,εφ όλης της ύλης καί μάλιστα κεκλεισμένων τών θυρών.Και τούτο τήν ώρα πού ή Τουρκία σαφέστατα προσθέτει ολοένα και περισσότερα προβλήματα και διεκδικήσεις στήν ατζέντα τών Ελληνοτουρκικώνσχέσεων>>Ο κ.Σαμαράς θέλει την δημοσίευση τους και συνεχίζει:
<<προκειμένου νά ενημερωθεί γιά το περιεχόμενό τους ή πολιτική ηγεσία της χώρας ωστε νά τοπεθετηθεί υπεύθυνα γιά τήν πορεία τών Ελληνοτουρκικών σχέσεων.>>

Εκπρόσωπος του Ομπάμα για το Κυπριακό.

Τόν διορισμό προσωπικού του απεσταλμένου στό Κυπριακό ανάμενεται να ανακοινώσει ο Αμερικανός Πρόεδρος μετά τήν θετική γνώμη που έδωσε η Ελληνοαμερικάνικη Κοινότητα ,στήν συνάντηση που ειχαν ηγετικοί της παράγοντες ,με την διευθύντρια Ευρώπης τού Συνβουλίου Εθνικής Ασφάλειας κ.Ελίζαμπεθ Ράνταλ -Σέργουντ.Τήν προοπτική αυτή εχαιρέτισε ο Πρόεδρος τής Κυπρου λέγοντας οτι ο ειδικός εκπρόσωπος του κ.Ομπάμα είναι καλοδεχούμενος.Οι ομογενείς είχαν ζητήσει και εβαλαν διαβεβαιώσεις πώς δέν πρόκειται να υπάρξουν πιέσεις πρός την Κύπρο για να αποδεχθεί λύση που δέν θα είναι συμβατή με τα ψηφίσματα τού ΟΗΕ και το Ευρωπαικό κεκτιμένο.Επίσης ανάφεραν ότι δέν διαφωνούν με τον διορισμό τού ειδικού εκπροσώπου ,αλλά εχει σημασία ,οπως τονίζουν το πρόσωποπού θά επιλεγεί.

TOΥΡΚΙΑ, ΤΟ ΔΟΓΜΑ ΤΗΣ ((ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ ΒΑΘΟΥΣ)).

Υπό Στρατηγού ε.α. Δ. Σκαρβέλη
Επιτίμου Α/ΓΕΕΘΑ –Ακαδημαϊκού

Tα συμβαίνοντα στην Τουρκία, ιδίως τα αφορώντα στην εξωτερική πολιτική και στα στρατιωτικά πράγματα, οφείλουμε να τα παρακολουθούμε και να τα μελετούμε, κυρίως για τις επιπτώσεις που μπορεί να έχουν στις σχέσεις μας με την γειτονική χώρα. Πολύ πρόσφατα είχαμε την αντικατάσταση του Υπουργού Εξωτερικών κ. Μπαμπατζάν από τον κ. Νταβούτογλου, μέχρι τώρα πρώτου συμβούλου του Πρωθυπουργού κ. Ερντογάν σε θέματα εξωτερικής πολιτικής, μέσα στα πλαίσια κάποιου κυβερνητικού ανασχηματισμού.Η αλλαγή αυτή δεν είναι άσχετη με την επίσκεψη του Προέδρου Ομπάμα στη χώρα. Από το στόμα του ιδίου η Τουρκία προήχθη σε «στρατηγικό εταίρο» των ΗΠΑ και γενικά της αναγνωρίσθηκε ρόλος δυνητικού περιφερειακού παίκτου στην ευρύτερη περιοχή της, ασφαλώς υπό τον όρο η στρατηγική της να μην αντιβαίνει στα ύψιστα συμφέροντα της υπερδύναμης.Η ώρα για τον κ. Νταβούτογλου είχε σημάνει. Πανεπιστημιακός καθηγητής στις διεθνείς σχέσεις, είχε από τις αρχές της δεκαετίας επεξεργασθεί τη νέα εξωτερική πολιτική που έπρεπε να ακολουθήσει η χώρα του, διατυπώνοντάς την ως το «δόγμα της στρατηγικής βάθους» .Ο Ψυχρός Πόλεμος έχει περάσει, μαζί του και η αντιπαλότητα Ανατολής-Δύσης, με αποτέλεσμα ο πρωταρχικός ρόλος της χώρας του, της ανάσχεσης του Σοβιετικού μπλοκ, να μην έχει νόημα. Το ίδιο και η αποκλειστική ταύτιση με τη Δύση, σε ρόλο υποτελούς.Οι καιροί έχουν αλλάξει και μαζί τους άλλαξε και το διεθνές σκηνικό, ευρέως γύρω από την Τουρκία. Ανεξαρτητοποιήθηκαν πολλές χώρες της πρ. ΕΣΣΔ, διευρύνθηκε η ΕΕ και άρχισε η διαπραγματευτική διαδικασία ένταξης της χώρας, το Μεσανατολικό εξακολουθεί να υπάρχει ως πρόβλημα και η αστάθεια και οι συγκρούσεις στο Αφγανιστάν και Ιράκ δεν φαίνεται να έχουν τέλος. Η 11/9/2001 εκορύφωσε για τη Δύση τα θέματα της διεθνούς τρομοκρατίας και του ισλαμικού φονταμενταλισμού. Η Τουρκία με το γεωπολιτικό βάρος της, που στηρίζεται στη γεωγραφική θέση της , στην εδαφική έκτασή της, στο ανθρώπινο δυναμικό της, αλλά και με την Οθωμανική κληρονομιά της, τη γλωσσική συγγένεια με χώρες της κεντρικής Ασίας, τη μουσουλμανική ταυτότητά της και το πρότυπο «δημοκρατίας» που παρέχει για μουσουλμανικές χώρες, αξίζει, σύμφωνα με το δόγμα, μιας εξωτερικής πολιτικής «στρατηγικού βάθους» προς Ευρώπη, Κεντρική Ασία και Καύκασο και ασφαλώς Μέση Ανατολή, αυτόνομης και πρωταγωνιστικής, αντάξιας μιας περιφερειακής δύναμης. Η πολιτική αυτή αποβλέπει σε επιρροές, διαμεσολαβήσεις και διακανονισμούς, οικονομικές συναλλαγές, πολιτιστικές δραστηριότητες και απόκτηση κύρους και γοήτρου στην ευρύτερη περιοχή. Μέσα από μια τέτοια πολιτική δημιουργείται παράλληλα και η δυνατότητα προώθησης των εθνικών συμφερόντων της χώρας, κυρίως στους τομείς της οικονομίας και της ασφάλειας και η επιβολή της ως καθοριστικού περιφερειακού παίκτου.Η προσπάθεια προς την κατεύθυνση αυτή έχει αρχίσει από καιρό, τώρα όμως με τον εμπνευστή της «στρατηγικής βάθους» σε θέση εκτελεστική (υπουργού) και την «κατανόηση» αν όχι και προτροπή των ΗΠΑ, η δραστηριότητα θα ενταθεί. Ήδη έχουν σημειωθεί μεταβολές αδιανόητες έως τώρα, όπως η προσέγγιση με τη Συρία, που έφθασε στην πρόσφατη διεξαγωγή και κοινών στρατιωτικών ασκήσεων. Γεγονός είναι επίσης η ενδυνάμωση των σχέσεων με το Ιράν, με υπογραφή συμφωνίας συνεργασίας σε οικονομικά θέματα, αλλά και τέτοια ασφάλειας, που περιλαμβάνουν και την ευνοϊκή Ιρανική στάση στο υπ΄αριθμόν ένα ζήτημα για την Τουρκία, το Κουρδικό. Η φραστική επίθεση του Τούρκου Πρωθυπουργού κατά του Ισραήλ στο Νταβός, εξισορρόπησε, ή και ανέτρεψε, τη δυσαρέσκεια του μουσουλμανικού κόσμου της Μ.Α. έναντι ου προκλητικού γι΄αυτόν εβραιο-μουσουλμανικού (ισραηλοτουρκικού) δεσμού, χωρίς βεβαίως τη διακοπή του δεσμού. Ακόμα και ο επίσημος εκπρόσωπος της Χαμάς, Καλέντ Μασσάλ, εκλήθη στην Άγκυρα για διαβουλεύσεις. Η θέση της νέας στρατηγικής για το Ιράκ είναι το ένα και ενιαίο Ιρακινό κράτος, προφανώς για τον φόβο δημιουργίας ανεξάρτητου Κουρδιστάν, ενώ δεν αναγνωρίζει «εθνότητα» στους Κούρδους της χώρας. Η απαρέσκεια των μεσανατολικών χωρών, ιστορικής προέλευσης, λόγω του οθωμανικού παρελθόντος της Τουρκίας στην περιοχή, έχει υπερκερασθεί. Η νέα στρατηγική προβάλλει ένα τουρκικό πρόσωπο συμφιλιωτικό και ειρηνικό, σε ένα γεωγραφικό χώρο που έχει ανάγκη από συμφιλίωση και ειρήνη.Προς την κατεύθυνση της Κεντρικής Ασίας και του Καυκάσου, εκεί όπου πολλές πρώην «σοβιετικές δημοκρατίες» απέκτησαν την ανεξαρτησία τους μετά την πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού, η νέα στρατηγική, ερειδομένη σε πολιτισμικούς όρους, όπως η γλωσσική και θρησκευτική συγγένεια και κάποια κοινά στοιχεία κουλτούρας, επιδιώκει την αναβάθμιση της τουρκικής περιουσίας. Βεβαίως, μη αγνοούσα το ενδιαφέρον της σημερινής Ρωσίας για τον ίδιο χώρο και λαμβάνουσα υπόψιν τις ιστορικές ρωσο-οθωμανικές αντιθέσεις και συγκρούσεις, κινείται με ήπιο τρόπο, ενώ παράλληλα αναπτύσσει την ρωσοτουρκική προσέγγιση, η οποία με πρωταγωνιστές τους Πούτιν και Ερντογάν, έχει κερδίσει πολύ έδαφος. Η οικονομική διάσταση της πολιτικής προς τον χώρο έχει αντικείμενο τον ενεργειακό πλούτο της, από τον οποίο θα μπορούσε η Τουρκία να ωφεληθεί σημαντικά ως διαμετακομιστική χώρα. Η ήπια αντίδραση στην περυσινή ρωσική επέμβαση στη Γεωργία, η προσέγγιση της Αρμενίας, παρά την ύπαρξη του θέματος της γενοκτονίας των Αρμενίων του 1915, η υπόδειξη του τουρκικού μοντέλου διακυβέρνησης, ως του καταλληλοτέρου για τις μουσουλμανικές χώρες της περιοχής, μαζί με την κοινή ταυτότητα και την κοινή μοίρα, προβάλλονται σαν στοιχεία που συνηγορούν για εποικοδομητική συνεργασία και από κοινού αντιμετώπιση των παγκόσμιων προβλημάτων.Τέλος, προς την κατεύθυνση της Ευρώπης, η νέα στρατηγική δεν αντιτίθεται στην ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας. Εντούτοις δεν βλέπει την ένταξη σαν μονόδρομο και στα επίμαχα ζητούμενα από την ΕΕ, του εκδημοκρατισμού, των μειονοτήτων και του πολιτικού ελέγχου του στρατού, αντιπαρατάσσει την αναγκαιότητα της Ευρώπης για ένα ρόλο στην Ευρασία και στη Μ.Α. που μόνο με την σύμπραξη της Τουρκίας μπορεί να διαδραματίσει. Προβάλλει ακόμα την παρουσία της στην ΕΕ με τους μετανάστες τουρκικής προέλευσης, καθώς και την παρουσία της και επιρροή της στη Βαλκανική δια των μουσουλμανικών κρατών και μειονοτήτων.Η «στρατηγική βάθους» εύκολα γίνεται αντιληπτό ότι αποπνέει νέο-οθωμανισμό και παντουρκισμό και οραματίζεται την Τουρκία σαν μία δυναμική περιφερειακή οντότητα με ρόλο όχι μόνο στην ευρύτερη περιοχή της, αλλά και στο παγκόσμιο γίγνεσθαι. Ένα ρόλο επαρκώς αυτονομημένο από την υψηλή στρατηγική των ισχυρών παικτών του διεθνούς στίβου, κυρίως των ΗΠΑ, που κύριο στόχο θα έχει την προώθηση πρωτίστως των ιδικών της συμφερόντων.Το ερώτημα που απομένει από αυτή την παρουσίαση του νέου τουρκικού δόγματος εξωτερικής πολιτικής, είναι τι σημαίνει αυτό για τη χώρα μας; Δεν φαίνεται να προοιωνίζει τίποτε το ευχάριστον. Μία πολιτική όπως αυτή που σκιαγραφήθηκε, ακόμα και για τον πλέον καλόπιστο, δεν μπορεί να ερμηνευθεί ότι υπαγορεύει κάποια στροφή η αναθεώρηση των απαιτήσεων της γείτονος στο χώρο του Αιγαίου, αλλά και αυτών στην Κύπρο. Η δική μας επανάπαυση στην αίσια κατάληξη της ενταξιακής πορείας της για την επίλυση των μεταξύ μας θεμάτων, είναι μία πολιτική ληθάργου που ενδέχεται να κρύβει εκπλήξεις. Πρέπει να επεξεργασθούμε εναλλακτικές πολιτικές.

Πηγή του άρθρου αποτελούν διάφορα δημοσιεύματα, κυρίως αυτό του Joshua Walker “Insight Turkey”, 2007 και η ομιλία του Α. Davutoglu at the Henry Jackson Society. Το βιβλίο του, όπου επεξεργάζεται αυτή τη στρατηγική, κατά πληροφορίες, θα κυκλοφορήσει σύντομα σε ελληνική μετάφραση.Στην ομιλία του Α. Davutoglu η Τουρκία αναφέρεται ως χώρα Ασιατική και Ευρωπαϊκή, Μεσανατολική και χώρα του Κόλπου, Βαλκανική, Μεσογειακή, Καυκασιανή και Κασπιανή

Η Νομοθεσία θα αλλάξει για τους εξοπλισμούς.

Την αλλαγή νομοθεσίας περι εξοπλισμών προανήγγειλε ο υπουργός Εθνικής Αμύνης κ.Ευαγγ. Βενιζέλος, σε συνέντευξή του πού παρεχώρησε συην εφημερίδα Realnews.

<<Στόχος μας>> εδήλωσε <<είναι αυτήν τήν κοινοβουλευτική σύνοδο να ψηφιστεί ενας νέος,ριζικά διαφορετικός νόμος περι εξοπλισμών που να ενσωματώνει πλήρως τη σχέτική κοινοτική οδηγία καί να διαμορφώνει ένα περιβάλον απόλυτης διαφάνειας >>Σε οτι αφορά το θέμα πού προέκυψε μετά τίς δηλώσεις τού κυρίου Λοβέρδου γιά τίς πρόωρες συνταξιοδοτήσεις τών στρατιωτικών ,<<σημείωσε πως ο υπουργός Εργασίας αναφέρθηκε σε παρατηρήσεις κοινωνικών φορέων πού μετέχουν στό διάλογο γιά το ασφαλιστικό.Τέλος υποστήριξε πως η απόφαση νά μην μετέχουν στίς παρελάσεις τά μηχανοκίνητα μέσα δέν οφείλεται μόνο ή προτίστως σε λόγους δημοσιονομικούς ,αλλά καί σε οικολογικούς και επιχειρησιακούς>>!!!!

Υ.Γ Κύριε υπουργέ με το συμπάθειο, οσον αφορά  για την διαφάνεια θα μας βρείτε σύμφωνους αλλά το να μήν μετέχουν τα μηχανοκίνητα στίς παρελάσεις!!!! ........μήπως κάποια στιγμή θα φτάσουμε στο σημείο να μην κάνουμε καθόλου παρελάσεις, κάτι τέτοια θα ακούνε στο Τουρκικό επιτελείο και θα τρίβουν τα χέρια τους!!

Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΟΦΕΙΛΕΙ ΝΑ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ.

ΛΥΝΕΤΑΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΟΥ ΕΛΛΕΙΜΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΠΡΟΚΥΠΤΕΙ ΠΛΕΟΝΑΣΜΑ
ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΜΑΣ ΟΦΕΙΛΟΥΝ 70 ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΕΥΡΩ
ΟΙ ΝΟΜΙΜΕΣ ΚΑΙ ΚΑΤΟΧΥΡΩΜΕΝΕΣ ΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΕΠΑΝΟΡΘΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΤΟΧΙΚΟ «ΔΑΝΕΙΟ» ΤΩΝ ΝΑΖΙ,
ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΝΤΑΙ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΣΤΑ 70 ΔΙΣ ΕΥΡΩ, ΟΣΟ 2,5 ΦΟΡΕΣ ΤΟ ΕΛΛΕΙΜΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΣΗΜΕΡΑ
(ΧΩΡΙΣ ΤΙΣ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙΣ ΣΕ ΘΥΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΜΕΤΡΗΤΕΣ ΚΛΟΠΕΣ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΜΑΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ)
70 ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΕΥΡΩ ΑΤΣΑΛΩΝΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Η Γερμανική Κατοχή για την Ελλάδα δεν έχει τελειώσει ακόμη, αφού βρίσκεται υπό Γερμανική Κατοχή ένα μεγάλο μέρος της Εθνικής μας Περιουσίας, ένα μεγάλο μέρος του Εθνικού μας Πλούτου, που κατέστρεψαν ή διάρπαξαν και κατακρατούν οι Γερμανοί, για να αποτελούν σήμερα χώρα υψηλότατης πιστοληπτικής ικανότητας «ΑΑΑ»!Η Γερμανία κατακρατεί όλες τις νόμιμες Επανορθώσεις, που κατοχύρωσε στη χώρα μας η Διάσκεψη Ειρήνης των Παρισίων το 1946, ως αποζημιώσεις προς την Ελλάδα, αλλά κατακρατεί και το αναγκαστικό Κατοχικό «Δάνειο» που μας άρπαξε κυριολεκτικά το Βερολίνο, κατά τη διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής, αφήνοντας να πεθαίνουν κατά χιλιάδες οι Έλληνες και τα Ελληνόπουλα, από την πείνα και τις κακουχίες!Αλλά κρατεί και Επανορθώσεις ακόμη και από τον καιρό του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, όπως και αποζημιώσεις από τις ημέρες της Ουδετερότητας, πριν η Ελλάδα μπει στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο το 1940!

Συγκεκριμένα, η Γερμανία μας οφείλει:

1. Την καταβολή του υπολοίπου των Επανορθώσεων από τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο αξίας περίπου 275 εκατομμυρίων ευρώ!

2. Αποζημιώσεις λόγω της απώλειας κυρίως σκαφών (βομβαρδισμοί, τορπιλισμοί, βυθίσεις, αιχμαλωσία) κατά την περίοδο ουδετερότητας της Ελλάδος στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, πριν την επίθεση Ιταλίας και Γερμανίας εναντίον μας, ύψους 153 εκατομμυρίων δολαρίων του 1946, που η σημερινή τους αξία υπολογίζεται σε περίπου 5 δις ευρώ!

3. Την επιστροφή του Αναγκαστικού Κατοχικού «Δανείου» που πήρε η Γερμανία από την Κατεχόμενη και ανήμπορη να αντιδράσει Τράπεζα της Ελλάδος, ύψους 3,5 δισ. δολαρίων σε τιμές του 1944, σημερινής αξίας περίπου 14 δις ευρώ!

4. Τις Επανορθώσεις των 7,1 δισεκατομμυρίων δολαρίων σε τιμές του 1946, που υποχρεώθηκε από τη Διάσκεψη Ειρήνης των Παρισίων (1946) να μας πληρώσει, για τις τεράστιες ζημιές και πολλαπλάσιες βλάβες που προξένησε στην Ελληνική Οικονομία, που κλονίζεται σήμερα, με τιμητή μάλιστα τη Γερμανία! Η σημερινή αξία των κατοχυρωμένων αυτών Επανορθώσεων, υπολογίζεται σε τουλάχιστον 51 δις ευρώ!Το Σύνολο των παραπάνω οφειλών (με ένα ελάχιστο επιτόκιο της τάξης του 3%), υπολογίζεται σε σημερινή αξία να ισοδυναμεί - όπως φαίνεται και παραπάνω - με τουλάχιστον 70 δισεκατομμύρια ευρώ!!! Εκ των οποίων η Γερμανία έχει καταβάλει μόνο το απειροελάχιστο ποσό, των μόλις 115 εκατομμυρίων μάρκων το 1960. Σημειώνεται πως στα παραπάνω ποσά, δεν περιλαμβάνονται αποζημιώσεις για τα θύματα (που μόνο για το Δίστομο ορίστηκαν από το Πρωτοδικείο Λειβαδιάς το 1997 σε 9,5 δις δραχμές ή περίπου 28 εκατομμύρια ευρώ), αλλά ούτε και για την ανυπολόγιστη καταστροφή και κυρίως κλοπή αρχαιολογικών και θρησκευτικών μας θησαυρών, που πρέπει να επιστραφούν!


Η ΛΥΣΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ

Τα οικονομικά προβλήματα, σαν αυτό που μαστίζει τη χώρα, αντιμετωπίζονται όχι μόνο με συγκράτηση και περικοπή δαπανών, αλλά και με είσπραξη των οφειλομένων και ιδίως εκείνων που οφείλει - και ως ηθική αποζημίωση - να καταβάλει κάποια χώρα, που έχει καταστρέψει μια άλλη και μάλιστα σχεδόν ολοσχερώς! Η καταστροφή της Ελλάδος από τη Γερμανία ήταν τρομακτική, τόσο κατά την Κατοχή, όσο και κατά την εκδικητική αποχώρηση/υποχώρηση, όπου κατέστρεψαν όλες τις υποδομές της χώρας, όπως και η Γενοκτονία στην οποία υπέβαλαν τον άμαText Box: «Η ΜΑΥΡΗ ΒΙΒΛΟΣ» Θύματα και Απώλειες Ελλάδος Νεκροί πολέμου 1940-41 13.327 Εκτελεσμένοι (σε ολόκληρη την Ελλάδα) 56.225 Θανόντες όμηροι (στα γερμανικά στρατόπεδα) 105.000 Νεκροί από βομβαρδισμούς 7.120 Νεκροί σε μάχες της Εθνικής Αντίστασης (σύμφωνα με γερμανικά στοιχεία) 20.650 Νεκροί στη Μέση Ανατολή 1.100 Απώλειες Εμπορικού Ναυτικού 3.500 Σύνολο 206.922 Νεκροί από πείνα & σχετικές ασθένειες 600.000 [σ.σ. ΓΕΝΙΚΟ ΣΥΝΟΛΟ 806.922] Απώλειες από υπογεννητικότητα 300.000 Σύνολο απωλειών 1.106.922 Στοιχεία από το βιβλίο «Η ΜΑΥΡΗ ΒΙΒΛΟΣ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ», Αθήνα 2006, Εθνικό Συμβούλιο για τη διεκδίκηση των οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα και υπό κατοχή ελληνικό πληθυσμό, με την καταλήστευση του Εθνικού Πλούτου μας και την υποχρέωση της Ελλάδας να πληρώνει εκείνη τα δυσβάσταχτα έξοδα του Στρατού Κατοχής, οδηγώντας σε θάνατο από πείνα εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες!Για όλα αυτά η Γερμανία, από τη στιγμή που επανενώθηκε, δεν έχει αποζημιώσει την Ελλάδα! Και είναι πια η ώρα να πληρώσει το χρέος της, όχι μόνο από οικονομικής πλευράς, αλλά κυρίως από ανθρώπινη, από ηθική υποχρέωση!Σήμερα που η Ελλάδα βρίσκεται σε δεινή κατάσταση, με ένα τεράστιο χρέος, συνεπεία κατά πολύ και της Μεγάλης Καταστροφής που μας προξένησε η Γερμανία, την ώρα που οι Γερμανοί - με μπροστάρη τον επικεφαλή της Deutsche Bank Τζόζεφ Άκερμαν και τα γερμανικά ΜΜΕ - επιτίθενται με πρωτοφανή σφοδρότητα εναντίον της Ελλάδος, χαρακτηρίζοντάς τη πότε «βόμβα» και πότε «το προβληματικό παιδί», ο πολιτικός κόσμος, αλλά και όλοι μαζί ενωμένοι οι Έλληνες πολίτες, οφείλουν να διεκδικήσουν μέχρι του τελευταίου ευρώ, όλες τις επανορθώσεις, αποζημιώσεις και οφειλές της Γερμανίας!Μόνο η εγγραφή αυτών των βεβαιωμένων οφειλών στον Προϋπολογισμό, θα εκμηδένιζε αυτόματα το έλλειμμα, θα δημιουργούσε πλεόνασμα και θα εξυπηρετούσε (πλήρωνε) και ένα μέρος από το Δημόσιο Χρέος, αλλάζοντας την οικονομική εικόνα της Ελλάδος, μετατρέποντάς τη, σε μια από τις πιο υγιείς και δυναμικές οικονομίες της Ευρώπης!

ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΑΡΧΗΓΩΝ

Είναι πλέον εθνική ανάγκη, να εξεταστεί πολύ σοβαρά το Ζήτημα και να προχωρήσει επίσημα η Ελλάδα στις νόμιμες αυτές και ελάχιστες τελικά διεκδικήσεις, μπροστά την τιτάνια καταστροφή της Γερμανίας κατά της Ελλάδος.Το ΝΟΙΑΖΟΜΑΙ φέρνει το καυτό Ζήτημα στην επιφάνεια, ακριβώς για να συζητηθεί εκτός των άλλων και μέσα στο Συμβούλιο των Πολιτικών Αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ο οποίος και γνωρίζει το θέμα ως τέως ΥΠΕΞ!Είναι μια μοναδική ευκαιρία, να συμφωνήσουν όλα τα κόμματα στο Συμβούλιο, για την άμεση ενεργοποίηση των Ελληνικών Διεκδικήσεων!Κάτι τέτοιο θα δώσει βαθιά ανάσα όχι μόνο στον Ελληνισμό και το Κράτος, όχι μόνο στην Οικονομία και την Κοινωνία, αλλά και θα σφυρηλατήσει αποφασιστικά την ενότητα του Ελληνισμού, δημιουργώντας θετικές προσδοκίες, ελπίδα, αλλά και άριστες προοπτικές!
Δεν μπορεί να κινδυνεύει η Εθνική Οικονομία, να σβήνουν χιλιάδες θέσεις εργασίας - λόγω της συρρίκνωσης του εισοδήματος των καταναλωτών, αλλά και της μείωσής τους λόγω ανεργίας (φαύλος κύκλος) - δεν μπορεί να ακούγεται ότι κινδυνεύουν μισθοί, ταμεία, συντάξεις, δεν μπορεί να καταρρέουν χιλιάδες οικογένειες, χιλιάδες σπίτια και να αδιαφορούμε για το τεράστιο και σωτήριο ποσό των Γερμανικών Επνορθώσεων, Αποζημιώσεων και Οφειλών!Δεν μπορεί να πεθαίνει η Ελλάδα, για να ευημερεί η Γερμανία! Δεν μπορεί να ξαναζήσουμε την εφιαλτική «Κατοχή», με χιλιάδες κοινωνικά και οικονομικά θύματα, για να μας κατηγορεί δημόσια η Γερμανία σαν «προβληματικούς», την ώρα που μας χρωστά 70 ολόκληρα δισεκατομμύρια ευρώ!

http://www.νοιαζομαι.net/

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΜΥΝΗΣ ΚΑΙ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΙ.

Του Αντιναυάρχου ε.α. ΓΡ. ΔΕΜΕΣΤΙΧΑ Π.Ν.

Επίτιμου Αρχηγού Στόλου



Οι βασικές προϋποθέσεις για την εξασφάλιση αξιόμαχων Ε.Δ. που θα είναι σε θέση να προασπίζουν τα Εθνικά Συμφέροντα είναι, πρώτο, να υπηρετεί το κατάλληλο προσωπικό σε ποιότητα και αριθμούς που να είναι άριστα εκπαιδευμένο και να έχει υψηλό ηθικό και, δεύτερο, να λειτουργεί άριστα το υπάρχον υλικό, να ανανεώνεται έγκαιρα το παλαιό υλικό με σύγχρονο και να εξασφαλίζεται η ποιοτική υπεροχή έναντι των πιθανών αντιπάλων.
Ο βαθμός κατά τον οποίο θα ικανοποιούνται οι παραπάνω προϋποθέσεις καθορίζεται από την εκτίμηση της απειλής και κατ΄επέκταση από την Πολιτική Εθνικής Αμύνης η οποία δίδει τις κατευθυντήριες γραμμές που μεταφράζονται σε λειτουργίες και μέσα που θα διαθέτουν οι Ένοπλες Δυνάμεις. Όσο περισσότερο ικανοποιούνται οι προϋποθέσεις τόσο καλύτερα θα εξασφαλίζονται τα Εθνικά Συμφέροντα. Οι αποφάσεις συνεπώς για τους απαιτούμενους εξοπλισμούς των Ελληνικών Ε.Δ. θα πρέπει να βασισθούν στην Πολιτική Εθνικής Αμύνης που περιλαμβάνει την Αποστολή των Ε.Δ. και την αντιμετώπιση της απειλής.
Η Αποστολή των Ε.Δ. ως διετυπώθη από την Κυβέρνηση, είναι η περιφρούρηση της χώρας, η διαφύλαξη των Εθνικών Συμφερόντων, η αποτροπή, η αποκλιμάκωση των εντάσεων στην περιοχή, η μεταφορά του Θεάτρου Επιχειρήσεων (αν παραστεί ανάγκη) στην περιοχή του αντιπάλου και η αντιμετώπιση επεισοδίων που προκαλούνται από την Τουρκία στο Αιγαίο. Παράλληλα η διατυπωθείσα αντιμετώπιση της απειλής, περιλαμβάνει την με κάθε μέσον αποτροπή της Τουρκικής απειλής, την λειτουργία του Δόγματος του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου Ελλάδος-Κύπρου και την ενίσχυση του αμυντικού μηχανισμού της χώρας σε συνδυασμό με τα οικονομικά και δημογραφικά δεδομένα αυτής. Ως μέσα για την εφαρμογή της Πολιτικής Εθνικής Αμύνης προβλέπονται η νέα Δομή των Ε.Δ. και οι εξοπλισμοί. Το ζητούμενο συνεπώς είναι να ευρεθούν οι κατάλληλες λύσεις για την Δομή και τους εξοπλισμούς, ώστε να λειτουργήσει και να εφαρμοσθεί η Πολιτική Εθνικής Αμύνης που θέλει την εξασφάλιση της ακεραιότητας του Εθνικού χώρου και την δυνατότητα αναλήψεως επιθετικών επιχειρήσεων (έστω και περιορισμένων).
Η δημογραφική εξέλιξη του πληθυσμού μας και η αναγκαία οροφή σε συνδυασμό με την ποιότητα του υλικού και τους οικονομικούς περιορισμούς, υπαγορεύουν την ανάγκη δημιουργίας ημιεπαγγελματικού στρατού προκειμένου να εξασφαλίζεται υψηλό επίπεδο εκπαιδεύσεως και ικανοποιητική στελέχωση των μονάδων και κυρίως του Στρατού Ξηράς για τον οποίο πέραν της υψηλής ποιότητος των στελεχών απαιτείται και επάρκεια σε προσωπικό.
Η μείωση της θητείας των στρατευσίμων είναι εις βάρος της αποτελεσματικότητος των μονάδων, ενώ η αντικατάσταση των στρατευσίμων από επαγγελματίες οπλίτες είναι δυνατή μέχρι κάποιο ποσοστό, δεδομένων των περιορισμών (σωματικών και κοινωνικών) που παρουσιάζονται σε μεγαλύτερες ηλικίες. Αποφάσεις πολιτικές που μειώνουν την οροφή σημαίνουν αύξηση των εξοπλισμών για να εξασφαλίζεται η απαιτουμένη απόδοση του στρατεύματος.
Οι αποφάσεις για τους εξοπλισμούς προκειμένου αυτοί να είναι αποτελεσματικοί, πρέπει να λαμβάνουν υπόψιν ορισμένες βασικές συνιστώσες που συνοψίζονται : Στην απειλή και την προβλεπομένη εξέλιξή της, στις εναλλακτικές λύσεις για την αντιμετώπιση της απειλής, στην αποτελεσματικότητα του υφισταμένου υλικού των Ε.Δ., στην ποιότητα και επάρκεια του προσωπικού ως και στις διεθνείς, συμμαχικές και διακρατικές υποχρεώσεις της χώρας μας. Η διαφοροποίηση οιασδήποτε συνιστώσας επιβάλλει την διαφοροποίηση μίας ή περισσοτέρων των άλλων συνιστωσών, για τη διατήρηση της αμυντικής ικανότητος στα επιθυμητά ή σχεδιαζόμενα επίπεδα.
Για μία μικρή χώρα όπως η Ελλάδα, που αντιμετωπίζει απειλή από μία πολλαπλάσια σε πληθυσμό και στρατό χώρα η οποία και δαπανά τεράστια ποσά σε εξοπλισμούς, για να βρεθούν οι πλέον τεχνοοικονομικά συμφέρουσες λύσεις, θα πρέπει να λειτουργούν πολύ έγκαιρα τα αντανακλαστικά σε ότι αφορά τα εξοπλιστικά προγράμματα, εάν ληφθούν μάλιστα υπόψιν οι περιορισμοί που επιβάλλονται στην χώρα μας από την συμφωνία για τις Συμβατικές Δυνάμεις στην Ευρώπη (CFE), εν αντιθέσει με την Τουρκία που δεν έχει αυτούς τους περιορισμούς.
Η Διακλαδικότης των προβλεπομένων επιχειρήσεων υλοποιείται με την διαλειτουργικότητα και συμπληρωματικότητα των εξοπλισμών των Ενόπλων Δυνάμεων και όχι με την λειτουργία Διακλαδικών Στρατηγείων που τόσο εύκολα αποφασίσθηκαν χωρίς να μετρηθεί το κόστος και το προσωπικό που απαιτείται για την εύρυθμο λειτουργία τους. Ιδιαίτερη έμφαση, πρέπει να δίδεται στους πολλαπλασιαστές ισχύος ως : Επικοινωνίες (επίγειες και δορυφορικές) που δεν επιδέχονται παρεμβολές, δυνατότητες στον παθητικό και ενεργητικό πόλεμο, λειτουργία Συστήματος Διοικήσεως και Ελέγχου που να καλύπτει όλα τα επίπεδα διοικήσεως, δυνατότης εγκαίρου και ασφαλούς μεταφοράς προσωπικού και υλικού, αποτελεσματική Α/Α άμυνα περιοχής και σημείου, έλεγχος θαλασσίων γραμμών επικοινωνίας, αποτελεσματικός αποκλεισμός εχθρικών περιοχών και λιμένων.
Παράλληλα οι αποφάσεις για τα εξοπλιστικά προγράμματα, εξαρτώνται και από τις αποφάσεις του ενδεχομένου αντιπάλου για τα αντίστοιχα προγράμματά του, ενώ οι αποφάσεις του για Στρατηγικές επιλογές (ως ανάπτυξη πυρηνικών δυνατοτήτων, δορυφορικές επικοινωνίες, δυνατότητα ανεφοδιασμού αεροσκαφών εν πτήσει, εφοδιασμός με κατευθυνόμενα βλήματα μεγάλου βεληνεκούς) πρέπει να επισύρουν την προσοχή της Ελληνικής πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας, να τροποποιούνται ανάλογα η Πολιτική Εθνικής Αμύνης και η Στρατιωτική Στρατηγική και να λαμβάνονται τα κατάλληλα μέτρα προς αντιμετώπιση με εξέταση της, κατά προτεραιότητα, προώθησης αναλόγων και αποτελεσματικοτέρων προγραμμάτων, με υλοποίηση σε χρόνο μικρότερο από αυτόν του αντιπάλου.
Η ρευστότητα του εγγύς περιβάλλοντος και ιδία η αποσταθεροποίηση στα βόρεια σύνορά μας με την από ανατολάς σοβαρή και διαχρονική απειλή επιβάλλουν την ισχυροποίηση των Ενόπλων Δυνάμεων, ενώ παράλληλα πρέπει να επιτυγχάνεται η ευημερία των Ελλήνων, η διαρκής ανάπτυξη της χώρας και η ανταπόκρισή της στις διεθνείς και συμμαχικές υποχρεώσεις. Κατά συνέπεια οι διατιθέμενοι οικονομικοί πόροι για τα εξοπλιστικά προγράμματα πρέπει να κατανέμονται ορθολογιστικά και να εξυπηρετούν τις Ένοπλες Δυνάμεις αλλά και το κοινωνικό σύνολο, όπου αυτό είναι εφικτό. Προς τούτοις, τα εξοπλιστικά προγράμματα των Ενόπλων Δυνάμεων πρέπει να ολοκληρώνονται μέσα στους χρόνους που έχουν σχεδιασθεί, προκειμένου να είναι αποδοτικά ενώ για την συμπλήρωση των εξοπλισμών να μελετώνται όλες οι εναλλακτικές λύσεις, ώστε οι διατιθέμενοι πόροι να είναι οι ελάχιστοι δυνατοί, να ικανοποιούνται οι επιχειρησιακές απαιτήσεις και να υπάρχει η μεγαλύτερη δυνατή Ελληνική συμμετοχή. Εξειδικεύοντας την πρόταση αυτή, εκτιμούμε ότι οι εξοπλισμοί των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων πρέπει να κινούνται στα ακόλουθα γενικά πλαίσια :
Συμπλήρωση βραχυπρόθεσμων απαιτήσεων με φθηνές λύσεις, όπως από το μεταχειρισμένο υλικό συμμαχικών χωρών, ενώ για τα μεσομακροπρόθεσμα προγράμματα να εξασφαλίζεται η συμμετοχή της χώρας μας στην παραγωγή, ώστε ο εξοπλιστικός προγραμματισμός να ανταποκρίνεται στις ανάγκες δύο πενταετιών (η πρώτη δεσμευτική, η δεύτερη υπό αναθεώρηση).
Υλοποίηση προγραμμάτων που θα διέπονται από την αρχή της «ποιότητος έναντι της ποσότητος» που θα ολοκληρώνονται στο χρόνο που έχουν σχεδιαστεί, προκειμένου να είναι αποδοτικά, άλλως θα επανεξετάζονται.
Ανάπτυξη και υλοποίηση ερευνητικών προγραμμάτων σε συνεργασία με Πανεπιστήμια και Ερευνητικά Κέντρα.
Ανάπτυξη παραγωγής υλικού από την Αμυντική Βιομηχανία, με εξαγωγικό προσανατολισμό εφ΄όσον είναι δυνατόν.
Ουσιαστική αξιοποίηση των Αντισταθμιστικών Ωφελημάτων για εκμετάλλευση από τις Ένοπλες Δυνάμεις και την Ελληνική Οικονομία.
Ιδιωτικοποίηση των Αμυντικών Βιομηχανιών, εκτός αυτών που συμβάλλουν καθοριστικά στη διαμόρφωση της πολιτικής των εξοπλισμών, και κατά συνέπεια της αμυντικής πολιτικής. Στην περίπτωση αυτή να θεσμοθετηθεί η λειτουργία τους με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια με ταυτόχρονη αναθεώρηση των στρατηγικών πωλήσεων, εμπορευσιμότητας και παραγωγικής διαδικασίας και υπό την προϋπόθεση επιλογής των Διοικήσεων, με αυξημένη πλειοψηφία της αρμόδιας κοινοβουλευτικής επιτροπής.

ΠΗΓΗ: ΕΛ.Ε.Σ.ΜΕ -ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ.

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΜΥΝΤΙΚΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΚΑΙ ΕΞΟΠΛΙΣΤΙΚΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ

Είναι γεγονός ότι η Αμυντική Βιομηχανία στη χώρα μας δεν έχει μακρά ιστορία και αριθμεί λίγο περισσότερο από τριάντα (30) χρόνια ζωής, σε αντίθεση με άλλες χώρες όπου υπάρχει προϊστορία και συσσωρευμένη εμπειρία αρκετών δεκάδων ετών. Είναι επίσης γνωστό ότι επί σειρά ετών ο μεγαλύτερος και βασικός εξοπλισμός των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας μας βασιζότανε σε προμήθειες έτοιμων οπλικών συστημάτων μέσω δανείων τα οποία σύναπτε η εκάστοτε Ελληνική Κυβέρνηση με τις αντίστοιχες Κυβερνήσεις προμήθειας των οπλικών συστημάτων. Το αποτέλεσμα της πολιτικής αυτής είναι λίγο-πολύ γνωστό σε όλους. Αποδοχή όρων με ελάχιστες διαπραγματεύσεις, δυσβάστακτοι όροι αποπληρωμής των δανείων και φυσικά καθολική απουσία της Ελληνικής Αμυντικής Βιομηχανίας από την παραγωγική διαδικασία και την εν συνεχεία υποστήριξη των οπλικών συστημάτων. Φυσικό επακόλουθο οι Αμυντικές μας Βιομηχανίες να είναι άγνωστες ή σχεδόν άγνωστες στη διεθνή ανταγωνιστική αγορά και το ποσοστό συμμετοχή τους στα οπλικά συστήματα μηδενικό. Η προώθηση και υλοποίηση του υπό κατάρτιση εξοπλιστικού προγράμματος αποσκοπεί, αφενός μεν στο πολιτικό-στρατιωτικό σκέλος με το οποίο ενισχύεται η αποτρεπτική ικανότητα της χώρας και αφετέρου στο οικονομικό, το οποίο αφορά στα απαιτούμενα κονδύλια για την υλοποίηση του εξοπλιστικού προγράμματος. Η ορθολογιστική αξιοποίηση αυτού ακριβώς του δεύτερου σκέλους είναι εκείνο στο οποίο προσβλέπει πλέον η Ελληνική Αμυντική Βιομηχανία, η ανάπτυξη της οποίας αποτελεί οικονομική και εθνική αναγκαιότητα και ένα μεγάλο δυναμικό για σημαντική υποστήριξη των Ενόπλων Δυνάμεων. Στην Ελλάδα, η οποία έχει τις υψηλότερες αμυντικές δαπάνες σαν ποσοστό του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος (ΑΕΠ) από όλες τις χώρες μέλη του ΝΑΤΟ, η αμυντική βιομηχανία συμμετέχει στην παραγωγή οπλικών συστημάτων με το μικρότερο ποσοστό εγχώριας συμμετοχής από όλες τις χώρες της συμμαχίας. Το ποσοστό αυτό μέχρι πρότινος περιορίζετο σε μονοψήφιο αριθμό, γεγονός που υποδηλώνει την ελάχιστη Ελληνική Βιομηχανική εμπλοκή, με όλα τα αρνητικά οικονομικά επακόλουθα στο εμπορικό ισοζύγιο και στο κόστος από τις διακυμάνσεις της ισοτιμίας του Ευρώ και παλαιότερα της δραχμής, με τα ξένα νομίσματα. Η τεράστια αυτή ετήσια συναλλαγματική αφαίμαξη στερεί τη χώρα από οικονομικούς πόρους οι οποίοι είναι απαραίτητοι για την ανάπτυξη της οικονομίας και την προσαρμογή της στα διεθνή πρότυπα.
Η ανάπτυξη της αμυντικής βιομηχανίας της χώρας μπορεί να αποβεί καθοριστικός παράγων, όχι μόνο για την άμυνα της χώρας αλλά και για την οικονομική δραστηριότητα και την επιστημονική και τεχνολογική της εξέλιξη. Με τον τρόπο αυτό, η κοινωνία θα εισπράξει διπλό μέρισμα από την αυξημένη εθνική ασφάλεια αλλά και από την αυξημένη δραστηριότητα και απασχόληση.
Το στίγμα και ο στόχος που πρέπει να σκοπεύει η συμμετοχή της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας στα εξοπλιστικά προγράμματα έχουν δοθεί. Δηλαδή να πολλαπλασιασθεί η ελληνικοποίηση των προμηθειών ανεβάζοντας τη συμμετοχή της εγχώριας προστιθέμενης αξίας μέσω της υλοποίησης του ΕΜΠΑΕ των Ενόπλων Δυνάμεων.



ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΤΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ

Η υλοποίηση των εξοπλιστικών προγραμμάτων είναι το όχημα με το οποίο μπορεί να δοθεί η δυνατότητα στις Ελληνικές Αμυντικές Βιομηχανίες να εμπλακούν είτε στη συμπαραγωγή υπαρχόντων οπλικών συστημάτων, είτε στην ανάπτυξη και παραγωγή νέων. Η συμμετοχή αυτή μπορεί να υλοποιηθεί μέσω των Βιομηχανικών Επιστροφών καθώς και της αύξησης της Ελληνικής Προστιθέμενης Αξίας (ΕΠΑ). Ως Ελληνική Προστιθέμενη Αξία ορίζεται η αξία η οποία προστίθεται από την Ελληνική Βιομηχανία κατά την διάρκεια παραγωγής, συναρμολόγησης ή/και μεταποίησης αμυντικών προϊόντων. Η ΕΠΑ προσλαμβάνει ιδιαίτερη αξία στα μεγάλα εξοπλιστικά προγράμματα όπου και είναι εφικτή η υλοποίηση του στόχου του 35%. Στα προγράμματα αυτά το φάσμα και τα αντικείμενα εμπλοκής της Βιομηχανίας είναι τεράστια και είναι πρόσφορο το έδαφος για ευρύτερες βιομηχανικές συνεργασίες και συμμετοχές. Για να είναι αυτό εφικτό θα πρέπει οι ελληνικές παραγωγικές μονάδες να αποκτήσουν το κρίσιμο εκείνο μέγεθος που θα τους εξασφαλίσει ένα σημαντικό μερίδιο της αγοράς, επιτρέποντας παράλληλα μια ουσιαστική όχι μόνο παρουσία αλλά και συμμετοχή στις εγχώριες, ευρωπαϊκές και διεθνείς συμπαραγωγές. Βασικό μέσο για την ενίσχυση των Ελληνικών Αμυντικών Βιομηχανιών είναι οι μακροχρόνιες συμφωνίες-πλαίσιο και τα πολυεθνικά προγράμματα ανάπτυξης και συμπαραγωγής. Οι συμφωνίες αυτές επιτρέπουν τον καλύτερο σχεδιασμό και προγραμματισμό των δραστηριοτήτων των επιχειρήσεων, σταθερότητα στην οικονομική και διαχειριστική πολιτική τους καθώς και διασφάλιση των θέσεων εργασίας. Στο πλαίσιο αυτό ο κρατικός τομέας επιτυγχάνει ευνοϊκότερους όρους στους χρόνους παράδοσης, στο κόστος των προγραμμάτων, στην ποιότητα των αμυντικών προϊόντων και είναι συμμέτοχος στις περαιτέρω εξελίξεις και πωλήσεις των συμφωνιών και των προγραμμάτων αυτών. Το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, το οποίο διαχειρίζεται ένα μεγάλο προϋπολογισμό, μπορεί και έχει τη δυνατότητα να μεγιστοποιήσει τα οφέλη τόσο για την ασφάλεια της χώρας όσο και γενικότερα για την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας. Για το σκοπό αυτό απαιτείται ανάπτυξη στενότερων σχέσεων συνεργασίας μεταξύ των αρμοδίων υπηρεσιών του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας και των Ελληνικών Αμυντικών Βιομηχανιών. Η συνεργασία αυτή θα συντονίσει καλύτερα τις απαιτούμενες ενέργειες, θα συντομεύσει το χρόνο για την ανάπτυξη και παραγωγή των αμυντικών προϊόντων και  θαμεγιστοποιήσει τη συμμετοχή των Αμυντικών Βιομηχανιών στα εξοπλιστικά προγράμματα. Η συνεργασία αυτή επιβάλλεται τόσο και από τη μείωση των διατιθεμένων κονδυλίων για τις αμυντικές δαπάνες όσο και από την εξέλιξη των τεχνολογιών όπως είναι οι τηλεπικοινωνίες και η τεχνολογία της πληροφορίας.  Όλα τα ανωτέρω αποτελούν τους συντελεστές ομαλής, ουσιαστικής και επιτυχούς συμμετοχής των Αμυντικών Βιομηχανιών στα εξοπλιστικά προγράμματα. Στις προσκλήσεις υποβολής προσφορών (RFIs - RFPs) περιλαμβάνονται συνήθως οι κυβερνητικές εξαγγελίες για το ποσοστό συμμετοχής της Ελληνικής Αμυντικής Βιομηχανίας στα προγράμματα αυτά. Η περαιτέρω όμως πορεία και εξέλιξη με σκοπό την υλοποίηση των ανωτέρω, επηρεάζονται από τους διαφόρους παράγοντες όπως ο Διαθέσιμος Χρόνος Υποβολής των Προσφορών, η Πολυτυπία των Οπλικών Συστημάτων, το ποσοστό της Ελληνικής Προστιθέμενης Αξίας (ΕΠΑ), οι Βιομηχανικές Επιστροφές, η Συμμετοχή σε Προγράμματα Ανάπτυξης και Παραγωγής Νέων Οπλικών Συστημάτων καθώς και η υπογραφή Συμβάσεων μεταξύ των Ελληνικών και Ξένων Εταιρειών πριν την Υπογραφή της Σύμβασης της Κύριας Προμήθειας.

Διαθέσιμος Χρόνος Υποβολής Προσφορών

Σημαντικότατος παράγοντας στην υποβολή της προσφοράς είναι ο διαθέσιμος χρόνος, ο οποίος δυστυχώς στις περισσότερες των περιπτώσεων είναι απαγορευτικά μικρός και κυμαίνεται μεταξύ ενός και δύο μηνών. Οι διαδικασίες είναι αρκετά χρονοβόρες και δαπανηρές για τις μετέχουσες ελληνικές και ξένες εταιρείες και χρειάζεται πολύ μεγάλη προσοχή για εντοπισμό και συγκεκριμενοποίηση των συστημάτων που θα κατασκευασθούν από την εγχώρια βιομηχανία. Η στενότητα χρόνου υποβολής της προσφοράς, την οποία συνήθως επικαλούνται οι ξένες εταιρείες, οδηγεί είτε στη μη εξεύρεση πεδίου συνεργασίας για υποκατασκευαστικό έργο, είτε στη σύναψη συμφωνίας συνεργασίας για μικρά σε μέγεθος και σπουδαιότητα συστήματα ή υποσυστήματα, γεγονός που ουσιαστικά ευνοεί τον ξένο κατασκευαστή. Σε αντίθεση με την Ελλάδα η Τουρκία αντιμετωπίζει πιο ρεαλιστικά την εμπλοκή των Αμυντικών Βιομηχανιών στα μεγάλα εξοπλιστικά της προγράμματα και έχει επιτύχει συμμετοχή της εγχώριας βιομηχανίας της σε ποσοστό που υπερβαίνει το 30%.

Πολυτυπία Οπλικών Συστημάτων

Δεύτερος ουσιαστικός παράγοντας που θα βοηθήσει στην προγραμματισμένη και υγιή ανάπτυξη της εγχώριας βιομηχανίας κατά την υλοποίηση του εξοπλιστικού προγράμματος είναι η αποφυγή της πολυτυπίας των οπλικών συστημάτων, κάτι που δυστυχώς έχει συμβεί επανειλημμένα στο παρελθόν. Η πολυτυπία εκτός από ουσιαστικό πρόβλημα στην ομαλή λειτουργία των Γενικών Επιτελείων, αποτελεί και πραγματικό εμπόδιο στην ουσιαστική εμπλοκή της Αμυντικής Βιομηχανίας, διότι οι απαιτούμενες βιομηχανικές επενδύσεις πολλαπλασιάζονται κάνοντας αντιοικονομική και ανέφικτη την εγχώρια συμμετοχή και τον κατακερματισμό της σε μικρού ενδιαφέροντος και σπουδαιότητας αντικείμενα. Η αξιοποίηση και εκμετάλλευση των συστημάτων/προϊόντων που έχουν σχεδιασθεί, αναπτυχθεί και κατασκευάζονται από Ελληνικές Αμυντικές Βιομηχανίες θα έχει διπλό αποτέλεσμα. Πρώτον θα μειώσει κατά το δυνατόν την πολυτυπία, θα ενισχύσει σε μεγάλο βαθμό την εγχώρια αμυντική βιομηχανία και θα δώσει τη δυνατότητα συνεργασίας και υιοθέτησης των ελληνικών προϊόντων σε αντίστοιχα συστήματα άλλων χωρών. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν τα ακόλουθα προϊόντα της INTRACOM:

· Το σύστημα Ενδοεπικοινωνίας WISPR.

· Το σύστημα Διαχείρισης Μάχης iBMS.

· Οι τηλεμετρικές διατάξεις και τροφοδοτικά συστήματα πυραυλικών συστημάτων.

· Τα συστήματα και συσκευές λειτουργικών ελέγχων.

· Η ευρεία γκάμα κρυπτοσυσκευών που διασφαλίζουν την κρυπτογραφημένη μετάδοση δεδομένων, φωνής και Fax.

· Ο κινητός δορυφορικός τερματικός σταθμός VSAT "CRONOS".

· Οι τακτικοί ασύρματοι VHF και HF.

· Οι μικροκυματικές ζεύξεις.

 Ελληνική Προστιθέμενη Αξία (ΕΠΑ)

Η Ελληνική Προστιθέμενη Αξία (ΕΠΑ) θα πρέπει να αποτελεί αποφασιστικής σημασίας κριτήριο για κάθε επιμέρους κατακύρωση. Επιπλέον, θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη σημασία όχι μόνο στο ποσοστό της ΕΠΑ αλλά και στο περιεχόμενο της, το οποίο πρέπει να καθορίζεται από τους υποψήφιους προμηθευτές όχι μόνο ποσοτικά, αλλά και αναλυτικά ως προς τη φύση και το είδος της και σύμφωνα με τις δυνατότητες της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας.

 Βιομηχανικές Επιστροφές

Εδώ απαιτείται πριν από την υπογραφή των συμβάσεων να αξιολογούνται σε βάθος οι προσφορές των υποψηφίων προμηθευτών όχι μόνο ποσοτικά αλλά και ποιοτικά ως προς τις βιομηχανικές συνεργασίες και επιστροφές προς την εγχώρια βιομηχανία. Στο υφιστάμενο πλαίσιο θα πρέπει να δίνεται έμφαση και στην παροχή στις Ένοπλες Δυνάμεις προϊόντων και υλικών της Ελληνικής Βιομηχανίας. Συγκεκριμένα ο συσχετισμός των αναγκών των Ενόπλων Δυνάμεων με τις παραγωγικές δυνατότητες της Ελληνικής Αμυντικής Βιομηχανίας μπορεί να οδηγήσει στην κάλυψη των υφισταμένων αναγκών κάνοντας ταυτόχρονα πλήρη εκμετάλλευση των προσφερομένων βιομηχανικών δυνατοτήτων και των επενδύσεων.

 Συμμετοχή σε Προγράμματα Ανάπτυξης και Παραγωγής Νέων Οπλικών Συστημάτων

Εξαιρετικής σημασίας για το μέλλον της Ελληνικής Αμυντικής Βιομηχανίας είναι η συμμετοχή της σε προγράμματα ανάπτυξης και παραγωγής νέων οπλικών συστημάτων με συνέπεια η Βιομηχανική εμπλοκή να μην ταυτίζεται χρονικά με την υλοποίηση της προμήθειας του υλικού, αλλά να έχει χρονικό ορίζοντα ο οποίος καλύπτει όλο τον κύκλο ζωής του υλικού. Αυτό έχει ως επακόλουθο την βιομηχανική εμπλοκή σε όλες τις παραγωγικές διαδικασίες των νέων οπλικών συστημάτων, δηλαδή στις φάσεις της ανάπτυξης, παραγωγής, ελέγχου και πιστοποίησης, συντήρησης καθώς και στις διάφορες φάσεις εξέλιξης τους, όπως οι τροποποιήσεις, βελτιώσεις και αναβαθμίσεις. Σε αυτή την περίπτωση καθοριστικός παράγοντας είναι η έγκαιρη λήψη απόφασης για τη συμμετοχή της χώρας στην παραγωγική διαδικασία του οπλικού συστήματος στα πλαίσια Διακρατικών Συμφωνιών. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι τα υπό εξέλιξη προγράμματα IRIS-T και ESSM στα οποία συμμετέχουν γνωστές ελληνικές βιομηχανίες εξασφαλίζοντας επιστροφή του ποσοστού συμμετοχής της χώρας σε ποσοστό της τάξεως του 80%.

Υπογραφή Συμβάσεων μεταξύ των Ελληνικών και Ξένων Εταιρειών πριν την Υπογραφή της Σύμβασης της Κύριας Προμήθειας

Τελευταία και βασικότερη προϋπόθεση που πρέπει να ικανοποιηθεί πριν την υπογραφή της σύμβασης προμήθειας του αμυντικού υλικού-συστήματος είναι η υπογραφή των ανωτέρω συμβάσεων πριν την Υπογραφή της Σύμβασης της Κύριας Προμήθειας, μέσω των οποίων θα διασφαλίζονται οι βιομηχανικές συνεργασίες μεταξύ των Ελληνικών και Ξένων Εταιρειών. Σε αντίθετη περίπτωση η μη υπογραφή συμβάσεων και η υποβολή ανίσχυρων Μνημονίων Συνεργασίας (MOUs-MOAs) όχι μόνο δεν κατοχυρώνει την ελληνική πλευρά αλλά αντίθετα διαιωνίζει την εκκρεμότητα και μεταφέρει χρονικά την υποχρέωση της ξένης εταιρείας προς όφελος της και μόνο.



ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ



Τα οφέλη για την οικονομία της χώρας και τις Ένοπλες Δυνάμεις από την ενεργό συμμετοχή των Ελληνικών Αμυντικών Βιομηχανιών στα εξοπλιστικά προγράμματα είναι πολλαπλά. Περιορίζεται η εκροή συναλλάγματος, εξασφαλίζεται οικονομική ανάπτυξη, απασχολείται εξειδικευμένο προσωπικό, αυξάνονται οι ειδικευμένες θέσεις εργασίας ενώ αποκτά αυτοδυναμία η Αμυντική Βιομηχανία. Παράλληλα, οι Ένοπλες Δυνάμεις απεξαρτώνται κατά ένα ποσοστό από τους ξένους προμηθευτές, βασίζονται σε εγχώρια τεχνογνωσία και τεχνική υποστήριξη με συνέπεια ο χρόνος επισκευών να είναι μικρότερος και τέλος η επέμβαση της Ελληνικής Βιομηχανίας σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης ή κρίσιμης κατάστασης να είναι άμεση.
Η εφαρμογή των ανωτέρω σε συνδυασμό με την ίση μεταχείριση μεταξύ ιδιωτικών και κρατικών βιομηχανιών, στο πλαίσιο του υγιούς και θεμιτού ανταγωνισμού, θα συμβάλει αφενός στην αμυντική θωράκιση και οικονομική τόνωση της χώρας και αφετέρου θα προσφέρει τη δυνατότητα στις ίδιες τις βιομηχανίες να συνεργασθούν με σημαντικούς διεθνείς αμυντικούς οίκους σε νέα και σύγχρονα οπλικά συστήματα, διεκδικώντας ένα σημαντικό μερίδιο όχι μόνο των εγχώριων αλλά και των διεθνών εξοπλιστικών προγραμμάτων.

KINA KAI MEIONOTHTA OYΪΓΟΥΡΩΝ.

Υπό Αντιστρατήγου ε.α. Σ. Παναγοπούλου


Στην Κίνα ζουν 55 μειονότητες, δύο εκ των οποίων έκαναν έντονη την παρουσία τους το 2008 κατά την περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων της Κίνας. Η πρώτη ήταν η Θιβετιανή μειονότητα, της οποίας την καταστολής της εξεγέρσεως (βίαια σε κάθε περίπτωση) από τις δυνάμεις καταστολής της Κίνας κατέκρινε έντονα η διεθνής κοινότητα και παρ΄ολίγον να τορπιλίσει την ομαλή εξέλιξη των αγώνων. Η δεύτερη ήταν οι Ουϊγούροι μουσουλμάνοι της επαρχίας Σινζιάνγκ, οι οποίοι δημιούργησαν σοβαρά προβλήματα ασφάλειας στην επαρχία (δολοφονίες Κινέζων Χαν και αριθμού αστυνομικών) και η οποία ομοίως κατεπνίγει από της δυνάμεις ασφαλείας της Κίνας.

To 2008 κατά την 60ή επέτειο από την ίδρυση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, στις αρχές Ιουλίου, είχαμε και πάλι ξεσηκωμό των Ουϊγούρων με σοβαρότατα προβλήματα ασφαλείας (συγκρούσεις μεταξύ Ουϊγούρων και Κινέζων Χαν, δολοφονίες, καταστροφές κ.λ.π.). Η Κινεζική ηγεσία κατέστειλε και αυτή την εξέγερση με βιαιότητα στέλνοντας στην επαρχία αυτή ισχυρές αστυνομικές και στρατιωτικές δυνάμεις, ιδιαίτερα στην πρωτεύουσα της επαρχίας Ουρούμτσι.

Ας δούμε λοιπόν τι ισχύει για την επαρχία αυτή κατά τους Ουϊγούρους :

- Η επαρχία Σινζιάνγκ, έχει έκταση ίση με το 1/6 της συνολικής εκτάσεως της Κίνας, αποτελούσα το βορειο-δυτικό τμήμα του εδάφους της. Είναι πλούσια σε κοιτάσματα του υπεδάφους (μέταλλα κυρίως), υδρογονάνθρακες και φυσικό αέριο, κατοικούμενη από 20 εκατομμύρια κατοίκων εκ των οποίων το 42% είναι Ουϊγούροι μουσουλμάνοι, 40% Κινέζοι Χαν και 8% Μογγόλοι.

- Ο συνολικός πληθυσμός των Ουϊγούρων ανέρχεται σε 11.370.000 κατανεμημένοι σε διάφορες περιοχές όπως παρακάτω :

* Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας (επαρχία Σινζιάνγκ περίπου 8.000.000).

* Καζακστάν

* Κιρκιζστάν

* Ουζμπεκιστάν

* Τουρκία

* Ρωσία

* Τατζικιστάν

* Πακιστάν

- Η γλώσσα της μειονότητας είναι η των Ουϊγούρων (Uyghur) και η θρησκεία τους Μουσουλμανική (Sunni και Suffi μουσουλμάνοι). Είναι λαός συγγενής των Τούρκων.



Οι Ουϊγούροι δημιουργήθηκαν από την ανεξαρτησία ενός Τουρκικού φύλου το οποίο προήρχεταο από την περιοχή των Ορέων Altay και Tengri Tap περιοχή, δηλαδή τη σημερινή επαρχία Σινζιάνγκ. Η ονομασία των Ουϊγούρων (Uyghur) σημαίνει «Ενωμένες εννέα φυλές» και είναι συνώνυμη με το Tokur -Οgur που χρησιμοποιούν οι Τούρκοι όταν αναφέρονται σ΄αυτούς, όπου το tokur = εννέα και gur = φυλή.

Αντίστοιχα οι Κινέζοι αναφερόμενοι στους Ουϊγούρους τους αποκαλούν Hoy-Hu, Uan-Ga Chiv-Msing (γρήγοροι άνθρωποι, ενωμένοι κ.λ.π.).

Η ιστορία των Ουϊγούρων μπορεί να χωρισθεί σε τέσσερεις περιόδους, την προ-Αυτοκρατορική (300 π.Χ. – 630 μ.Χ.), Αυτοκρατορική (630-840 μ.Χ.), Bασιλείων 840-1209 μ.Χ.) και Μογγολική (1209-1600 μ.Χ.) ακολουθούμενη από πέντε νεώτερες φάσεις που ξεκινούν από το 1600 μ.Χ. (το τέλος του δρόμου του μεταξιού) μέχρι σήμερα. Η ιστορία των Ουϊγούρων είναι μία ιστορία που ξεκινά από τα ενωμένα νομαδικά φύλα της σημερινής επαρχίας Σινζιάνγκ (300 π.Χ. – 630 μ.Χ.).

Στην προ-Αυτοκρατορική περίοδο, οι ενωμένοι Ουϊγούροι μαζί με άλλα φύλα συγγενή, εγκαθίδρυσαν την αυτοκρατορία του Goktürk, η οποία μετά το θάνατο του Bilge Khan, το 734 μ.Χ. έπεσε. Το 744 μ.Χ. οι Ουϊγούροι μαζί με άλλα συγγενή φύλα ίδρυσαν την αυτοκρατορία των Ουϊγούρων (Uyghur Empire) στα όρη Ötaken, η οποία κράτησε για 100 χρόνια (744-840 μ.Χ.).

Στην αυτοκρατορική αυτή περίοδο, τη λεγομένη και χρυσή (744-840 μ.Χ.), η αυτοκρατορία των Ουϊγούρων ξεκινούσε από την Κασπία και έφθανε μέχρι τη Μαντζουρία. Οι κινεζικές επιθέσεις από το νότο, ο λιμός και ο εμφύλιος πόλεμος, έδωσε τέλος στην αυτοκρατορία, την οποία ανέλαβαν οι Κυρκισιανοί (Kyrgyz).

Από το 840-1600 μ.Χ. οι Ουϊγούροι απέδωσαν την Μογγολία και δημιούργησαν βασίλεια σε τρεις περιοχές : Gansy, Xinziang (Σινζιάνγκ) και Chu River, δυτικά των ορέων Tengri-Tag (περιοχή Αφγανιστάν σήμερα).

Στην περίοδο αυτή αναπτύχθηκαν τα γράμματα, οι τέχνες και γενικά αυτό που με μία λέξη λέμε πολιτισμός, αναγνωριζόμενος ακόμη και από τους Κινέζους.

Το 1644 μ.Χ. η νομαδική φυλή των Μαντζούς της Βόρειο-ανατολικής Κίνας, δημιούργησε τη δυναστεία των Qing, των οποίων η αυτοκρατορία περιελάμβανε την Μογγολία, το ανατολικό Τουρκεστάν και το Θιβέτ μέχρι το 1864. Κατά τη διάρκεια της περιόδου αυτής οι Ουϊγούροι ξεσηκώθηκαν 42 φορές κατά της δυναστείας των Qing, εκδιώκοντας αυτούς το 1864 από το ανατολικό Τουρκεστάν, δημιουργώντας το βασίλειο Yettishar (χώρα των επτά πόλεων). Το βασίλειο αυτό αναγνωρίσθηκε από την Οθωμανική Αυτοκρατορία (1873), την Τσαρική Ρωσία (1872) και την Μεγάλη Βρετανία (1874) η οποία και απέστειλε διπλωματική αντιπροσωπεία στην πρωτεύουσα των βασιλείου Kashgar.

Το 1887 η μεγάλη δυναστεία των Qing (Μαντζούριοι), εισέβαλαν στο ανατολικό Τουρκεστάν, υποστηριζόμενοι πολιτικά και οικονομικά από τη Μεγάλη Βρετανία η οποία φοβήθηκε την επέκταση της Τσαρικής Ρωσίας. Μετά την εισβολή αυτή το ανατολικό Τουρκεστάν μετονομάσθηκε σε Xinjiang ή Sinkiang το οποίο σημαίνει «Νέα Κυριαρχία» ή «Νέα Επαρχία».

Στα νεώτερα χρόνια οι Ουϊγούροι συναντήθηκαν με τους Σοβιετικούς. Από τη συνάντηση αυτή προέκυψε η «Επαναστατική Ένωση των Ουϊγούρων», μία κομμουνιστική εθνικιστική οργάνωση η οποία ήταν ενεργός μέχρι το 1926, οπότε οι Σοβιετικοί ανεγνώρισαν την κυβέρνηση των Qing στη Σινζιάνγκ.

Όλα αυτά δεν ήταν άσχετα με το μεγάλο παιχνίδι που παιζόταν στην Κεντρική Ασία μεταξύ Ρωσίας και Βρετανίας και ιδιαίτερα της δεύτερης, με βάση τις πρώην εθνικές κουλτούρες από το Αφγανιστάν, Τατζικιστάν, Ουζμπεκιστάν. Τεχνικές γραμμές χαράχθηκαν τότε, διαχωρίζοντας ή αναμειγνύοντας λαούς, μεταξύ των Σιϊτών Περσών των Σουνιτών Χαγκατάϊ που μιλούσαν Τουρκικά, Ουζμπέκων, Τατζίκιων Αφγανών κ.λ.π. (τις τεχνικές αυτές γραμμές των Βρετανών κυρίως σ΄ότι αφορά το Αφγανιστάν πληρώνουμε σήμερα).

Οι προσπάθειες των Ουϊγούρων για ανεξαρτησία δεν σταμάτησαν και το 1944, περίοδος των εντόνων συγκρούσεων στην Κίνα, απέκτησαν την ανεξαρτησία τους, με συνέπεια το Ανατολικό Τουρκεστάν να αναγνωρισθεί από την κυβέρνηση των Εθνικιστών της Κίνας και να υιοθετηθεί από τη Σοβιετική Ένωση του Στάλιν. Αυτά βέβαια μέχρι το 1949, όταν οι εθνικιστές έχασαν τον πόλεμο από τους κομμουνιστές του Μάο, ο οποίος με ισχυρές δυνάμεις εισέβαλε στο Ανατολικό Τουρκεστάν, καταργώντας την ανεξαρτησία του και δημιουργώντας την αυτόνομη επαρχία των Ουϊγούρων του Σινζιάνγκ, κάτω από τον πλήρη έλεγχο του Πεκίνου. Τότε αρκετοί Ουϊγούροι απελάθηκαν και έφυγαν στην Τουρκία και σε άλλες χώρες της Δύσεως, ενώ στην επαρχία δημιουργήθηκαν οργανώσεις που δημιουργούν καταστάσεις κατά του κομμουνιστικού κόμματος της Κίνας μέχρι σήμερα.

Μετά τις επιθέσεις της Αλ Κάϊντα στις 11/9/2001 στις ΗΠΑ, η Κίνα προέβαλε την υποστήριξή της προς τις ΗΠΑ υποστηρίζοντας τον αγώνα κατά της τρομοκρατίας στους κύκλους της οποίας έβαλε και τα αυτονομιστικά κινήματα των Ουϊγούρων της διασποράς καθώς και τις αυτονομιστικές ομάδες της αυτονόμου αυτής επαρχίας (οι Ουϊγούροι της διασποράς λένε ότι η Κίνα προσπαθεί να αλλοιώσει την κουλτούρα και την θρησκεία τους, ως αντίδραση στα αιτήματά τους για ανεξαρτησία και σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μη έχοντας σχέση με την τρομοκρατία).

Όπως προαναφέραμε οι Ουϊγούροι δεν αποτελούν την πληθυσμιακή πλειοψηφία της επαρχίας, καθόσον το Πεκίνο εφήρμοσε σταδιακά πολιτική εποικισμού της επαρχίας με Κινέζους Χαν, προς τους οποίους έδωσε κίνητρα να εγκατασταθούν εκεί και να εργασθούν. Ήδη οι Κινέζοι Χαν ελέγχουν σχεδόν όλες τις μεγάλες επιχειρήσεις στην περιοχή.

Τα πρόσφατα σοβαρότατα επεισόδια του Ιουλίου 2009 τα οποία στοίχισαν τη ζωή 156 ανθρώπων, όπως έχει γραφεί είχαν αφορμή την ρατσιστική αντίδραση ενός Κινέζου Χαν, που απολύθηκε από εργοστάσιο και υιοθετώντας την αντίληψη ότι για την ανεργία φταίνε οι Ουϊγούροι προκάλεσε τις τραγικές συγκρούσεις στην επαρχία. Βέβαια τα αίτια είναι άλλα και αφορούν το αίτημα ανεξαρτησίας των Ουϊγούρων, που υποστηρίζονται στις διάφορες ενέργειές τους, από την νέο-οθωμανική φιλοσοφία της Τουρκίας ή τη θεωρία του ΥΠΕΞ αυτής Νταβούτογλου για το «Δόγμα του Στρατηγικού Βάθους» (γι΄αυτό και η έντονη αντίδραση του Τούρκου πρωθυπουργού προς την Κίνα, με την οποία έχει άριστες σχέσεις), καθώς επίσης και από τις ΗΠΑ όχι τόσο στα πλαίσια της παραβιάσεως των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά του οικονομικού ανταγωνισμού με μία ανερχόμενη οικονομική δύναμη (που έχει εγγυηθεί μεγάλο μέρος του εξωτερικού χρέους των ΗΠΑ), αλλά και απειλεί τον μονοπολισμό των ΗΠΑ, προβάλλοντας το πολυπολισμό στο παγκόσμιο σύστημα ασφάλειας και οικονομικής συνεργασίας.

Σύμφωνα με τον Πρέσβη της Κίνας στην Ελλάδα, η Κίνα εφαρμόζει τη στρατηγική της ειρηνικής αναδύσεως ενός «αρμονικού» κόσμου, θεωρία που δεν είναι άγνωστη σε μας, καθόσον στο περασμένο Διεθνές Συνέδριο «Στρατηγική» της ΕΛ.Ε.Σ.ΜΕ (5ο Διεθνές Συνέδριο Νοεμβρίου 2007), ο Αντιπρόεδρος του Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών της Κίνας, Υποστράτηγος Bing Coi την ίδια θεωρία ανέπτυξε. Ιδιαίτερα στην πρόσφατη συνέντευξή του ο Κινέζος Πρέσβης, αναφερόμενος στα εσωτερικά θέματα της χώρας του είπε ότι : «Η Κίνα είναι αποφασισμένη να συνεχίσει τις μεταρρυθμίσεις να γίνεται πιο εξωστρεφής και να ενισχύει τη διαδικασία του εκσυγχρονισμού, δίνοντας μεγαλύτερη έμφαση στην ανάπτυξη του ανθρωπίνου δυναμικού της, στην κοινωνική ασφάλιση, την ενεργειακή αποδοτικότητα, την περιβαλλοντική προστασία, πασχίζοντας να οικοδομίσει μία αρμονική κοινωνία».

Ο τρόπος όμως με τον οποίο επιβλήθηκε η τάξη και αντιμετωπίστηκε η μειονότητα των Ουϊγούρων, δεν είχε αρμονία ούτε σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα, όπου φαίνεται ότι υπάρχει υστέρηση στην Κίνα, χωρίς όμως η υστέρηση αυτή να δίνει το δικαίωμα στην Τουρκία να επιτιμά άλλους διότι η ιστορία της στο συγκεκριμένο τομέα, είναι βεβαρημένη διαχρονικά μέχρι των ημερών μας.



ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ



Uyghour people – Wikipedia, the free encyclopedia

Εφημερίδα Καθημερινή της 12-7-2009

Εφημερίδα Ημερησία της 18-7-2009

Εφημερίδα Ημερησία της 11-7-2009

Συνέντευξη του Πρέσβεως της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας Luo Linguan στην Αμυντική Βίβλο 2009-2010 της Στρατηγικής.

KINΔΥΝΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ.

Του Αντιστρατήγου ε.α. Φ. ΚΛΟΚΚΑΡΗ

Πρώην Υπουργού Άμυνας Κύπρου
Γενικά
Ο παράγων ασφάλεια είναι καθοριστικής σημασίας για την επιβίωση του Ελληνισμού της Κύπρου σ΄αυτή εδώ την άκρη της Ανατολικής Μεσογείου.

Κίνδυνοι

Οι σοβαρότεροι κίνδυνοι για την ασφάλειά του είναι η συνεχιζόμενη κατοχή και στρατιωτική απειλή της Τουρκίας και η δημογραφική αλλοίωση.
Η στρατιωτική απειλή στοχεύει στην άσκηση ψυχολογικής βίας κατά του Ελληνισμού της Κύπρου, προκειμένου να αποδεχθεί λύση του Κυπριακού που θα εξυπηρετεί τα συμφέροντα της Τουρκίας.
Η ψυχολογική βία ασκείται με την παρουσία ισχυρών στρατιωτικών δυνάμεων κατοχής με επιθετική διάταξη και με τον διαρκή φόβο πρόκλησης θερμών επεισοδίων και στρατιωτικής κρίσης, εφόσον η Τουρκία κρίνει ότι υπάρχουν οι κατάλληλες προϋποθέσεις που θα εξυπηρετήσουν τους πολιτικούς στόχους της. Δηλαδή οι ΤΔΚ επικρέμονται ως Δαμόκλειος σπάθη επί της κεφαλής του Ελληνισμού της Κύπρου.
Η δημογραφική αλλοίωση, με την ροή εποίκων στο Βορρά και λαθρομεταναστών στο νότο που διοχετεύει η Τουρκία στοχεύει :
Στον εκτουρκισμό των Κατεχομένων
Την παρεμπόδιση επιστροφής των Ελλήνων νομίμων κατοίκων στις εστίες τους
Τη συρρίκνωση των Τουρκοκυπρίων
Την εξίσωση του Ελληνικού και Τουρκικού στοιχείου στην Κύπρο και
Την σε βάθος χρόνου συρρίκνωση του Ελληνισμού σε μειοψηφία στο νησί

Παρούσα Κατάσταση

Η παρούσα κατάσταση στη Κύπρο, λόγω των τετελεσμένων της κατοχής είναι ολέθρια :
Κατοχικές Δυνάμεις (43.000, 300 άρματα, 200 πυροβόλα, 650 τθ)
Εποικισμός (180.000 έποικοι)
Εξόντωση Εγκλωβισμένων
Παρεμπόδιση επιστροφής των Ελλήνων νομίμων κατοίκων στις εστίες τους
Ανεξέλεγκτη εκμετάλλευση των περιουσιών τους
Παρεμπόδιση ανεύρεσης αγνοουμένων
Καταστροφή της θρησκευτικής και πολιτιστικής κληρονομιάς
Αλλαγή Ελληνικών τοπωνυμίων
Προσπάθεια αναβάθμισης του ψευδοκράτους
Διοχέτευση λαθρομεταναστών από τα κατεχόμενα στις ελεύθερες περιοχές και αυξημένη ροή μεταναστών (4.000 λαθρομετανάστες ετησίως από τα κατεχόμενα, 18% ποσοστό μεταναστών στις ελεύθερες περιοχές)
Η συνέχιση της παρούσας κατάστασης συμβάλλει στην περαιτέρω παγίωση των τετελεσμένων και εξυπηρετεί τις επεκτατικές βλέψεις της Τουρκίας σε βάρος του Ελληνισμού της Κύπρου. Είναι γνωστά τα ιστορικά γεγονότα της Αλεξανδρέττας, της Ίμβρου και Τενέδου αλλά και η τύχη των εγκλωβισμένων της Καρπασίας, που το 1975 ήσαν 12.000 και σήμερα είναι 200. Είναι αναγκαίο :
α. Να εξαναγκασθεί η Τουρκία να συγκατανεύσει σε λύση που εξασφαλίζει :
Τις δημοκρατικές αρχές
Τα ανθρώπινα δικαιώματα
Τα θέματα ασφάλειας
β. Να ληφθούν ριζικά μέτρα για την αντιμετώπιση της λαθρομετανάστευσης και μετανάστευσης στις ελεύθερες περιοχές.

Εμπειρία Συνομιλιών

Από την εμπειρία των συνομιλιών για τα θέματα Ασφαλείας στο σχέδιο Ανάν, εξήχθησαν χρήσιμα συμπεράσματα για το μέλλον. Συγκεκριμένα :
α. Οι πρόνοιες του σχεδίου ικανοποιούσαν τις απαιτήσεις της Τουρκίας και Αγγλίας σε βάρος της Κύπρου.
β. Ο επιδιαιτητικός ρόλος των ΗΕ λειτούργησε σε βάρος μας.
γ. Οι θέσεις που υποστήριξαν οι Τ/Κ εξυπηρετούσαν τα εθνικά συμφέροντα της Τουρκίας σε βάρος της Κύπρου.
δ. Η Τουρκία θα ενίσχυε τον επικυρίαρχο ρόλο της και θα ασκούσε πλήρη στρατιωτικό και πολιτικό έλεγχο στο νέο υπό σύσταση κράτος.
ε. Η Βρετανία θα επετύγχανε εδραίωση και διαιώνιση του καθεστώτος των Βρετανικών Βάσεων με την ψήφο του λαού, μεγαλύτερη πρόσβαση στο θαλάσσιο χώρο και αφοπλισμό της ΚΔ.
στ. Η Κυπριακή Δημοκρατία θα εστερείτο κάθε δυνατότητος άσκησης των κυριαρχικών δικαιωμάτων της και διασφάλισης των εθνικών συμφερόντων της. Θα ήταν ουσιαστικά ένα ανίσχυρο κράτος με 2 συνιστώσες πολιτείες εκ των οποίων η Τ/Κ θα ήταν προτεκτοράτο της Τουρκίας και η Ε/Κ θα τελούσε υπό την ομηρία της.
Δεν θα είχε το δικαίωμα της αυτοάμυνας και της διάθεσης ιδίων Ενόπλων Δυνάμεων.
Η αποστρατικοποίηση αφορούσε μόνο τις ΕΔ της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Μελλοντική Λύση


Είναι αναγκαίο σε μελλοντική λύση να δοθεί βαρύτητα στα θέματα ασφάλειας αφού ληφθούν υπόψη δύο βασικοί παράγοντες :
α. Οι εμπειρίες από τις διαπραγματεύσεις για το σχέδιο Ανάν.
β. Τα τραυματικά βιώματα από το σύστημα ασφάλειας που καθιερώθηκε με τις συνθήκες Εγγυήσεως και Συμμαχίας του 1960.
Για να βρεθεί λύση βιώσιμη θα πρέπει στον τομέα της ασφάλειας να αντιμετωπισθούν τρεις μεγάλοι σκόπελοι που σχετίζονται με την Τουρκία :
α. Να απαλλαγούμε από τις αναχρονιστικές συνθήκες Εγγυήσεως και Συμμαχίας του 1960.
β. Να παύσει η εξάρτηση των Τουρκοκυπρίων από την Τουρκία και
γ. Να εξαναγκασθεί η Τουρκία να εγκαταλείψει τις βλέψεις της σε ολόκληρη την Κύπρο και να συγκατανεύσει σε βιώσιμη λύση του Κυπριακού.

Συνθήκες Εγγυήσεως – Συμμαχίας 1960

Αντίκεινται προς το διεθνές δίκαιο και παρέχουν τη δυνατότητα σε ξένες χώρες :
α. Να έχουν επεμβατικά δικαιώματα.
β. Να διατηρούν στρατεύματα και
γ. Να προωθούν τα εθνικά τους συμφέροντα σε βάρος των εθνικών συμφερόντων της Κύπρου όπως έπραξε η Τουρκία με την εισβολή / κατοχή.

Eίναι αναγκαίο :

α. Όπως η πλευρά μας εμμένει ανυποχώρητα στη θέση της, να μην συμπεριληφθούν οι συνθήκες σε οποιοδήποτε μελλοντικό σχέδιο επειδή :
(1) Θα αποτελούν μόνιμη πηγή ανωμαλίας και κηδεμόνευσης.
(2) Θα εξυπηρετούν το στρατηγικό στόχο της Άγκυρας για πολιτικό και στρατιωτικό έλεγχο της Κύπρου.
β. Να μελετηθεί σε συνεργασία με την Ελλάδα, από νομική και πολιτική άποψη η περίπτωση να καταγγείλουμε, έστω και σήμερα, αφού δεν το πράξαμε από το 1974 τις συνθήκες Εγγυήσεως και Συμμαχίας 1960 που λειτούργησαν καταστροφικά για την Κύπρο. Οι διατάξεις τους παραβιάζονται συνεχώς από το 1974 και ουσιαστικά κατέστησαν ανενεργές.
Η κατοχή είναι συνεχές έγκλημα και η μη καταγγελία των συνθηκών εκτιμώ ότι αποδυναμώνει τη θέση μας στα πλαίσια της προοπτικής νέων διαβουλεύσεων για λύση και προκαλεί μία σχέση θύτη και θύματος που προσομοιάζει με το «σύνδρομο της Στοκχόλμης» (ανοχή και συμφιλίωση του θύματος με το θύτη).

Εξάρτηση των Τουρκοκυπρίων από την Άγκυρα

α. Οι Τ/Κ αποτελούν ήδη μειοψηφία στα κατεχόμενα λόγω του εποικισμού.
β. Είναι απόλυτα εξηρτημένοι από την Τουρκία πολιτικά, στρατιωτικά, οικονομικά, πολιτιστικά κ.λ.π.
γ. Για κάθε 1 Τ/Κ αντιστοιχούν 2-3 Τούρκοι.
Η απόλυτη εξάρτηση των Τ/Κ και εποίκων από την Άγκυρα αποτελεί ένα μεγάλο σκόπελο για βιώσιμη λύση.
Αυτό το μεγάλο πρόβλημα αντιμετωπίσθηκε και στις συνομιλίες για τον σχέδιο Ανάν.
Οι Τ/Κ, υπό την Δαμόκλειο σπάθη των ΤΔΚ και εποίκων λειτούργησαν υπέρ των συμφερόντων της Άγκυρας σε βάρος εκείνων της Κύπρου.
Το ίδιο εκτιμώ θα συμβεί σε μελλοντικές συνομιλίες όσο οι ΤΔΚ και οι παράνομοι έποικοι παραμένουν στο νησί.

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στην υπόθεση Τιτίνας Λοϊζίδου γνωμάτευσε για την «ΤΔΒΚ» ότι :

α. «Turkish Army, exercise effective overall control there».
β. «Turkey, is responsible for the policies and actions of the “TRNC”».

Οι Τ/Κ είναι ουσιαστικά αιχμάλωτοι της Τουρκίας και ο λόγος τους υπαγορεύεται από αυτήν. Η συνεχής πολιτογράφηση εποίκων ως Τ/Κ καθιστά ακόμα πιο δυσχερή την κατάσταση.
Εξαναγκασμός της Τουρκίας να εγκαταλείψει τις βλέψεις της σε ολόκληρη την Κύπρο και να συγκατανεύσει σε βιώσιμη λύση
Αυτό πιστεύω είναι το κύριο ζητούμενο από την πλευρά μας, Κύπρο και Ελλάδα ως θέμα υψίστης εθνικής στρατηγικής.
Η στρατηγική μας που βασίζεται στην υποστήριξη της ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ, ως πλήρες κράτος μέλος, δεν απέδωσε τους αναμενόμενους καρπούς, σε ότι αφορά τη στάση της Τουρκίας στο Κυπριακό, το Αιγαίο και τη Θράκη.
Στο Κυπριακό δεν απέσυρε τα στρατεύματα και τους παράνομους εποίκους για να δημιουργηθούν οι κατάλληλες προϋποθέσεις για λύση παρά την ένταξή μας στην ΕΕ.

Στο Αιγαίο δεν απέσυρε το Casus Belli και συνεχίζει τις παραβιάσεις.

Εκτιμώ ότι είναι αναγκαίο να μελετηθεί σοβαρά η αναθεώρηση της Εθνικής Στρατηγικής μας, στη βάση της υποστήριξης ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ ως πλήρες μέλος ή να έχει ειδική σχέση, υπό την προϋπόθεση να αποσύρει τα στρατεύματά της από την Κύπρο και τους παράνομους εποίκους.
Τέτοια αναθεώρηση προϋποθέτει ισχυρά ερείσματα στο Διεθνές και Ευρωπαϊκό περιβάλλον.


Ισχυροποίηση της Θέσεώς μας


Στα πλαίσια των προσπαθειών μας για λύση βιώσιμη και υπό το πρίσμα της Τουρκικής απειλής όπως αναλύθηκε, είναι αναγκαίο να ισχυροποιούμε συνεχώς τη θέση μας.
Να ισχυροποιούμε, τις θέσεις μας σε όλους τους τομείς που συνθέτουν την υπόστασή μας ως Ελληνισμός της Κύπρου.
Μόνο έτσι θα ενισχύσουμε τη διαπραγματευτική μας ικανότητα.
Η Τουρκία μας έχει στο μικροσκόπιο και μας μελετά συνεχώς. Μας μελετά για να γνωρίζει πόσο σκληρός στόχος είμαστε, τι αντοχές έχουμε σε ότι αφορά τους τρεις βασικούς πυλώνες της υπόστασής μας δηλαδή την Εθνική, Πολιτική και Κοινωνική συνοχή μας.
Έχουμε υψηλό εθνικό φρόνημα και αμυντική επάρκεια; Έχουμε ατσάλινη αποφασιστικότητα, να αγωνιστούμε για τα αναφαίρετα ανθρώπινα δικαιώματα και τις ελευθερίες μας, όσο ισχυρός και να είναι ο αντίπαλος;
Έχουμε στέρεες δημοκρατικές αρχές, οικονομία, αξιοκρατία και κράτος δικαίου;
Σ΄αυτά τα ερωτήματα ψάχνει απαντήσεις η Τουρκία για να εξαγάγει συμπεράσματα, πόσο σκληρός στόχος είμαστε, για να διαμορφώνει ανάλογα την τακτική και στρατηγική της έναντί μας.

Άμυνα

Ο τομέας της άμυνας είναι καθοριστικής σημασίας. Είμαστε μικρή χώρα και ασφαλώς δεν μπορούμε να αντιπαραταχθούμε στρατιωτικά στην Τουρκία χωρίς τη βοήθεια της Ελλάδας.
Αυτό που οφείλουμε και μπορούμε να κάνουμε, είναι να έχουμε ένα μικρό αλλά σύγχρονο, αξιόπιστο και αποτελεσματικό στρατό. Ένα αποφασισμένο στρατό, που θα λειτουργεί αποτρεπτικά στην Τουρκική επιθετικότητα. Όταν μας βάζουν στο μικροσκόπιο να υπολογίζουν σε κόστος αίματος, χρόνο και διεθνή κατακραυγή.

Ενίσχυση Αμυντικής Ικανότητας

Η αμυντική ικανότητά μας είναι αναγκαίο να ενισχυθεί περαιτέρω με προσπάθεια σε τέσσερεις τομείς για να εμπεδωθεί η πίστη του λαού μας στην άμυνα :
α. Με εκσυγχρονισμό της Εθνικής Φρουράς
(1) Χρειάζονται βελτιώσεις στην οργάνωση, τα οπλικά συστήματα, το προσωπικό και την υποδομή.
(2) Ιδιαίτερη βαρύτητα πρέπει να δοθεί :
(α)Στα Τεθωρακισμένα και Πυροβολικό.
(β) Στο Ναυτικό και Αεροπορία.
β. Με ενδυνάμωση του Ενιαίου Αμυντικού Δόγματος Κύπρου – Ελλάδος
Είναι αναγκαίο να επανέλθει η άσκηση «ΤΟΞΟΤΗΣ» στο θαλάσσιο και εναέριο χώρο της Κύπρου.
γ. Με επέκταση της συμμετοχής μας σε Οργανισμούς Συλλογικής Ασφάλειας
Είναι αναγκαίο να υποβάλουμε αίτηση ένταξης στην Σύμπραξη για την Ειρήνη (PfP) για να αρθούν οι περιορισμοί που υφιστάμεθα στα πλαίσια της ΚΕΠΠΑ.
δ. Με μεγαλύτερη εκμετάλλευση της Πολιτικής και Στρατιωτικής συνεργασίας μας με φίλες χώρες
Η βελτίωση της αμυντικής μας ικανότητας λειτουργεί αποτρεπτικά στην Τουρκική επιθετικότητα και ενισχύει τη διαπραγματευτική μας θέση στις συνομιλίες για επίλυση του Κυπριακού.

Αποστρατικοποίηση

Σε περίπτωση λύσης πρέπει να αποστρατικοποιηθεί η Κύπρος από τα ξένα στρατεύματα αλλά το Κυπριακό Κράτος δεν πρέπει να στερηθεί το δικαίωμα της αυτοάμυνας και της διάθεσης ιδίων Ενόπλων Δυνάμεων κατά τη βούλησή του.
Το δικαίωμα αυτό κατοχυρώνεται από τον Καταστατικό Χάρτη των ΗΕ (Άρθρο 51) γιατί είναι συνυφασμένο με την έννοια της ασφάλειας και της προστασίας των συμφερόντων ενός κράτους.
Πλήρης αποστρατικοποίηση της Κύπρου και μη δυνατότητα διάθεσης Ενόπλων Δυνάμεων από το Κυπριακό Κράτος δεν ενδείκνυται επειδή :
α. Η Κύπρος βρίσκεται σε περιοχή μεγάλης γαιοστρατηγικής σημασίας και σε περίπτωση οποιασδήποτε κρίσης η αποστρατικοποίηση θα παραβιασθεί από δυνάμεις γειτονικών ή άλλων χωρών.

β. Η Κύπρος βρίσκεται πλησίον της ασταθούς περιοχής της Μ.Α. στο πλέον ευαίσθητο τμήμα των συνόρων της ΕΕ, απ΄όπου ενδέχεται να προκύψουν απειλές κατά της ασφάλειάς της, αλλά και της ασφάλειας της ΕΕ (λαθρομετανάστευση, τρομοκρατία, όπλα μαζικής καταστροφής, λαθρεμπόριο όπλων κ.λ.π.).

γ. Δεν θα είναι δυνατή η εξασφάλιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κύπρου στην ξηρά, θάλασσα και αέρα ούτε δυνατή η συμμετοχή της ΚΕΠΠΑ.

δ. Η Τουρκία, λόγω εγγύτητος προς την Κύπρο θα έχει τη δυνατότητα άμεσης στρατιωτικής επέμβασης χωρίς να αντιμετωπίσει αντίσταση.

ε. Η Βρετανία θα εκμεταλλεύεται μονοπωλιακά τα στρατηγικά πλεονεκτήματα από τη γεωγραφική θέση της Κύπρου.

Στόχοι της Τουρκίας

Οι συνομιλίες για λύση του Κυπριακού θα είναι πάρα πολύ δύσκολες στα θέματα ασφάλειας. Η Τουρκία που απώλεσε την Κύπρο και τα επεμβατικά δικαιώματά της το 1878, τα ανέκτησε το 1960 με τις Συνθήκες Εγγυήσεως και Συμμαχίας, προσπάθησε να τα διατηρήσει με το σχέδιο Ανάν και θα επιμένει να τα διατηρήσει σε οποιοδήποτε μελλοντικό σχέδιο επειδή ο διαχρονικός στρατηγικός στόχος της για την Κύπρο είναι :

α. Ο πολιτικός και στρατιωτικός έλεγχος ολόκληρης της νήσου και

β. Ο πρωταγωνιστικός ρόλος της στην Αν. Μεσόγειο.

Ο στρατηγικός στόχος της Τουρκίας για την Κύπρο, συνδέεται, επηρεάζεται και αλληλοτροφοδοτείται με δύο άλλους στόχους της Τουρκίας που αφορούν τον Ελληνισμό :

α. Τις βλέψεις της Τουρκίας στο Αιγαίο και

β. Τις βλέψεις της Τουρκίας στη Θράκη.

Γεωγραφικός /Αμυντικός χώρος Κύπρου – Ελλάδος

Το κύριο και βασικό στήριγμά μας για την επιβίωση του Ελληνισμού της Κύπρου είναι η Ελλάδα.
Η μοίρα θα είναι κοινή γιατί οποιαδήποτε εξέλιξη στην Κύπρο, θετική ή αρνητική, θα έχει ανάλογες επιπτώσεις στο Αιγαίο και τη Θράκη.
Ο γεωγραφικός και αμυντικός χώρος της Κύπρου και της Ελλάδος είναι ενιαίος. Η Τουρκία έχει δεσμεύσει ένα αξιόμαχο Σώμα Στρατού στην Κύπρο, παρατεταγμένο έναντι της Εθνικής Φρουράς και των Ελλαδικών δυνάμεων.
Ο γεωγραφικός χώρος Κύπρου – Ελλάδος συνέχονται. Το ακρωτήριο του Ακάμα στην Πάφο, απέχει 170 ν.μ. από το ελληνικό νησιωτικό σύμπλεγμα της Μεγίστης (γνωστής ως Καστελλόριζο).
Με βάση τη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας του Montego Bay του 1982, η αποκλειστική οικονομική ζώνη και η υφαλοκρηπίδα ενός παραθαλάσσιου κράτους εκτείνεται μέχρι 200 ν.μ.
Το νησιωτικό σύμπλεγμα της Μεγίστης και η Κύπρος, όπως επισημαίνει ο νησιολόγος Γεώργιος Κ. Γιαγκάκης στη μελέτη του με τίτλο «Οι Ζώνες θαλάσσιας κυριαρχίας της Κύπρου και η πολύπλευρη σημασία τους για τον Ελληνισμό», παρεμποδίζουν με την παρουσία τους τη διέξοδο και επέκταση της Τουρκίας στην Αν. Μεσόγειο, προς την οποία έχει μακροχρόνιους στόχους και βλέψεις όπως και στο Αιγαίο.
Είναι ο θαλάσσιος χώρος μεταξύ Ελλάδος, Τουρκίας – Κύπρου – Αιγύπτου, όπου πραγματοποίησε η
Τουρκία την άσκηση «ΘΑΛΑΣΣΟΛΥΚΟΣ 2007».
Στον επίλογο της μελέτης του σημειώνει :
«Να γιατί η Τουρκία, μόνο με τη συρρίκνωση του Ελληνισμού σ’ αυτή εδώ την άκρη, μπορεί να διεκδικήσει ευρύτερες διαστάσεις – και βεβαίως σπουδαιότερους ρόλους - στη θάλασσα της Ανατολικής Μεσογείου».

Τό οραμα και τα σχέδια της Αλβανίας και της Τουρκίας για το μέλλον της Βαλκανικής.

H ενταξη της Αλβανίας στο ΝΑΤΟ ,σε συνδιασμό με την ανεξαρτητοποίηση του Κοσυφοπεδίου(τό οποίο αναγνωρίστηκε από τις ΗΠΑ και αλλες χώρες) ((έριξαν νερό στον μήλο)) του αλβανικού μεγαλοιδεατισμού.Στίς αρχές Οκτωμβρίου ο πρωθυπουργός της χώρας,Σαλί Μπερίσα,διατύπωσε πρόταση κατάργησης των συνόρων μεταξύ χωρών που κατοικούν αλβανικοί πληθυσμοί.Ο Μπερίσα έθεσε με έναν απόλυτο τρόπο το ζήτημα της ενοποίησης Κοσσυφοπεδίου-Αλβανίας,προκειμένου να διαπιστωθούν οι αντιδράσεις στό εξωτερικό.Η πρώτη και ισχυρότερη προήλθε από τη Ρωσία δια στόματος του υπουργού Εξωτερικών ,Σεργκέι Λαβρόφ, ο οποίος εξέφρασε τη βαθιά ανυσηχία του για το ύφος και τι περιεχόμενο της πρότασης:((Είμαστε πεπεισμένοι οτι στή δήλωση πρέπει να υπάρξη η πρέπουσα αντίδραση,κυρίως από την ΕΕ αλλά και από το ΝΑΤΟ ....ωστόσο δεν ακούσαμε κάποια αντίδραση)).Ο Μπερίσα ενοχλήθηκε από την άμεση Ρωσική αντίδραση και είπε οτι το αλβανικό έθνος είναι αδιαίρετο όσον αφορά τίς ιδέες και την ταυτότητα του ,παρά το οτι η Αλβανία και το Κοσσυφοπέδιο αποτελούν διαφορετικές χώρες .Υπογράμμισε μάλιστα οτι ((εθνικό ιδεώδες των Αλβανών είναι το ευρωπαικό ιδεώδες)).


Η Αλβανία εχει αρχίσει να συνειδητοποιεί,με παρότρυνση ορισμένων κύκλων,οτι το ζήτημα των αλβανικών πληθυσμών στά Βαλκάνια θα αποτελέσει ένα απο πιο καυτά γεωπολιτικά ζητήματα της περιοχής τις επόμενες δεκαετίες.Η πρόταση Μπερίσα έρχεται να προστεθεί σε μια σειρά δηλώσεων των οποίων το πνεύμα κινείται προς την ίδια κατεύθυνση.Ο Αλβανός πρωθυπουργός ειχε ζητήσει απο την προηγούμενη ελληνική κυβέρνηση την απόδοση υπηκοότητας στούς Αλβανούς λαθρομετανάστες, οι οποίοι με την ανοχή του ελληνικού κράτους εγκαταστάθηκαν μόνιμα στη χώρα μας .Με την απόδοση ιθαγένειας στα παιδιά μεταναστών δεύτερης γενιάς και δικαιώματος ψήφου στις τοπικές εκλογές στούς επι μακρόν διαμένοντες,η Ελλάδα θα αποκτήσει μεγάλη αλβανική μειονότητα.Η άποψη ότι τα παιδιά της δεύτερης γενιάς δεν έχουν αλβανική συνείδηση δεν ευσταθεί.Οταν αποδοθεί,οπως εχει δεσμευθεί η νέα κυβέρνηση ,η ιθαγένεια ,θα ξεκινήσει (οπως συνέβη και αλλού)η διαδικασία επαναπροσδιορισμού,η οποία υποκρύπτεται έντεχνα.Οι Αλβανοί της Ελλάδας μπορεί σήμερα να μη συνιστούν βραχυπρόθεσμη απειλή αλλα όσο προχωρεί η δημογραφική γήρανση του πλυθησμού και ενδυναμώνεται η νεο-οθωμανική παρουσία στα Βαλκάνια ,τόσο θα αποκτούν ισχυρότερη δυναμική.Γιά να γίνουν περισσότερο αντιληπτά η σημασία των δηλώσεων Μπερίσα και ο κίνδυνος των επερχομένων εξελίξεων με ευθύνη της ελληνικής κυβέρνησης,θα αναφερθούμε στήν επίσκεψη του υπουργού Εξωτερικών της Τουρκίας ο ((πολύς)) Αχμέτ Νταβούτογλου(για τον οποίο ορισμένοι λένε ότι πάσχει από στρατηγικό στραβισμό,παραφράζοντας τον τίτλο του βιβλίου <<ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟ ΒΑΘΟΣ>>).Εκεί συναντήθηκε με τον Αλβανό ομόλογό του.Προηγουμένος ειχε επισκεφθεί τη Βοσνία-Εζεργοβίνη,οπου μιλώντας στο Σεράγεβο δήλωσε με στόμφο:<<Επιθυμούμε μία νέα Βαλκανική που θα θεμελιώνεται στις πολιτικές αξίες,στήν οικονομική αλληλεξάρτηση,στήν συνεργασία και στην πολιτιστική αρμονία.Ολα αυτά εξασφαλίζοντας στα Οθωμανικά Βαλκάνια...Εμείς θα αναβιώσουμε την εποχή αυτή ,τα Οθωμανικά βαλκάνια ηταν μία πετυχημένη ιστορία και τώρα πρέπει να αναγεννηθούν>>Αυτή ήταν η πρώτη σαφής τοποθέτηση του ιδρυτή της νεο-οθωμανικής γεωπολιτικής,μάλιστα σε έναν χώρο ιστορικά και συναισθηματικά φορτισμένο,οπως το Σεράγεβο.Η κρυφή ατζέντα Νταβούτογλου για το μέλλον της Βαλκανικής περιλαμβάνει και την Αλβανία,η οποία επίσης είμαι μουσουλμανική.Ο Τούρκος υπουργός επεσήμανε οτι η Τουρκία και η Αλβανία βλέπουν τα Βαλκάνια και τη Μεσόγειο με την ίδια οπτική γωνία,υπογράμμισε δε τη σημασία των συμφωνιών που υπέγραψε με τα Σκόπια και το Κοσσυφοπέδιο και πρόσθεσε οτι σε τηλεφωνική συνομιλία που είχε ο Τούρκος ,πρόεδρος ,Α,Γκιούλ με τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Ομπάμα ,ο Αμερικανός ηγέτης συζήτησε μαζί και για τα Βαλκάνια.

Η<<(Κινητικότητα>>τής Αγκυρας στήν Θράκη τό 2009.

Η Αγκυρα μεθοδικά και συστηματικά με αιχμή τού δόρατος το τουρκικό προξενείο Κομοτηνής προσπαθεί να εφαρμόσει τήν επεκτατική της πολιτική.
Σκοπός της είναι νά εχει την κηδεμονία της μουσουλμανικής μειονότητας μέσω πολιτιστικών συλλόγων και εκπαιδευτικών ιδρυμάτων.
Κάνει συστηματικά, οικονομική διείσδυση στήν Κομοτηνή με την τράπεζα Ziraat Bank ,υπάρχουν στοιχεία και βγαίνει το συμπέρασμα οτι οι μουσουλμάνοι αγοράζουν οικόπεδα απο τους χριστιανούς, με δάνεια από την συγκεκριμένη τράπεζα και με ευνοικούς ορους με σκοπό να περιέλθουν στο τουρκικό δημόσιο.
Υπάρχει το συμβάν με το δύκτιο κατασκοπείας που αποκαλύφθηκε το περασμένο Ιούλιο στήν Σαμοθράκη το οποίο ενεργούσε με τήν καθοδήγηση τής τουρκίας.
Και τέλος μήν ξεχνάμε οτι με τήν χρηματοδότηση της Αγκυρας τα τελευταία 5 χρόνια εχουν ανεγερθεί 10 μουσουλμανικά τεμένη.
Γενικό συμπέρασμα: Αμεση απομάκρυνση του τουρκικού προξενείου γιατί ειναι αγκάθι στα πλευρά του Ελληνικού Κράτους και στοιχείο αποσταθεροποίησης της περιοχής.

Περιστατικά Κατασκοπείας Τούρκων και αλλοδαπών.

Σύμφωνα με δημοσίευμα της Αμυντικής Επιθεώρησης, πληθαίνουν ανησυχητικά τα φαινόμενα τουρκικής κατασκοπείας σε στρατιωτικές μονάδες της Θράκης και του ανατολικού Αιγαίου, τα οποία εντείνουν τον ελληνοτουρκικό "μυστικό πόλεμο". Eνώ βρίσκεται σε εξέλιξη η αναδιοργάνωση των τουρκικών υπηρεσιών πληροφοριών, η τουρκική αμυντική βιομηχανία έχει καταφέρει να αποκτήσει τεχνογνωσία για την αυτόνομη ανάπτυξη κρυπτοσυσκευών και μέσων συλλογής πληροφοριών, κινητό σύστημα ραδιογωνιομέτρησης και υποκλοπής επικοινωνιών DFINT-3A2 κατασκευής Αselsan. Eνδεικτικά αναφέρεται ότι:

-Στις 29 Μαΐου 2006 συνελήφθησαν τρεις Τούρκοι τεχνικοί υπάλληλοι, διαπιστευμένοι στο ΝΑΤΟ, να φωτογραφίζουν στρατιωτικές εγκαταστάσεις της Σούδας.

-Στις 24 Απριλίου 2008 συνελήφθη στη Μυτιλήνη Τούρκος υπαξιωματικός της GID που μετέφερε με φουσκωτό σκάφος δεκαπέντε Αφγανούς λαθρομετανάστες. Αξιοσημείωτο είναι ότι έφερε την υπηρεσιακή του ταυτότητα όπου φαινόταν ο αριθμός και ο τύπος οπλισμού που κατείχε στο Τουρκικό Στρατό ενώ είχε ξανασυλληφθεί στην Ελλάδα οπότε και απελάθηκε.

-Στις 26 Αυγούστου 2008 συνελλήφθησαν τρεις Βούλγαροι (ένα ζευγάρι στρατιωτικών με το βαθμό του λοχία και του στρατιώτη και ένας αυτοκινητιστής, προσφιλής επαγγελματική ειδικότητα των μυστικών υπηρεσιών της πρώην ΕΣΣΔ για διείσδυση στις δυτικές χώρες-στόχους) που φωτογράφιζαν στρατιωτικές εγκαταστάσεις στη Πλάτη Έβρου.

-Στις 24 Μαΐου 2009 συνελλήφθησαν τέσσερις Βούλγαροι υπήκοοι, μουσουλμάνοι τουρκικής καταγωγής, καθώς φωτογράφιζαν στρατόπεδο στην Ορεστιάδα.

-Στις 26 Ιουλίου 2009 συνελήφθη μουσουλμάνος της Δυτικής Θράκης στη Σαμοθράκη, έχοντας στη κατοχή του 600 φωτογραφίες, στις οποίες απεικονίζονταν σημεία στρατηγικής σημασίας, όπως στρατιωτικές εγκαταστάσεις και οδικοί άξονες από όλα τα νησιά του Βορείου Αιγαίου καθώς και κοντινές λήψεις Ελλήνων αξιωματικών κατά τη διάρκεια παρελάσεων. Η σύλληψή του αποκάλυψε ένα ευρύτερο δίκτυο κατασκοπείας στους κόλπους της μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης.

-Στις 20 Σεπτεμβρίου 2009 συνελήφθη Τούρκος υπήκοος ενώ βιντεοσκοπούσε την έδρα της 86ης Ανωτέρας Διοίκησης Ταγμάτων Εθνοφυλακής (ΑΔΤΕ) στη Χίο.

Η ΔΙΕΘΝΗΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ 11η ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2001 ΚΑΙ Η ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ

Η ΔΙΕΘΝΗΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ Ο ΜΠΙΝ ΛΑΝΤΕΝ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΟ
ΙΣΛΑΜΙΚΟ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ

Η τέλεια επιτυχία των τρομοκρατικών επιθέσεων της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 και μετά, εναντίον των συμβόλων της οικονομικής, στρατιωτικής, και πολιτικής ισχύος της μόνης υπερδύναμης του πλανήτη μας (κέντρο παγκοσμίου εμπορίου – πεντάγωνο - Καπιτώλιο) ύστερα από μία αθόρυβη πολυετή προσπάθεια από ένα παγκόσμιας εμβέλειας πολυκλαδικό δίκτυο της τρομοκρατικής οργάνωσης του Μπιν Λάντεν, ΑΛ-ΚΑΪΝΤΑ, που λειτούργησε άψογα, σε χρηματοδότηση, τεχνογνωσία, πληροφοριακή κάλυψη, οργάνωση, σχεδίαση, εκτέλεση από άριστα εκπαιδευμένους τρομοκράτες κ.λ.π., δε σημαίνει τίποτε άλλο, παρά την απαρχή μιας σειράς ατέλειωτης επεισοδίων ενός ακήρυχτου πολέμου εναντίον της ανθρωπότητας. Ενός πολέμου προερχομένου από έναν “αόρατο” αλλά φοβερό εχθρό, που εκφράζει τη θρησκευτική – πολιτισμική αντίθεση μεταξύ του ισλαμικού κόσμου και των Αμερικανών και κατ’ επέκταση των Δυτικών, οι οποίοι, στα μάτια του, εκτός από “άπιστοι” είναι και παθητικά ένοχοι. Όπως επίσης και εναντίον του δυτικού τρόπου ζωής που στηρίζεται στο φθηνό πετρέλαιο των Αράβων, το οποίο οι Δυτικοί το εκμεταλλεύονται κατά τρόπο αποικιοκρατικό. Τρόπο ζωής που κατά το κοράνι είναι “σατανικός” και “διεφθαρμένος”.
Ο Οσάμα Μπιν Λάντεν, ο Σαουδάραβας αυτός δισεκατομμυριούχος πανεπιστημιακής μόρφωσης και κοσμογυρισμένος επί πολλά χρόνια συνεργάτης των Αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών και χρησιμοποιηθείς στο ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ κατά τον πόλεμο με τους Σοβιετικούς, αλλά σήμερα επικηρυγμένος με (25) εκατομμύρια δολάρια και καταζητούμενους από τους Αμερικανούς ως Αρχιτρομοκράτης, υπήρξε ο κατάλληλος άνθρωπος για να εκφράσει αυτή τη ΝΕΑ πραγματικότητα. Αυτή που έχει τη μορφή μιας παγκοσμιοποιημένης ισλαμικής αντίστασης και “εν δυνάμει” μαχόμενης ισλαμικής διεθνούς, λόγο και για τον οποίο επισύρει όλα τα πυρά επάνω του.
Η οργάνωση του, ΑΛ-ΚΑΪΝΤΑ, που δημιούργησε το 1987, είχε σκοπό να αποτελέσει μια “βάση” για τα ισλαμικά δίκτυα σε όλον τον κόσμο. Σήμερα, η “Αλ-Κάϊντα”, εκτός από σκληρή φονταμενταλιστική τρομοκρατική οργάνωση, αποτελεί και ένα κέντρο, από το οποίο οι άλλες ισλαμικές ομάδες και οργανώσεις μπορούν να προμηθεύονται χρήματα, να έχουν κάθε είδους υποστήριξη ή να εκπαιδεύονται. Ο δικτυωτός– διαμεσολαβητικός ρόλος του Μπιν Λάντεν επεκτείνεται και ως ενδιαμέσου στη χρηματοδότηση των ισλαμικών δραστηριοτήτων σ’ όλον τον κόσμο, εκτός από τις ένοπλες οργανώσεις (αλληλοβοήθειας, εκπαίδευσης, νομικής βοήθειας, θρησκευτικά καθιδρύματα κ.λ.π.).
Αυτή τη στιγμή τα πλοκάμια του δικτύου αυτού απλώνονται σχεδόν σε όλον τον κόσμο (40-60 χώρες), με δράση κυρίως στη Μέση Ανατολή, Β.Αφρική, Τσετσενία, Βαλκάνια, ενώ πυρήνες του πολυεθνικού αυτού δικτύου υπάρχουν σε ΗΠΑ, Καναδά και Δ.Ευρώπη. Μέχρι σήμερα, το όνομα του Μπιν Λάντεν και της Αλ-Κάϊντα συνδέθηκε με σειρά τρομοκρατικών επιθέσεων.
Τα πλέον πολύνεκρα κτυπήματα, είναι αυτά των τρομοκρατικών επιθέσεων αυτοκτονίας στις Αμερικανικές πρεσβείες της Κένυα και Τανζανίας (224 νεκροί, 12 Αμερικανοί – εκατοντάδες τραυματίες) το καλοκαίρι του 1998, όπως επίσης και κατά Αμερικανικού πολεμικού πλοίου στο Άντεν της Υεμένης τον Οκτώβριο του 2000 (15 νεκροί).
Στενές σχέσεις με τον Μπιν Λάντεν διατηρούν οι Αιγυπτιακές ισλαμικές τρομοκρατικές οργανώσεις φονταμενταλιστών:
1. "Γκαμά Αλισλαμίγια”. Ευθύνεται για τη δολοφονία 18 Ελλήνων τουριστών στο Κάιρο την 8-4-1996 και κυρίως για την επίθεση αυτοκτονίας κατά της Αιγυπτιακής πρεσβείας στο Καράτσι του Πακιστάν τον Νοέμβριο του 1995 (16 νεκροί – 60 τραυματίες).
2. "Αλ-Τζιχάντ”. Ευθύνεται για τη δολοφονία του Ανουάρ ΣΑΝΤΑΤ, προέδρου της Αιγύπτου το 1981. Μέλη της πήραν μέρος στις επιθέσεις κατά των Αμερικανικών πρεσβειών της Κένυα και της Τανζανίας το 1998. Αρχηγός της είναι ο Αιγύπτιος γιατρός Αϊμάν Ζαουάχρι, ο οποίος θεωρείται ως υπαρχηγός του Μπιν Λάντεν, όπως τον εμφάνισε δίπλα του πρόσφατα ο Μπιν Λάντεν, σε τηλεοπτική εμφάνισή τους την 5-10-2001, από το “Αραβικό CNN", Αλ-Γιαζίρα, από την οποία τεκμαίρεται και η συμμαχία τρόμου της ΑΛ-ΚΑΪΝΤΑ και της Αιγυπτιακής ΤΖΙΧΑΝΤ.
Οι οργανώσεις αυτές που προαναφέρθηκαν είναι τα πρώτα μέλη του “Διεθνούς Ισλαμικού Μετώπου για τον ιερό πόλεμο κατά του Εβραϊσμού και της Δύσης”, που ίδρυσε το 1998 ο Οσάμα Μπιν Λάντεν, του οποίου ο σκληρός πυρήνας αποτελείται από βετεράνους του Αφγανιστάν. Κύριοι στόχοι του μετώπου αυτού είναι:
1. Η δημιουργία σε όσο το δυνατόν περισσότερες χώρες οργανώσεων, οι οποίες θα πολεμούν τις ΗΠΑ και τη Δύση και θα ανατρέψουν τα κοσμικά καθεστώτα των Αραβικών χωρών.
2. Η υποστήριξη με κάθε μέσον (χρήματα, όπλα, πολεμιστές) των φονταμενταλιστικών οργανώσεων, ιδιαίτερα εκείνων που προσπαθούν να επιβληθούν με όπλα.
Ενδεικτικά αναφέρεται ότι οι ανωτέρω στόχοι βρήκαν πεδίο πρακτικής εφαρμογής σε χώρες της πρώην Ε.Σ.Σ.Δ. (Τατζικιστάν, Τσετσενία, Ουζμπεκιστάν), στη Βοσνία, Κόσοβο και ΦΥΡΟΜ, στην Αίγυπτο και Αλγερία. Επί πλέον, σύμφωνα με πληροφορίες αξιόπιστες, τρομοκράτες εκπαιδευμένοι του Μπιν Λάντεν βρίσκονται διάσπαρτοι “εν υπνώσει” σε μεγαλουπόλεις της Δύσης, διάγοντας βίο ήρεμο ως μετανάστες αφομοιωμένοι στο περιβάλλον, έτοιμοι να ενεργοποιηθούν, όταν πάρουν τη σχετική εντολή, χρηματοδοτούμενοι με τη μέθοδο “χαουάλα”, ένα σύστημα που δεν επιτρέπει τον εντοπισμό, ούτε του κεφαλαίου, ούτε των διακινητών του, χωρίς να μετακινούνται τα χρήματα από τη χώρα που συγκεντρώνονται. Επίσης γίνεται λόγος και για την ύπαρξη ατομικών βομβών “βαλίτσας”.
Σε όλη τη δράση του αυτή ο Μπιν Λάντεν είχε την υποστήριξη από το Σουδάν, όπου του παρείχε καταφύγιο το κυρίαρχο στη χώρα Εθνικό Ισλαμικό Μέτωπο και κυρίως από τους “Ταλιμπάν” του Αφγανιστάν, οι οποίοι του παρείχαν και του παρέχουν αυτή τη στιγμή κρησφύγετο.
Χάριν της πληρότητος του θέματος, αναφέρεται ότι τον πίνακα του Διεθνούς Ισλαμικού Μετώπου του 1998 συμπληρώνουν και οι οργανώσεις που σύστησε ο ίδιος ο Μπιν Λάντεν, όπως:
α) Ο Αιγυπτιακός ένοπλος αγώνας,
β) Η πακιστανική μαθητική κοινότητα,
γ) Το Αντάρτικο κίνημα του Κασμίρ (υποστηρίζεται από το Πακισταν),
δ) Το κίνημα “Τζιχάντ” του Μπαγκλαντές,
ε) Η Αφγανική στρατιωτική οργάνωση “Φροντίδα και Μεταρρύθμιση”, και
στ) Το Ισλαμικό κίνημα του Ουζμπεκιστάν.

Τέλος, στο όνομα του ΑΛΑΧ συστήθηκαν και λειτουργούν πλείστες όσες τρομοκρατικές οργανώσεις, όπως π.χ. η “Φατάχ” με τις διάφορες παραλλαγές της (Μαύρος Ιούνης, Μαύρος Σεπτέμβρης κ.λ.π.), η Παλαιστινιακή Ισλαμική “Τζιχάντ”, η “Χαμάς”, η “Χεϊζμπολάχ”, η Λιβανική Ισλαμική “Τζιχάντ”, το “λαϊκό μέτωπο για την απελευθέρωση της Παλαιστίνης” κ.λ.π..
Οι ειδικοί σε θέματα Διεθνούς τρομοκρατίας πιστεύουν, ότι οι ισλαμικές τρομοκρατικές οργανώσεις αυτές λειτουργούν σαν “συγκοινωνούντα δοχεία”, θεωρώντας υπαρκτό τον κίνδυνο των απρόβλεπτων κτυπημάτων σε ΗΠΑ και Ευρώπη.


Η ΔΙΕΘΝΗΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ 11η ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2001

ΚΑΙ Η ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ

ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ – ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ – ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Α΄. Διαπιστώσεις - Συμπεράσματα

1. Οι καταστροφικότερες μέχρι σήμερα τρομοκρατικές επιθέσεις σε ανθρώπινα θύματα και υλικές ζημίες της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 και μετά, εναντίον των συμβόλων της οικονομικής, στρατιωτικής και πολιτικής ισχύος των ΗΠΑ (Δίδυμοι Πύργοι – Πεντάγωνο – Καπιτώλιο), δεν έπληξαν ανεπανόρθωτα το γόητρο της μοναδικής υπερδύναμης του πλανήτη και προκάλεσαν τεράστιες οικονομικές συνέπειες στις ΗΠΑ και στην παγκόσμια οικονομία (κατάρρευση χρηματιστηριακών αγορών, χρεοκοπία επιχειρήσεων, απολύσεις μαζικές υπαλληλικού προσωπικού, ανεργία, ύφεση οικονομική κ.λ.π.), αλλά επί πλέον ανέτρεψαν εκ βάθρων τα μέχρι τώρα ισχύοντα γύρω από τα θέματα της Διεθνούς τρομοκρατίας και σήμαναν την απαρχή μιας εντελώς νέας εποχής για την ανθρωπότητα, οι δε συνέπειες της αλλαγής αυτής είναι πολύ δύσκολο να προβλεφθούν από τώρα. Η κήρυξη πολέμου από τις ΗΠΑ κατά των τρομοκρατών οπουδήποτε της γης που ισοδυναμεί στην ουσία με Παγκόσμιο Πόλεμο, εναντίον ενός «αόρατου» εχθρού, υπερδεκαετούς διάρκειας, με αμφίβολα αποτελέσματα, κάτω από το εκβιαστικό δίλημμα: «Όσοι δεν είστε με μας, είστε με τους τρομοκράτες», με τις εκατέρωθεν συσπειρώσεις και συνασπισμούς, δηλαδή του ισλαμικού κόσμου από τη μία πλευρά και μιας ευρύτατης (παγκόσμιας) «ιεράς συμμαχίας» μεταξύ των πάλαι ποτέ «ορκισμένων» εχθρών (ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα, Ινδία, Ιράν κ.λ.π.), επιβεβαιώνουν του λόγου το αληθές. Η παγκόσμια ασφάλεια, η διεθνής ειρήνη, η ελευθερία των λαών και η δημοκρατία έχουν τεθεί «εν κινδύνω», όπως επίσης και τα ατομικά δικαιώματα και οι ελευθερίες των πολιτών.
2. Τα τρομοκρατικά κτυπήματα της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 και εντεύθεν απέδειξαν, ότι η δύναμη της σύγχρονης ισλαμικής τρομοκρατίας στηρίζεται στην άλωση του στόχου εκ των έσω, αποδεικνύοντας ότι τον γνωρίζει πολύ καλά και μάλιστα σε μια περίοδο κατά την οποία θεωρούσε τον εαυτό του, σαν η μόνη υπερδύναμη του πλανήτη, “άτρωτο” στη χώρα του. Το παγκόσμιας εμβέλειας πολυκλαδικό δίκτυο της οργάνωσης του Μπιν Λάντεν λειτούργησε άψογα, ύστερα από μια αθόρυβη πολυετή προσπάθεια με άριστα εκπαιδευμένους “τρομοκράτες”, τέλεια ενημέρωση για τη λειτουργία υπηρεσιών, ανεξάντλητες πηγές χρηματοδότησης, πρόσβαση σε απόρρητες πληροφορίες και, γιατί όχι, δωροδοκία υπαλλήλων. Αυτό δεν σημαίνει τίποτε άλλο, παρά διάβρωση των εσωτερικών συστημάτων ασφαλείας και άμυνας της χώρας, και διαβίωση εφ’ εξής των πολιτών της υπό καθεστώς ομηρίας τρόμου, συναίσθημα οδυνηρό, που γνώρισαν για πρώτη φορά στη ζωή τους.
3. Η ΗΠΑ και ο Δυτικός κόσμος εν γένει μετά τις ανωτέρω επιθέσεις και τις επακολουθήσασες βιοχημικές (άνθρακας κ.λ.π.), ή επαπειλούμενες με βιοχημικά ή πυρηνικά όπλα, αντιμετωπίζουν ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΑ τον κίνδυνο της μαζικής τρομοκρατίας, από φανατικούς τρομοκράτες, που αποσκοπούν να σκοτώσουν ακόμα μεγαλύτερο αριθμό ανθρώπων.
Η αντιμετώπιση της τρομοκρατίας αυτής της μορφής, από ζήτημα εσωτερικής ασφάλειας των χωρών, μετετράπη και σε ζήτημα ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΜΥΝΑΣ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ, λόγο και για τον οποίο αλλάζουν τα Αμυντικά Δόγματα και συστήματα των Δυτικών χωρών, ως και τα σχετικά εξοπλιστικά προγράμματα, και αναπροσαρμόζονται στις δημιουργηθείσες νέες συνθήκες, για την αντιμετώπιση της λεγόμενης “ασύμμετρης” αυτής απειλής που εμπεριέχει κάτι το εκπληκτικό, απρόβλεπτο, απίστευτο και καταστροφικά μαζικό. Με άλλα λόγια, πρόκειται για τον λεγόμενο ασύμμετρο πόλεμο, ο οποίος δεν υπακούει σε κανόνες ή σε κάποια μορφή δικαίου, ούτε έχει πολλά κοινά με τις κλασικές πολεμικές επιχειρήσεις.
4. Η ΑΛ-ΚΑΪΝΤΑ είναι μια ειδική περίπτωση τρομοκρατικής οργάνωσης, ένα πραγματικό διακρατικό δίκτυο, αφοσιωμένο στη μαζική τρομοκρατία, που χαρακτηρίζεται από τον απόλυτο φανατισμό, το τυφλό μίσος κατά των Δυτικών και την απόλυτη απαξίωση της ανθρώπινης ζωής και που διαστρεβλώνοντας το ΙΣΛΑΜ, προβάλλει μια θρησκευτική νομιμοποίηση για τους μαζικούς φόνους πολιτών. Ο δημιουργός της ΑΛ-ΚΑΪΝΤΑ, ο σκοταδιστής Μπιν Λάντεν, ο οποίος, ενσαρκώνοντας το νέο απελευθερωτικό όραμα των Αράβων μετά την ταπεινωτική ήττα του πολέμου των 6 ημερών, αποσκοπεί ως άλλος Χαλίφης να κατακυριεύσει τη γη και να επιβάλλει το νόμο του “προφήτη” (“Σαρία”). Ισχυροποιήθηκε τα μέγιστα, παρά την προσπάθεια δαιμονοποιήσεώς του από την κατευθυνόμενη προπαγάνδα των Δυτικών ΜΜΕ, από την τέλεια επιτυχία των τρομοκρατικών επιθέσεων της 11ης Σεπτεμβρίου 2001, κεφαλαιοποιώντας τη δύναμή του αυτή στον Αραβικό κόσμο και απέκτησε την αίγλη εθνικού ήρωα και ηγέτη, που εκφράζει την παγκοσμιοποιημένη ισλαμική αντίσταση κατά των Δυτικών, με τη σύγχρονη ισλαμική φονταμενταλιστική τρομοκρατία. Είναι καταδικασμένος όμως να αποτύχει γιατί στερείται οράματος για το μέλλον. Το μήνυμά του στο Μουσουλμανικό λαό ήταν ποιόν να μισεί χωρίς να υποδεικνύει σαν εναλλακτική λύση τι να οικοδομήσει και πώς να το πράξει αυτό.
5. Η φονταμενταλιστική αυτή τρομοκρατία στρέφεται εναντίον του Δυτικού τρόπου ζωής, εξαιτίας της θρησκευτικής – πολιτισμικής αντίθεσης των δύο αυτών κόσμων και που ο Δυτικός αυτός τρόπος ζωής στηρίζεται στο φθηνό πετρέλαιο των Αράβων, το οποίο οι Δυτικοί το εκμεταλλεύονται σε σχέση αποικιοκρατίας.
6. Ο Δυτικός κόσμος δεν αξιολόγησε σωστά, δίδοντας την δέουσα βαρύτητα, το φαινόμενο της «ισλαμικής αναβίωσης», κατά τη δεκαετία του 1970, απ’ όπου ξεπήδησε ο ισλαμικός φονταμενταλισμός, που συσπείρωσε τα ευρύτερα φτωχά λαϊκά στρώματα και τις εξαθλιωμένες και περιθωριακές μάζες με βάση τη θρησκεία, πληθυσμοί οι οποίοι έμειναν έξω από τη νέα παγκοσμιοποιημένη οικονομία, με αποτέλεσμα να μισήσουν τη Δύση. Ο αλαζονικός τρόπος άσκησης της παγκόσμιας εξουσίας των ΗΠΑ, η σκανδαλώδης υποστήριξη του Ισραήλ, οι επεμβάσεις και οι αδικίες προς τον Αραβικό κόσμο, ενήργησαν απλά ως καταλύτης για να εκδηλωθεί δυναμικά η θρησκευτική – πολιτισμική αυτή αντίθεση που υπέβοσκε, γιγαντώνοντας τα αισθήματα αγανάκτησης, οργής και μίσους κατά των Δυτικών.
7. Παρότι η Δύση γνώριζε τη στενή σχέση Μπιν Λάντεν – Ταλιμπάν – Πακιστάν (το τελευταίο στήριξε τους Ταλιμπάν όλα τα προηγούμενα χρόνια), ουδέν έπραξε για να τη διαλύσει. Έτσι το Αφγανιστάν έφτασε στο σημείο να μετατραπεί σε παράγοντα αποσταθεροποίησης, τόσο για την Κεντρική Ασία, όσο και για όλο τον κόσμο.

Β΄. Προτάσεις

1. Για την αντιμετώπιση της μάστιγας αυτής, της τρομοκρατίας, και ιδιαίτερα της «φονταμενταλιστικής τρομοκρατίας», καταρχήν δεν απαιτούνται αποφάσεις και ενέργειες «εν θερμώ» και κυρίως, δεν πρέπει η Αντιτρομοκρατική Σταυροφορία των ΗΠΑ, στη συγκεκριμένη περίπτωση, να υπερβεί το μέτρο, γιατί κάτι τέτοιο θα δημιουργήσει συσπειρώσεις και άμετρες απαντήσεις σε αντίποινα από τον Ισλαμικό κόσμο. Δεν πρέπει δε να διαφεύγει της προσοχής μας, ότι το Ισλάμ είναι θρησκεία του 1/5 των κατοίκων της γης και η οποία επεκτείνεται με ταχύτερο ρυθμό στις ίδιες τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.

2. Το κλειδί της επιτυχίας στον αντιτρομοκρατικό αυτό αγώνα είναι η παγίωση ομόθυμης, ομόφωνης, ενιαίας και αρραγούς Διεθνούς συνεργασίας της Παγκόσμιας Κοινότητας, η οποία θα επιτρέπει το κτύπημα κατά της τρομοκρατίας σε διμερές και πολυμερές επίπεδο και σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης και Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ), ως και άλλων Διεθνών Οργανισμών (ΝΑΤΟ κ.λ.π.). Ειδικότερα, αποφασιστικό ρόλο θα παίξουν για τη νίκη επί της τρομοκρατίας:
α) Υψηλής ποιότητος υπηρεσίες πληροφοριών για τους σκοπούς, τις προθέσεις και τα σχέδια των τρομοκρατικών οργανώσεων και κινημάτων.
β) Μία ισχυρή και ειδικευμένη αστυνομική δύναμη.
γ) Ένα θαρραλέο δικαστικό σύστημα.
δ) Μια μεγαλύτερη δυνατή υποστήριξη από το κοινό και τη Διεθνή Κοινότητα.

3. Παράλληλα, οι ΗΠΑ και ολόκληρος ο Δυτικός κόσμος, για τον αφοπλισμό των επικαλούμενων σαν επιχειρημάτων του Μπιν Λάντεν και των φανατικών φονταμενταλιστών, θα πρέπει να σπάσουν αυτή την αλυσίδα προκλήσεων και αντιποίνων που τροφοδοτεί όλο και περισσότερο μίσος και να προτάξουν μία στρατηγική αντιμετώπιση των βαθύτερων αιτίων που παράγουν ή οδηγούν στην τρομοκρατία, αντιμετωπίζοντας με τόλμη, αντικειμενικότητα και δικαιοσύνη τις γενικότερες συνθήκες και καταστάσεις, όπως η φτώχεια, η υπανάπτυξη, τα αυταρχικά και σκοταδιστικά καθεστώτα, ή επαναστατικά κινήματα, θερμοκήπια που φυτρώνουν και αναπτύσσονται λαϊκιστές, δημοκόποι και φανατικοί ηγέτες, προς τους οποίους πέφτουν εύκολα θύματα λαοί χωρίς παιδεία, στέγαση, σίτιση και υγειονομική περίθαλψη. Ειδικότερα θα πρέπει οι ανοιχτές κοινωνίες που είναι κατοχυρωμένες στη Δύση να εφαρμόσουν ένα σύστημα ελέγχων και εξισορροπήσεων που θα επιτρέπουν :
α) Περιορισμό της αλαζονείας των ισχυρών και δίκαιη επίλυση των χρόνιων εθνικών ζητημάτων ανά τη γη, ιδία του Μεσανατολικού και κυρίως να προβούν σε άμεση αναγνώριση ανεξάρτητου Παλαιστινιακού κράτους,
β) Μέτρα προώθησης της οικονομικής ανάπτυξης των υπανάπτυκτων χωρών, με κορυφαίο το ελεύθερο εμπόριο, χωρίς τον προστατευτισμό σε βάρος των προϊόντων των χωρών του Τρίτου κόσμου,
γ) Αναθεώρηση και αναπροσαρμογή της οικονομικής πολιτικής σχετικά με την παγκοσμιοποιημένη οικονομία, με στόχο όπως αυτή συμπεριλάβει, όσο το δυνατόν, ευρύτερα λαϊκά στρώματα για την σμίκρυνση της απόστασης μεταξύ ανεπτυγμένου Βορρά και φτωχού Νότου,
δ) Μέτρα περιορισμού της μετακίνησης τεράστιων κυμάτων πληθυσμών, οικονομικών και πολιτικών προσφύγων,
ε) Περισσότερη ευαισθησία για τη διαφορετικότητα, όσον αφορά τους συνυπάρχοντες πολιτισμούς και θρησκείες, κ.α..



 ΠΗΓΗ :ΕΛ.Ε.Σ.ΜΕ- ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ].