Οι Τουρκικές Προκλήσεις και η Ελληνική Απάντηση

Λ.Σ. Μπλαβέρη

Η πρόσφατη "προτροπή" (ή "ερμηνεία" ή "διαπίστωση", όπως θέλετε πάρτε το), του τούρκου πρωθυπουργού ρετζέπ ταγίπ ερντογάν, σε ομιλία του σε διεθνές φόρουμ, ότι για την οικονομική κατάσταση της Ελλάδας φταίει τάχα η προσπάθεια της χώρας μας να ανταγωνισθεί την δική του χώρα σε επίπεδο εξοπλισμών, πέραν του γεγονότος ότι με οποιονδήποτε τρόπο και αν την δούμε, αποτελεί σαφή και άκομψη επέμβαση στα εσωτερικά μιας γειτονικής του χώρας, υποτίθεται φίλης και συμμάχου, είναι και ασύστολα αναληθής.

Και αυτό γιατί διαχρονικά, τουλάχιστον απο την δεκαετία του '70 και μετά, έχει αποδειχθεί ότι οι Ελληνικές ΕΔ με τα οπλικά συστήματα που έχουν επιλέξει και τις αγορές που έχουν πραγματοποιήσει, αποδεικνύουν περίτρανα ότι αυτές έγιναν με βάση και γνώμονα την απειλή που αντιπροσώπευε για την χώρα μας η Τουρκία. Τα παραδείγματα άπειρα:

- Τουρκική Εισβολή στην Κύπρο

- Στρατιά του Αιγαίου

- Μεγαλύτερο Στόλο Αποβατικών Σκαφών στο ΝΑΤΟ

- Casus Belli

- Γκρίζες Ζώνες

- "Μοίρασμα" του Αιγαίου

- Έρευνες για πετρέλαια και έξοδοι "ερευνητικών" σκαφών στο Αιγαίο, κλπ

Σε όλες αυτές τις βασικές τουρκικές προκλήσεις, η Ελλάδα είναι υποχρεωμένη να ψάχνει πάντα να επιλέγει τα κύρια οπλικά συστήματα εκείνα που, αν και λιγότερα αριθμητικά, θα της εξασφαλίσουν τακτικά εν' πρώτοις πλεονεκτήματα, ώστε να επιτύχει τελικά και το επιδιωκόμενο στρατηγικό αποτέλεσμα.

Και το αστείο της υπόθεσης, είναι ότι οι τούρκοι πραγματοποιούν τις αγορές τους με βάση αυτά που έχουν επιλέξει οι Έλληνες, "δοκιμασμένη" επιλογή, αλλά σε μεγαλύτερους αριθμούς, ή στην αρχική "Ελληνική επιλογή", προσθέτουν την δική τους "πλατφόρμα" που αρχικά τουλάχιστον είναι αποτυχημένος πειραματισμός για να ακολουθήσει και δεύτερη παρτίδα, διορθωμένη. Παραδείγματα και εδώ πάμπολλα. Ας σταχυολογήσουμε μερικά.

1. Επι δικτατορίας, πρώτο το ΠΝ επιλέγει το καλύτερο υποβρύχιο στην εποχή του, το γερμανικό Τύπου "209", και το 1974 έχει ήδη δύο απο αυτά πλήρως επιχειρησιακά, όντας το πρώτο πολεμικό ναυτικό παγκοσμίως που προμηθεύτηκε τον συγκεκριμένο τύπο. Η Τουρκία ακολούθησε με το δικό της προβληματικό πρόγραμμα. Την ίδια εποχή, πάλι το ΠΝ, διαβλέπει το μέλλον των κατευθυνόμενων βλημάτων επιφανείας - επιφανείας που εκτοξεύονται απο μικρά σε μέγεθος σκάφη, κατάλληλα για "κλειστές" θάλασσες όπως είναι το Αιγαίο, και παραγγέλνει στην Γαλλία τις πρώτες πυραυλακάτους τύπου Combattante II, που αποτέλεσαν το σημείο καμπής στο Αιγαίο. Και εδώ η Τουρκία ακολούθησε.

2. Ο στρατός ξηράς επιλέγει τότε το γαλλικό άρμα μάχης ΑΜΧ-30, το πρώτο με σύστημα βολής εν'κινήσει ημέρα και νύχτα, που ομοιό του δεν διέθεταν οι τούρκοι, ενώ από αεροπορικής πλευράς, η ΠΑ είναι η πρώτη στην περιοχή μας που επιλέγει τότε το διπλού ρόλου αμερικάνικης κατασκευής μαχητικό F-4E Phantom II, απο τα οποία 22 είχαν παραληφθεί τον Ιούλιο του 1974 και ήταν ετοιμοπόλεμα και με εκπαιδευόμενα πληρώματα, άσχετα αν δεν χρησιμοποιήθηκαν, ενώ είχε παραγγείλει επίσης και μεταφορικά αεροσκάφη C-130H Hercules και επιθετικά A-7H Corsair II, που παρελήφθησαν μετά την μεταπολίτευση.

3. Αργότερα, το ΠΝ πάλι ήταν πρωτοπόρο στην ποιοτική διαφοροποίηση έναντι της τουρκίας. Πρώτο αυτό επιλέγει τις ολλανδικές φρεγάτες τύπου "S" (Standard - Kortenaer) και αργότερα τις γερμανικές τύπου ΜΕΚΟ-200ΗΝ. Οι τούρκοι δεν ακολουθούν στις πρώτες, ακολουθούν όμως στις δεύτερες με μια δική τους - ουσιαστικά - πρόταση που αποδείχθηκε λανθασμένη ως προς το προωστήριο σύστημα τους, κάτι που διόρθωσαν στην δεύτερη "παρτίδα" τους, εφοδιάζοντας τα πλοία αυτά με το αντίστοιχο Ελληνικό "πακέτο".

4. Αλλά και στον τομέα των ανθυποβρυχιακών ελικοπτέρων, πρώτο το ΠΝ ανέπτυξε τον δικό του κλάδο ελικοπτέρων για να ακολουθήσουν οι τούρκοι, οι οποίοι - τι σύμπτωση - επέλεξαν χρόνια μετά την Ελλάδα και αυτοί το ίδιο σύγχρονο ανθυποβρυχιακό ελικόπτερο, το S-70B-6 της Sikorsky.

5. Ακολούθησε η επιλογή των F-16, Leopard 2HEL, που οι τούρκοι τα προμηθεύτηκαν μεταγενεστέρως απο εμάς αλλά μεταχειρισμένα και παλαιότερης εκδόσεως (-2Α4), το πρόγραμμα του ιπτάμενου ραντάρ, η επιλογή του υπερσύγχρονου υποβρυχίου αναερόβιας προώσεως τύπου "214 ΑΙΡ", και τόσα άλλα.

Με όλα αυτά δεν υποστηρίζουμε ότι ΟΛΕΣ οι Ελληνικές επιλογές ύπηρξαν χωρίς προβλήματα ή ότι όλες ήταν κρυστάλλινης διαύγειας. Όχι. Αυτό όμως που υποστηρίζουμε είναι ότι στη συντριπτική πλειονότητα των κυρίως οπλικών συστημάτων, κατά βάση οι Ελληνικές ΕΔ, το ΥΕΘΑ, και κατ' επέκτασιν η Ελληνική πολιτεία, διαχρονικά προχώρησαν στην επιλογή τέτοιων οπλικών συστημάτων που θα μας έδιναν την τακτική υπεροχή σε ένα "κλειστό" πεδίο δυνητικής αντιπαράθεσης και εμπλοκής, όπως είναι το Αιγαίο, η Θράκη και κατ' επέκτασιν η Ανατολική Μεσόγειος. Και η Τουρκία ακολούθησε, θέτοντας προηγουμένως αυτή τις απειλές, και έχοντας την πρωτοβουλία να κάνει πάντα την πρώτη κίνηση, θέτονας ΤΕΤΕΛΕΣΜΕΝΑ!

Η Νέα Πολιτική των Εξοπλισμών

Σχεδόν ταυτόχρονα με τις προαναφερθείσες δηλώσεις ερντογάν, ο καθ' ύλην αρμόδιος υπουργός εθνικής άμυνας, Ευάγγελος Βενιζέλος, στην διάρκεια της απολογιστικής συνεντεύξεως τύπου που πραγματοποίησε στις 5 Οκτωβρίου, για τον ένα χρόνο της διακυβερνήσεως ΠΑΣΟΚ, για τον τομέα των εξοπλισμών, αφού τον έθεσε μέσα στο αυστηρό πλαίσιο της δυσμενούς οικονομικής καταστάσεως που διέρχεται η χώρα, τόνισε χαρακτηριστικά: "Ποιά είναι η λογική των τελευταίων 12 μηνών; Εκκαθαρίζουμε τις εκκρεμότητες των τελευταίων 12 ετών και περισσότερο, με συστηματικό τρόπο", προσθέτωντας για την αμυντική βιομηχανία: "Ήδη ξέρετε τι έγινε με την ναυπηγική βιομηχανία ως αμυντική, αλλά τώρα αυτό εμείς το αναλάβαμε και το διεκπεραιώσαμε επειδή έπρεπε να διασώσουμε το πρόγραμμα των υποβρυχίων. Εμάς μας ενδιαφέρει η σύμβαση ως σύμβαση υποβρυχίων. Ανταλλακτικά πτητικών μέσων της ΠΑ, κινητήρες F-16, φωτιστικές βόμβες, βλήματα των αρμάτων Leo-2 των 120mm, αυτοκινούμενα πυροβόλα, ελικόπτερα ΝΗ-90, Tor-M1 και OSA και ενημέρωση για τα άρματα Leo, ενημέρωση για το F-16 και το ASPIS, ενημέρωση για το ΤΟΜΑ, ενημέρωση για τα αντισταθμιστικά. Και τώρα έχουμε προς συζήτηση στην αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή πλέον, και όχι υπο-επιτροπή, τα Apache, το πρόγραμμα Ερμής, το αεροσκάφος ναυτικής συνεργασίας, και την λύση που πρέπει να επεξεργαστούμε επειγόντως για τα μεταφορικά αεροσκάφη τα C-27J. Αυτός είναι ο προγραμματισμός για τους επόμενους μήνες".

Πρακτικά τι σημαίνουν όλα όσα σημείωσε ο υπουργός;

Νέα μεγάλα εξοπλιστικά συστήματα ΤΕΛΟΣ, λόγο της δυσμενούς οικονομικής κατάστασης της χώρας. Αυτό που θα γίνεται όμως, θα είναι η ένταξη στο Ελληνικό οπλοστάσιο "καθαρά βαρών", που λένε και οι νομικοί, όλν των συμβάσεων οπλικών συστημάτων του παρελθόντος, που για διάφορους λόγους είχαν "βραχυκυκλώσει" επικίνδυνα και για πολλά χρόνια. Η μόνη νέα αγορά για την ώρα, θα είναι τα δύο νεά υποβρύχια τύπου "214", που θα ναυπηγηθούν στην Ελλάδα απο τα Ελληνικά Ναυπηγεία, αλλά αυτό είναι μια "ειδική περίπτωση", ενώ και το πρόγραμμα των φρεγατών θα τραβηχτεί όσο πάει, τουλάχιστον για 18 με 24 μήνες. Απο εκεί και πέρα, η κυβέρνηση, καθαρά για λόγους εντυπωσιασμού των εταίρων στην ΕΕ, και για να ανταπεξέλθει το σκόπελο των σφοδρών πιέσεων απο μέρους τους, δεν θα πρέπει να αποκλειστεί, αντίθετα εκτιμάται ότι θα χρησιμοποιηθεί ως κατ' εξοχήν διπλωματικό/διαπραγματευτικό όπλο, το θέμα των εξοπλιστικών προγραμμάτων που αναμένεται ότι "ΘΑ" ξεκινήσουν σε προκαταρκτικό στάδιο, ώστε και στόματα να κλείσουν, και πιέσεις να σταματήσουν, αλλά οι υπογραφές θα αργήσουν μερικά χρόνια να "πέσουν". Πότε;; Σίγουρα μέχρι να έχουμε βγεί πλέον απο τη στενωπό της οικονομίας. Και μέχρι τότε.........βλέπουμε..........