Anatolian Eagle: Αεροπορική άσκηση Τουρκίας – Κίνας... με νόημα

Σε δημοσίευμά της η τουρκική εφημερίδα Zaman αποκαλύπτει τη διεξαγωγή αεροπορικής άσκησης της Τουρκίας με την Κίνα.

Η συνάσκηση εντασσόταν στο πλαίσιο της γνωστής άσκησης «Anatolian Eagle» (Αετός της Ανατολίας) η οποία διεξαγόταν στο παρελθόν με τη συμμετοχή των αεροπορικών δυνάμεων των ΗΠΑ και του Ισραήλ, καθώς επίσης και με τη συμμετοχή μερικών ακόμα χωρών.

Πραγματοποιήθηκε σε μη διευκρινιζόμενη ημερομηνία εντός του Σεπτεμβρίου στην περιοχή του Ικονίου. Έλαβαν μέρος Su-27SK της Κινεζικής Αεροπορίας τα οποία ενεπλάκησαν σε εικονικές αερομαχίες με μαχητικά της τουρκικής Αεροπορίας (THK) F-16.

Στην είδηση της Zaman αναφέρεται και η συμμετοχή ρωσικής κατασκευής μαχητικών MiG-29. Δεδομένου ότι η Κινεζική Αεροπορία δεν διαθέτει τέτοιοι είδους μαχητικά, το ενδεχόμενα είναι δυο. Είτε το δημοσίευμα είναι λανθασμένο και οφείλεται σε υπερβάλλοντα ζήλο του συντάκτη, είτε ενδεχομένως να είναι σκοπίμως ασαφές στο σημείο αυτό, αφού υπονοείται ενδεχομένως ότι στην άσκηση έλαβαν μέρος και ρωσικές αεροπορικές δυνάμεις. Εκτός και αν θα πρέπει να αναζητηθεί η συμμετοχή τρίτης αεροπορικής δύναμης στην άσκηση που στο οπλοστάσιό της διαθέτει τον συγκεκριμένο τύπου του ρωσικού μαχητικού.

Η άσκηση γίνεται πιθανότατα σαν προεόρτιο της επίσημης επίσκεψης του Κινέζου προέδρου στην Άγκυρα, τον επόμενο μήνα, στην διάρκεια της οποίας θα υπογραφούν πολλές συμφωνίες ανάμεσα στις δυο χώρες.

Σε κάθε περίπτωση εγείρεται σοβαρό ζήτημα τουρκικής «αντι-συμμαχικής συμπεριφοράς», καθώς στο πρόσφατο παρελθόν η άσκηση «Anatolian Eagle» είχε ως αντικείμενο τη βαλλιστική απειλή που προέρχεται από τα οπλοστάσια χωρών της Μέσης Ανατολής, με προφανή αναφορά στο Ιράν. Η πολιτική εναντίωσης στις πυρηνικές φιλοδοξίες της Τεχεράνης θεωρείται ως κοινός τόπος στον Δυτικό κόσμο γενικότερα και δεδομένη στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ. Κατά συνέπεια, η τουρκική «παρεκκλίνουσα συμπεριφορά» θεωρείται βέβαιο ότι θα απασχολήσει την Ατλαντική Συμμαχία σε ανώτατο επίπεδο.

Ωστόσο, μετά την απομάκρυνση της συγκεκριμένης χώρας από τις δυνητικές απειλές για την τουρκική ασφάλεια στο πλαίσιο της νέας πολιτικής του υπουργού Εξωτερικών, καθηγητή Αχμέτ Νταβούτογλου, θα μπορούσε να θεωρηθεί φυσιολογική η αλλαγή του σεναρίου της άσκησης. Η μη συμμετοχή των αεροπορικών δυνάμεων των ΗΠΑ και του Ισραήλ στην άσκηση, εξαιτίας της τουρκικής αντίδρασης στην επιδρομή Ισραηλινών κομάντος στο πλοίο «Μαβί Μαρμαρά» και η αντικατάστασή τους από άλλες χώρες ενδεχομένως να αποτελεί μήνυμα της τουρκικής πλευράς προς κάθε ενδιαφερόμενο, ότι διαθέτει εναλλακτικές λύσεις, πέραν της συνεργασίας με τη Δύση, ανεξαρτήτως της ιδιότητας του μέλους της Ατλαντικής Συμμαχίας που διαθέτει η Τουρκία.

Το θέμα αναμένεται να έχει συνέχεια, ενώ φημολογία περί απόρριψης ρωσικής πρότασης για τη διεξαγωγή αεροπορικής άσκησης με την ελληνική Πολεμική Αεροπορία, θα έπρεπε να αντιμετωπίζεται με μεγαλύτερη σοβαρότητα. Πέραν της αυταπόδεικτης αξίας της επίσημης ελληνικής θέσης που θα πρέπει να αναζητηθεί, εάν η πρόταση είχε τεθεί, θα πρέπει να διευκρινιστεί εάν οι Ρώσοι ήταν διατεθειμένοι να πετάξουν σε περιοχές τις οποίες αμφισβητούν οι Τούρκοι στον ουρανό του Αιγαίου πριν προβεί κανείς σε αξιολογικές κρίσεις...

ΠΗΓΗ DEFENCEPOINT

Το ΝΑΤΟ και οι έξι εχθροί του

Του ΝΙΚΟΛΑ ΖΗΡΓΑΝΟΥ
Το ΝΑΤΟ αλλάζει σελίδα με τη σύνοδο κορυφής της Λισαβόνας, στις 19 και 20 Νοεμβρίου.

Στη σύνοδο αναμένεται να εγκριθεί το νέο δόγμα και το περίγραμμα για τη νέα δομή της Ατλαντικής Συμμαχίας, που θα συγκεκριμενοποιηθεί μέσα στους επόμενους μήνες με την αναδιάρθρωση των στρατηγείων. Παράλληλα, αναμένεται να δοθεί έμφαση στον πολιτικό διάλογο, που όχι μόνο επεκτείνεται συνεχώς γεωγραφικά αλλά και βαθαίνει, με πολλούς νέους συνομιλητές πέραν της Ευρώπης. Η Μεσόγειος, ο Περσικός (κατ' άλλους Αραβικός) Κόλπος, η Κεντρική Ασία και ο Καύκασος παύουν να είναι δευτερεύουσες πολιτικές και μπαίνουν στο μεγάλο κάδρο.

«Παλιά, όλα ήταν απλά. Υπήρχε απέναντί μας μια μονολιθική απειλή, οι Ρώσοι και σε αυτή την απειλή είμασταν μονοσήμαντα προσανατολισμένοι. Τώρα οι απειλές είναι πολύ διαφορετικές, πολύπλοκες, μη προσδιορισμένες επακριβώς εδαφικά, ο κόσμος αλλάζει πολύ γρήγορα και το τοπίο είναι όλο και πιο σύνθετο. Την ίδια ώρα, τα μέλη της Συμμαχίας έχουν αυξηθεί, το παλιό δόγμα δεν επαρκεί να αντιμετωπίσει αυτές τις νέες προκλήσεις ούτε όμως και η παλιά δομή του ανταποκρίνεται στις νέες συνθήκες. Το ΝΑΤΟ πρέπει να αλλάξει και αυτή την αλλαγή φιλοδοξούμε να τη δούμε στη Λισαβόνα», υποστηρίζει ανώτερη πηγή στο στρατηγείο στις Βρυξέλλες.

Αν ο προηγούμενος γ.γ. του ΝΑΤΟ, Ολλανδός Γιαπ ντε Χοοπ Σέφερ, είχε στόχο να γιατρέψει το τραύμα που προκάλεσε ο πόλεμος στο Ιράκ, ο νέος γ.γ., Δανός Αντες Φογκ Ρασμούσεν, έχει στόχο να εκσυγχρονίσει την 28μελή Συμμαχία και να δώσει χώρο και στο πολιτικό σκέλος. Η ηγεμονία των Ηνωμένων Πολιτειών θα παραμείνει, όμως σε μια συμμαχία που διευρύνεται συνεχώς και λαμβάνει αποφάσεις στη βάση της ομοφωνίας, ο συντονισμός των πολιτικών και τα επιμέρους συμφέροντα των κρατών-μελών δεν είναι πλέον τόσο εύκολο να συγκεραστούν, όσο στο παρελθόν.

Το ΝΑΤΟ άρχισε να αλλάζει με αργούς ρυθμούς μετά την πτώση του Τείχους, με πρώτη δειλή παρουσία του στη Βοσνία το 1995. Ηταν η πρώτη δράση του εκτός των τυπικών του συνόρων, όπως ορίζονται από το καταστατικό του. Η τάση για ενεργότερη παρέμβαση με χρήση των όπλων έγινε μονομερώς στο Κοσσυφοπέδιο, πρόβα τζενεράλε για όσα ακολούθησαν στο Αφγανιστάν.

Οι αλλαγές στο δόγμα

Η πρώτη μετά τον Ψυχρό Πόλεμο αλλαγή δόγματος ήρθε το 1999 και ήταν προσανατολισμένη στη βαλκανική κρίση. Ομως γρήγορα έγινε φανερό ότι ήταν ξεπερασμένο. Αν το ΝΑΤΟ είναι η πολιτική και στρατιωτική Συμμαχία που υπερασπίζεται με στρατιωτικά μέσα τις αξίες και την ασφάλεια του αποκαλούμενου δυτικού κόσμου, ο Οσάμα μπιν Λάντεν έδωσε τον οργανισμό νέο νόημα ύπαρξης.

Με την επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 ενεργοποιήθηκε πρώτη φορά το άρθρο 5 του Ευρωατλαντικού Συμφώνου για παροχή βοήθειας προς ένα κράτος-μέλος που δέχεται επίθεση στο έδαφός του από εξωτερικό εχθρό. Το 2003, το ΝΑΤΟ πήρε εντολή από τον ΟΗΕ να ηγηθεί της Διεθνούς Δύναμης στο Αφγανιστάν (ISAF), στην οποία συμμετέχουν και οι 28 χώρες μέλη της Συμμαχίας, μαζί με άλλες 20 χώρες και συνολική δύναμη 140.000 στρατιωτών.

Η εντολή αυτή ανανεώνεται κάθε χρόνο από το Σ.Α. του ΟΗΕ και έχει τη συναίνεση της Ρωσίας και της Κίνας. Η εντολή του ΟΗΕ ζητάει από το ΝΑΤΟ να σταθεροποιήσει την κυβέρνηση της Καμπούλ, να δημιουργήσει περιβάλλον ασφάλειας και να ανοίξει τον δρόμο για την ανασυγκρότηση και την αποτελεσματική διακυβέρνηση.

Πρακτικά, το Αφγανιστάν αποτέλεσε τον πρώτο πόλεμο του ΝΑΤΟ εκτός Ευρώπης και εγκαινίασε μια νέα εποχή που τα σύνορα υπάρχουν μεν, ωστόσο χάνουν τη σημασία τους, καθώς οι απειλές μπορεί να προέρχονται από κάθε σημείο του παγκόσμιου χωριού. Αυτή τη νέα παγκόσμια προβολή του χώρου ευθύνης του ΝΑΤΟ θα σηματοδοτήσει το νέο δόγμα.

Το περίγραμμα του νέου δόγματος κατέθεσε τον περασμένο Απρίλιο η πρώην υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Μαντλίν Ολμπράιτ και τέθηκε σε διάλογο μεταξύ των χωρών-μελών. Σύμφωνα με νατοϊκή πηγή, ο γ.γ. Ρασμούσεν γράφει αυτές τις ημέρες το τελικό σχέδιο και υπάρχει κατ' αρχήν συμφωνία που θα εκφραστεί στη Λισαβόνα με ομοφωνία.

Απειλές νέου τύπου

Ως απειλές που μπορούν να ενεργοποιήσουν τα άρθρα 5 αλλά και το πιο εύκαμπτο άρθρο 4 της Συνθήκης (που ορίζει αίτημα συνδρομής ενός κράτους-μέλους που νιώθει ότι απειλείται η εδαφική του ακεραιότητα, η πολιτική του ανεξαρτησία και η ασφάλειά του, έννοιες πολύ πιο γενικές σε αντίθεση με την καθαρότητα του άρθρου 5) είναι με το νέο δόγμα οι εξής:

**Τρομοκρατία. Η έννοια αποκτά παγκοσμιοποιημένα χαρακτηριστικά. Αντίθετα από το παρελθόν, που ήταν γεωγραφικά εντοπισμένη. Από τις άκρο-αριστερές ή και εθνικιστικές ομάδες ένοπλης πάλης καθαρά εντοπισμένες σε κράτη με περιορισμένο έδαφος δράσης, το ΝΑΤΟ αντιπαρατίθεται απέναντι σε αυτό που θεωρεί ως μια ρευστή ασύμμετρη απειλή, που βρίσκεται εν δυνάμει παντού.

**Διασπορά πυρηνικών όπλων. Η Β. Κορέα και το Ιράν είναι μέσα στην ατζέντα.

**Ασφάλεια του Διαδικτύου. Κάθε μέρα το ΝΑΤΟ δέχεται περί τις 100 κυβερνο-επιθέσεις που προς το παρόν, αντιμετωπίζονται. Πρόσφατα, η Εσθονία δέχτηκε μιά επίθεση μέσω Διαδικτύου που παρέλυσε για τρεις ημέρες τη χώρα. Ο εισβολέας παρέμεινε άγνωστος, αλλά το καμπανάκι χτύπησε.

**Ενεργειακή ασφάλεια. Η κρίση των αγωγών φυσικού αερίου μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας παρέλυσε για εβδομάδες την Ευρώπη και άλλαξε τα δεδομένα. Η απρόσκοπτη ροή ενέργειας και η προστασία των αγωγών μεταφοράς αποτελούν πλέον στρατηγικό στόχο.

Θαλάσσιος κίνδυνος

**Πειρατεία. Το ίδιο ισχύει για τους θαλάσσιους δρόμους μεταφοράς εμπορευμάτων.

**Κλιματική αλλαγή. Οι πάγοι λιώνουν, νέοι δρόμοι ανοίγουν στον αρκτικό Βορρά, όχι μόνο για μεταφορά εμπορευμάτων, αλλά και για πιθανή εισβολή ακατονόμαστου εχθρού. Νέοι πόλεμοι μπορεί να ξεσπάσουν για το νερό, νέες ανθρωπιστικές καταστροφές θα προκύψουν από την αλλαγή του κλίματος.

Ολες αυτές οι απειλές που θα ενταχθούν στο νέο δόγμα έχουν κοινό τόπο το παγκόσμιο περιβάλλον, δεν εντοπίζονται γεωγραφικά, δεν αντιμετωπίζονται μόνο με κανόνια. Χρειάζονται άλλες πολιτικές αντιμετώπισης. Αυτό το κατανοούν στις Βρυξέλλες και προωθούν την πολυμερή πολιτική συνεργασία με ομάδες χωρών που πλέον εκτείνονται σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης. Από τον Συνεταιρισμό για την Ειρήνη που εμπλέκει όλη την Ευρώπη μέχρι την Κεντρική Ασία, έως τον Μεσογειακό Διάλογο και την Πρωτοβουλία της Κωνσταντινούπολης που έχει σαφέστατη αναφορά στο Ιράν.

Μεγάλο ανοιχτό κεφάλαιο θα παραμείνει για πολύ η σχέση του ΝΑΤΟ με τη Ρωσία, που βρίσκει ωστόσο κοινό έδαφος στην αντιμετώπιση των ένοπλων ισλαμικών κινημάτων, όσο και με την Ευρωπαϊκή Ενωση, που δείχνει αδύναμη πολιτικά και λόγω της οικονομικής κρίσης να αυτοπροσδιοριστεί αμυντικά.

Ομως το πιο σημαντικό είναι ότι αυτές οι νέες απειλές είναι πιο πολιτικές και ταυτόχρονα πιο ασαφείς και επιδέχονται πολλές ερμηνείες. Ασαφές είναι επίσης πότε θεωρείται μια αποστολή επιτυχής. Στο παρελθόν , αυτο ήταν απλό. Σήμερα, ποιός κρίνει και με ποιό κριτήριο πότε λήγει και αν είναι νικηφόρος ένας πόλεμος όπως στο Αφγανιστάν; Η απάντηση είναι μόνο πολιτική. Ομως το νέο δόγμα τα χωράει όλα και πάει παντού.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Κοινή τουρκο-αιγυπτιακή άσκηση ξεκινά στη ΝΑ Μεσόγειο

Η Τουρκία και η Αίγυπτος θα διεξάγουν από κοινού αεροναυτικές ασκήσεις στην Ανατολοκή Μεσόγειο, μεταξύ 29 Σεπτεμβρίου και 4 Οκτωβρίου 2010. Η άσκηση φέρει την κωδική ονομασία "Bahr El- Muhabbe Sea". Πρόκειται για την δεύτερη άσκηση του είδους της μέσα σε ένα χρόνο, στην ίδια περιοχή, που πραγματοποείται από τα πολεμικά ναυτικά των δύο χωρών.

Σκοπός της άσκησης είναι η ανάπτυξη της αμοιβαίας συνεργασίας και της διαλειτουργικότητας μεταξύ των δύο ναυτικών δυνάμεων, σε περιοχές κοινού ενδιαφέροντος.

Η Τουρκία θα στείλει δύο φρεγάτες, ένα πλοίο υποστήριξης, ένα ελικόπτερο και μία ομάδα ειδικών δυνάμεων. Η Αίγυπτος θα λάβει μέρος με δύο φρεγάτες, ένα υποβρύχιο, δύο περιπολικά σκάφη, ένα βοηθητικό, τρία ελικόπτερα, στρατιωτικά αεροσκάφη και ειδικές δυνάμεις

Ναυτικά γυμνάσια ΗΠΑ - Ν. Κορέας

Οι ΗΠΑ και η Νότιος Κορέα ξεκίνησαν σήμερα τα κοινά ναυτικά τους γυμνάσια στην Κίτρινη Θάλασσα, που αποσκοπούν να δείξουν πυγμή απέναντι στη Βόρειο Κορέα, τόνισαν στρατιωτικοί υπεύθυνοι της Σεούλ.
Οι ναυτικές ασκήσεις πραγματοποιούνται τη στιγμή που αύριο συγκαλείται η ιεραρχία του κυβερνώντος κόμματος στην Πιονγκγιάνγκ, για πρώτη φορά τα τελευταία 30 χρόνια, για να προετοιμάσει σύμφωνα με τους αναλυτές τη διαδοχή του προέδρου Κιμ Γιονγκ Ιλ, του οποίου η υγεία επιδεινώνεται ραγδαία.

Επίσης η χώρα προετοιμάζει τη μεγαλύτερη στρατιωτική παρέλαση στην ιστορία της, σύμφωνα με βορειοκορεατικές πηγές που επικαλέσθηκε χθες το νοτιοκορεατικό πρακτορείο Γιονχάπ.

Τα γυμνάσια, που αρχικά είχαν προγραμματισθεί για τις αρχές Σεπτεμβρίου, αλλά καθυστέρησαν λόγω της επέλασης τυφώνα, θα διεξαχθούν στη θαλάσσια ζώνη μεταξύ Νοτίου Κορέας και Κίνας και πρόκειται να διαρκέσουν πέντε ημέρες.

Σε αυτές θα συμμετάσχουν 1.700 αμερικανοί και νοτιοκορεάτες οπλίτες, «που θα εκπαιδευθούν στον εντοπισμό υποβρυχίων και σε υψηλού επιπέδου μάχες», τονίζει εκπρόσωπος του νοτιοκορεατικού επιτελείου δυνάμεων.

Οι ΗΠΑ έχουν αποστείλει δύο καταδρομικά, ένα σκάφος παρατήρησης, ένα υποβρύχιο και τρία αναγνωριστικά αεροσκάφη P-3C Orion.

Από νοτιοκορεατικής πλευράς έχουν κινητοποιηθεί δύο καταδρομικά, μία φρεγάτα, αεροσκάφη P-3C Orion.

ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΑΜΥΝΤΙΚΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ

Στην διεθνή έκθεση AFRICA AEROSPACE AND DEFENCE 2010 που διοργανώνεται στην Νότια Αφρική, οι τουρκικές εταιρείες Roketsan & Havelsan, παρουσίασαν μερικά απο τα σημαντικότερα προϊόντα τους.

Πιο συγκεκριμένα, η τουρκική εταιρεία Roketsan (Αίθουσα 3, Περίπτερο 3S2), γνωστή για την εκτεταμένη οικογένεια ρουκετών εδάφους-εδάφους που διαθέτει πλέον επεκτείνεται και σε αέρο-εκτοξευόμενα βλήματα, όπως και σε αντιαρματικούς πυραύλους ώστε να μπορέσει να καλύψει τις ανάγκες και απαιτήσεις της διοίκησης του τουρκικού στρατού. Στην έκθεση εμφανίζεται το πιο πρόσφατο επίτευγμα της εταιρείας το κατευθυνόμενο με λέϊζερ βλήμα (Cirit) των 2.75" και το αντιαρματικό μεγάλου βεληνεκούς (UMTAS). Και τα δύο αυτά όπλα μπορούν να βληθούν απο επιθετικά ελικόπτερα. Η στάνταρ ρουκέτα των 2.75" είναι γνωστό ότι είναι μη κατευθυνόμενη, αλλά η νέα ρουκέτα 2.75" Cirit είναι μια ολοκαίνουργια σχεδίαση η οποία είναι εφοδιασμένη με ρύγχος στο οποίο βρίσκεται ένα ημι-ενεργός αισθητήρας λέϊζερ για ενδιάμεση καθοδήγηση ενώ το βλήμα πλέον επιτυγχάνει μέγιστη ακτίνα 8χλμ, φτάνωντας έτσι την ακτίνα των πυραύλων Hellfire.

H ρουκέτα διαθέτει κεφαλή τριπλής διαμόρφωσης με δυνατότητες χρήσης εναντίον θωράκισης, εναντίον προσωπικού αλλά και εμπρηστικές, και μπορεί να εκτοξευθεί απο εκτοξευτές τύπου Μ και LAU, καθώς και τον εκτοξευτή με που ανέπτυξε η Roketsan και διαθέτει διεπαφή τύπου MIL-STD-1760. Ο πυραυλοκινητήρας που προωθεί την κατευθυνόμενη ρουκέτα παράγει μικρό ίχνος καπνού, κάνοντας δύσκολο τον εντοπισμό της. Η ρουκέτα 2.75" Cirit ολοκλήρωσε τις δοκιμές της πρόσφατα, και η παραγωγή της θα αρχίσει το αργότερο μέχρι το τέλος του έτους.

Η πρώτη εφαρμογή για το UMTAS είναι η αερο-εκτοξευόμενη εκδοσή του απο επιθετικά ελικόπτερα αλλά το όπλο έχει την ικανότητα για χρήση και απο επίγειες εφαρμογές, και υπολογίζεται ότι θα είναι έτοιμο για να μπει σε υπηρεσία εντός του 2013. Το UMTAS διαθέτει στο ρύγχος έναν υπέρυθρο αισθητήρα και μια κεφαλή υψηλής εκρηκτικός αντιαρματική (HEAT) τύπου tandem (η μια γόμωση ακολουθεί την άλλη) για την κατανίκηση στόχων εφοδιασμένα με ενεργή εκρηκτική θωράκιση. Η μέγιστο ακτίνα όπως αναφέρει η Roketsan είναι 8 χλμ, με την ελάχιστη ακτίνα να είναι 500μ. Το βλήμα είναι παντός καιρού και μπορεί να εκτοξευθεί έχοντας κλειδωθεί ο στόχος πριν ή και μετά την εκτόξευση (Lock-On Before Launch or Lock-On After Launch)..

H εταιρεία παρουσίασε επίσης το φορητό μεσαίου βεληνεκούς αντιαρματικό σύστημα (OMTAS), το οποίο υπολογίζεται ότι θα μπει σε υπηρεσία εντός του 2012. Το OMTAS έχει μέγιστη ακτίνα 4 χλμ και είναι και αυτό εφοδιασμένο με αντίστοιχο αισθητήρα υπερύθρων, και αντίστοιχη κεφαλή HEAT τύπου tandem. Διαθέτει διαμόρφωση Fire-and-Forget όπως και Fire-and-Update, δηλ, μπορεί μετά την εκτόξευση να προωθηθεί αυτόνομα μέχρι το στόχο, ή μπορεί να δεχτεί νέες εντολές για διόρθωση, ενώ μπορεί να βληθεί εντός κλειστών και περιορισμένων χώρων. Τα αντιαρματικά βλήματα UMTAS και OMTAS μοιράζονται την ίδια άτρακτο, καθώς επίσης διαθέτουν μια σειρά παρόμοιων υποσυστημάτων, όπως τον αισθητήρα και την κεφαλή που αναφέραμε.

Η Havelsan τώρα, παρουσίασε τον εξομοιωτή εμπρόσθιου παρατηρητή πυροβολικού (artillery forward observer simulator - AFOS) στο δικό της περίπτερο. Το σύστημα τρέχει σε περιβάλλον Windows, και βοηθά στην εκπαίδευση εμπρόσθιων παρατηρητών πυροβολικού αλλά και και του προσωπικού των κέντρων ανίχνευσης πυρός, ώστε να μπορούν να εκτελούν πυρά πυροβολικού με ακρίβεια και αποτελεσματικότητα. Το σύστημα παρουσιάζει εικόνες περιοχή και εδάφους τρισδιάστατα, υψηλής ανάλυσης δορυφορικές εικόνες και στοιχεία καθ' ύψος, και επιτρέπει την προσθήκη νέων δυνατοτήτων εδάφους αλλά και νέων οπλικών συστημάτων, όπως και ψηφιακών δεδομένων. Προσομοιώνει ρεαλιστικά μοντέλα στόχων όπως και ρεαλιστικά εφέ εκρήξεων, και για κινούμενους αλλά και σταθερούς στόχους. Η χρήση του συστήματος επιτρέπει στους παρατηρητές να εκπαιδευτούν στην χρήση διαφορετικών τύπων και διαμετρήματος πυρομαχικών, στον εγκλωβισμό του στόχου, στην ζήτηση υποστηρικτικών πυρών, και στην οργάνωση και διαχείρηση πυρός σε διάφορα εδάφη. To σύστημα AFOS έχει χρησιμοποιηθεί απο τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις, συμπεριλαμβανομένου του τουρκικού ναυτικού για κάποια χρονική περιοδο, και το 2008 μια τροποποιημένη εκδοσή του επιλέχθηκε απο το Πακιστάν. Σήμερα, δύο εκδόσεις είναι υπο ανάπτυξη, η μία για το Αζερμπαϊτζάν, και η άλλη για την Γεωργία, και υπολογίζεται ότι θα παραδωθούν στις αρχές του επόμενου έτους.

ΕΛΛΑΔΑ, ΕΣΥ ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ;;;;

Ρωσική πτήση παρατήρησης στην Ελλάδα

Στο πλαίσιο της Συνθήκης Ανοικτών Ουρανών (Open Skies), η Ρωσική Ομοσπονδία εκτελεί πτήση παρατήρησης στην Ελλάδα, από 20 έως και 24 Σεπτεμβρίου 2010.

Η Ρωσική αποστολή, που αποτελείται συνολικά από 20 μέλη (πλήρωμα και ομάδα παρατήρησης), χρησιμοποιεί ειδικά διαμορφωμένο αεροσκάφος Antonov (ΑΝ-30Β). Ως σημείο εισόδου/εξόδου ορίστηκε το αεροδρόμιο της Νέα Αγχιάλου, ενώ στο αεροσκάφος επιβαίνει και αντίστοιχη ελληνική αντιπροσωπεία.

Η συνθήκη Open Skies υπογράφτηκε στο Ελσίνκι στις 24 Μαρτίου 1992 στo πλαίσιο της συναντήσεως του ΟΑΣΕ. Συμμετέχουν 27 χώρες, ήτοι οι χώρες μέλη του ΝΑΤΟ και του πρώην Συμφώνου της Βαρσοβίας. Τέθηκε σε ισχύ την 1.1.2002 και έχει χαρακτήρα Μέτρου Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης.

Αποσκοπεί στη διαφάνεια των στρατιωτικών δραστηριοτήτων (διατλαντικά) από το Βανκούβερ μέχρι το Βλαδιβοστόκ μέσω «εναέριων παρατηρήσεων» . Με την ολοκλήρωση της πτήσης-παρατήρησης, συντάσσεται έκθεση που διατίθεται σε όλες τις χώρες - μέλη της Συνθήκης εντός 7 ημερών.

Η Τoυρκία διαπραγματεύεται ένα εθνικό πρόγραμμα SM-3

Η Τουρκία έχει να λάβει μια τελική απόφαση σχετικά με την πρόταση της Ουάσιγκτον για την συμμετοχή της σε ένα συλλογικό σύστημα πυραυλικής άμυνας, σχεδιασμένο να αντιμετωπίζει τις ενδεχόμενες απειλές από το Ιράν.
“Για την απόφαση μας, θα πρέπει να δούμε την συνολική θέση του ΝΑΤΟ σχετικά με την πυραυλική άμυνα” δήλωσε διπλωμάτης του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών.

Υπήρξαν συζητήσεις με διάφορα μέλη του ΝΑΤΟ, συμπεριλαβανομένων της Τουρκίας, της Βουλγαρίας και τη Ρουμανίας, για την αρχιτεκτονική της πυραυλικής άμυνας, καθώς και κατά πόσον οι χώρες θα στηρίζουν εγκαταστάσεις, αλλά και τις δυνατότητες για τη συνολική αρχιτεκτονική, ανέφερε ο ναύαρχος Mike Mullen, κατά τη διάρκεια συνομιλιών που πραγματοποιήθηκαν στην Τουρκία στις 4 Σεπτέμβρη.

Η Τουρκία, ωστόσο, δεν έχει ακόμη διευκρινίσει τη θέση της. Ορισμένα κυβερνητικά στελέχη, κυρίως από το υπουργείο Εξωτερικών, υποστηρίζουν τη συμμετοχής της Άγκυρας στο συλλογικό σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας, αλλά άλλοι ανησυχούν για την οργή του Ιράν.
Τα αμερικανικά σχέδια άλλαξαν μέσα σε ένα χρόνο. Ο Λευκός Οίκος, σύμφωνα με τις τελευταίες εκτιμήσεις που λένε ότι η απειλή από το Ιράν για τους μεσαίου βεληνεκούς πυραύλους αναπτύσσεται πιο ραγδαία από ό, τι προβλεπόταν προηγουμένως, και ότι στο προσεχές διάστημα, την μεγαλύτερη απειλή πυραύλων από το Ιράν θα αντιμετωπίσουν οι σύμμαχοι των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή και στην Ευρώπη, καθώς και το αμερικανικό στρατιωιτκό προσπωικό σε αυτές τις περιοχές, ανησυχεί.
Κατά συνέπεια, το σχέδιο το οποίο εκπονήθηκε κατά τη διάρκεια του πρώην προέδρου George W. Bush για την ανάπτυξη ραντάρ και αναχαιτιστικών πυραύλων στην Τσεχική Δημοκρατία και Πολωνία, εγκαταλείφθηκε.
Η Ρουμανία εξέφρασε την προθυμία της να φιλοξενήσει πυραύλους αναχαίτισης από τον ερχόμενο Φεβρουάριο, ενώ συνεχίζονται οι συνομιλίες με την Τουρκία και τη Βουλγαρία για την ανάπτυξη ισχυρών επίγειων σταθμών ραντάρ X-band, για τον εντοπισμό εισερχόμενων πυραύλων.
Η Τουρκία είναι ένας από τους ισχυρότερους οικονομικούς και εμπορικούς εταίρους της Τεχεράνης. Η Άγκυρα δηλώνει ότι θέλει μια πλήρως διπλωματική και ειρηνική επίλυση της διαφοράς με την Τεχεράνη.
Η Τουρκία συμμετέχει σε μια προσπάθεια να αναπτύξει ένα εθνικό σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας για την προστασία στρατηγικών τομέων και εγκαταστάσεων, από πιθανούς βαλλιστικούς πυραύλους εδάφους-εδάφους, ένα πρόγραμμα του οποίου πρώτη φάση αναμένεται να κοστίσει μεταξύ 1 και 2 δισεκατομμύρια δολάρια.
Σε συνεχή ανταγωνισμό για να κερδίσουν το τουρκικό πρόγραμμα βρίσκονται η Lockheed Martin και η Raytheon με τους Patriot Advanced Capability τ-3 (PAC-3), η Rosoboronexport της Ρωσίας με τους S300, η κινεζική CPMIEC προσφέροντας τους HQ-9 και γαλλο-ιταλική κοινοπραξία Eurosam, κατασκευαστής του Aster 30.
Η Τουρκία καλείται να αποφασίσει για την υποβολή προσφορών το επόμενο έτος. Η διαφορά μεταξύ του SM-3, κύριο συστατικό στοιχείο του προτεινόμενου υπό αμερικανική ηγεσία συλλογικού αμυντικού συστήματος, και των PAC-3, S300, HQ-9 και Aster είναι ότι, ενώ τα συστήματα που ανταγωνίζονται για την τουρκική σύμβαση έχουν σχεδιαστεί για να υπερασπιστούν μόνο ένα συγκεκριμένο τομέα και μπορεί να αναχαιτίσουν έναν βαλλιστικό πύραυλο λίγο πριν τον στόχο, το SM-3 είναι σε θέση να αναχαιτίσει τους βαλλιστικούς πυραύλους κατά τη διάρκεια της φάσης ανόδου.

Τεχνικός έλεγχος ελικοπτέρων ΑΠΑΤΣΙ του ΕΣ

Σε απάντηση ερώτησης βουλευτή σχετικά με τον τεχνικό έλεγχο των ελικοπτέρων ΑΗ-64D APACHE του Ελληνικού Στρατού, το υπουργείο Άμυνας κοινοποίησε τα παρακάτω:

«Με την Φ.095.100/555861/Σ.1137/31-7-03/ΥΠΕΘΑ/ΓΓΟΣΑΕ/ΓΔΑΕ/ΔΙΚΕ (κατακυρωτική διαταγή) κατακυρώθηκε στην εταιρεία McDonnell Douglas Helicopter Company η προμήθεια δώδεκα (12) επιθετικών ελικοπτέρων (Ε/Π) AH-64D APACHE, τριών (3) FCR/RFI, ανταλλακτικών, εργαλείων και εξοπλισμού υποστήριξης, τεχνικής βιβλιογραφίας, εκπαίδευσης και τεχνικής υποστήριξης στην Ελλάδα και στις HΠΑ, με δικαίωμα προαίρεσης (option) για επιπλέον τέσσερα (4) επιθετικά ελικόπτερα ΑΗ-64D μετά των υλικών και υπηρεσιών, για τις ανάγκες του ΓΕΣ. Σημειώνεται ότι στην εν λόγω κατακυρωτική διαταγή, αναγράφεται ότι: «με τις λέξεις ΠΡΟΜΗΘΕΥΤΗΣ, Εταιρεία ή Boeing εννοείται η εταιρεία McDonnell Douglas Helicopter Company, 5000 E McDowell Road, Mesa, Arizona, έμμεσα θυγατρική της εταιρείας με την επωνυμία The Boeing Company, και με τη λέξη ΑΓΟΡΑΣΤΗΣ εννοείται το Ελληνικό Δημόσιο (ΥΠΕΘΑ».

Την 27 Αυγ. 2003, το χρονοδιάγραμμα πληρωμών της ανωτέρω κατακυρωτικής διαταγής τροποποιήθηκε με τη Φ.095.100/556408/Σ.1224/27-8-03/ ΓΓΟΣΑΕ/ΓΔΑΕ/ΔΙΚΕ, ώστε να συμπεριλάβει λεπτομέρειες σχετικά με το χρηματοοικονομικό κόστος της προμήθειας. Η σχετική εμπορική σύμβαση (σύμβαση 035Α/2003) υπογράφηκε την 28 Αυγ 2003, ενεργοποιήθηκε την 1 Οκτ 2003 και διέπεται από τις διατάξεις του ΠΔ 284/89. Έχει ολοκληρωθεί η παράδοση των κυρίων αντικειμένων της σύμβασης, με την παραλαβή επτά (7) Ε/Π την 14 Αυγ. 2009, τριών (3) Ε/Π την 3 Σεπ 2009 και 2 Ε/Π την 17 Νοε 2009.

Η ΓΔΑΕΕ δεν υπήρξε ποτέ αποδέκτης αιτήματος της εταιρείας «The Boeing Company» για τη διεξαγωγή τεχνικού ελέγχου στα Ε/Π ΑΗ-64 DΗΑ της σύμβασης 035Α/03. Ωστόσο, θεωρείται σκόπιμο να αναφερθούν τα ακόλουθα:

Σύμφωνα με τις προβλέψεις της παραγράφου 4 του άρθρου 27 της σύμβασης 035Α/03 (ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΙ ΕΞΑΓΩΓΗΣ/ΕΙΣΑΓΩΓΗΣ ΚΑΙ ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗ), «Ο ΑΓΟΡΑΣΤΗΣ συμφωνεί να συνυπογράψει μαζί με τον ΠΡΟΜΗΘΕΥΤΗ μία Συμφωνία Τεχνικής Βοήθειας (ΤΑΑ) για την εκτέλεση των υπηρεσιών» (Προσθήκη «9» στο ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ «ΙΓ»). Σημειώνεται ότι η υπογραφή της ΤΑΑ, απορρέει από την νομοθεσία των ΗΠΑ (χώρα που βρίσκεται η έδρα του Προμηθευτή) και συγκεκριμένα από την §120.22 του “INTERNATIONAL TRAFFIC IN ARMS REGULATION” (“ITAR”). Σε εκτέλεση των ανωτέρω, υπεγράφη η TAA TA 2491-01, η οποία μέχρι σήμερα έχει τροποποιηθεί τρεις (3) φορές (17 Νοε 2003, 5 Ιουλ 2005 και 26 Οκτ 2007).

Την 20 Ιαν. 09, η εταιρεία Boeing με την υπό στοιχεία 09-127623-DH-GRC επιστολή της υπέβαλε πρόταση για τροποποίηση Νο 4 της TAA TA 2491-01. Στη συνέχεια, απεστάλη στην εταιρεία Boeing, η Φ.093/59194/Σ.2263/14 Μαϊ 2009/ΓΔΑΕΕ/ΔΑΠΚΣ με την οποία ζητήθηκε η παροχή σχεδίου τροποποίησης της εν λόγω ΤΑΑ, καθώς και επιπρόσθετες πληροφορίες και διευκρινήσεις. Την 22 Μαϊ 2009, η εταιρεία Boeing απέστειλε την επιστολή 09-135112-DH-GRC/22 May 2009/The Boeing Company, με την οποία δεν παρείχε επαρκείς διευκρινίσεις-εξηγήσεις επί των παραπάνω ερωτημάτων που τέθηκαν από την Ελληνική πλευρά, ενώ την 21-6-2010 παρελήφθη νέα επιστολή με την οποία η εταιρεία The Boeing Company απέστειλε ανυπόγραφη νέα ΤΑΑ, υπό στοιχεία 0339-10, που - σύμφωνα με την εταιρεία The Boeing Company - θα αντικαθιστούσε την ισχύουσα ΤΑΑ 2491-01, που έληγε την 30 Ιουν. 2010.

Την 23 Ιουλ. 2010 παρελήφθη η 10-010557-DH-GRC/12 July 2010/The Boeing Company επιστολή με την οποία η εταιρεία The Boeing Company ενημέρωνε ότι δεν είχε λάβει υπογεγραμμένη την νέα ΤΑΑ 0339-10 και επικαλούμενη τις προβλέψεις του ITAR, δήλωσε ότι δεν συνεχίζει την παροχή οποιασδήποτε μορφής τεχνικής υποστήριξης στα Ε/Π της σύμβασης 035Α/03 μέχρι την υπογραφή της νέας ΤΑΑ 0339-10. Ακολούθως, την 29 Ιουλ. 2010 η εταιρεία BOEING απέστειλε την 10-011413-DH-GRC/29 July 2010/The Boeing Company, επιστολή, στην οποία αναφέρει μεταξύ άλλων, ότι αν η ΤΑΑ που είχε υποβάλει για υπογραφή την 16 Ιουν. 2010 τροποποιηθεί από την ΓΔΑΕΕ, θα απαιτηθεί επιπλέον διάστημα 90 ημερών για την λήψη έγκρισης από το Αμερικανικό State Department.

Από τον έλεγχο των περιεχομένων της νέας προτεινόμενης εκ μέρους της εταιρείας Boeing ΤΑΑ, προκύπτει ότι βασικό αντικείμενο αυτής δεν αποτελεί η όποια τεχνική αρωγή για τα νέα ελικόπτερα Apache-D όπως ακριβώς δηλαδή αναγράφεται και στην υφιστάμενη ΤΑΑ 2491-01 που συνδέεται με τη συγκεκριμένη σύμβαση προμήθειας των εν λόγω Ε/Π (σύμβαση 035Α/03), αλλά η εξασφάλιση μελλοντικών εμπορικών δραστηριοτήτων της εταιρείας στη χώρα μας (π.χ. αναβάθμιση των ελικοπτέρων Apache-A), γεγονός που αποκλείει την όποια σύνδεση του αεροπορικού δυστυχήματος της 30ης Ιουλίου 2010 με την προτεινόμενη νέα ΤΑΑ.

Το ΥΠΕΘΑ παρακολουθεί στενά την εξέλιξη του προγράμματος και αξιοποιώντας τις πληροφορίες που έρχονται στην κατοχή του, τις προβλέψεις της νομοθεσίας που διέπει τη σύμβαση, τις σχετικές εισηγήσεις του Επιχειρησιακού Φορέα (ΓΕΣ) αλλά και τα δικαιώματα και υποχρεώσεις που απορρέουν από τη σύμβαση, προβαίνει σε όλες τις δέουσες ενέργειες, με γνώμονα την προάσπιση του δημοσίου συμφέροντος, προκειμένου να αντιμετωπισθούν τα οποιαδήποτε προβλήματα, κατά το βέλτιστο τρόπο για το Ελληνικό Δημόσιο και το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων.

Τέλος, διευκρινίζεται ότι ο τεχνικός έλεγχος των Ε/Π ΑΗ-64D εκτελείται από το τεχνικό προσωπικό των επιπέδων συντηρήσεως σύμφωνα με τη παρασχεθείσα και ισχύουσα από την κατασκευάστρια εταιρεία τεχνική βιβλιογραφία. Επικουρικά και σύμφωνα με τις προβλέψεις της σύμβασης προμήθειας των Ε/Π, υπάρχουν στο Α/Δ Μεγάρων, όπου εδρεύουν τα υπόψη μέσα, τεχνικοί εκπρόσωποι της κατασκευάστριας εταιρίας για τυχόν διευκρινήσεις, επίλυση αποριών ή όποια άλλη τεχνική συνδρομή απαιτηθεί.

Το σύνολο του τεχνικού προσωπικού που συντηρεί τα Ε/Π ΑΗ 64D, έχει εκπαιδευτεί στη συντήρηση του τύπου αυτού στις Η.Π.Α από τον Αμερικανικό Στρατό και στην Ελλάδα από την κατασκευάστρια εταιρεία. Το υπόψη προσωπικό συντηρεί το συγκεκριμένο τύπο Ε/Π πάνω από ένα έτος, έχει βοηθήσει τους τεχνικούς της κατασκευάστριας εταιρείας στην προετοιμασία των Ε/Π κατά τη διαδικασία παραλαβής, ενώ η πλειονότητα των τεχνικών είχε ήδη πρότερη εμπειρία στη συντήρηση των Ε/Π AH-64A.»

Οριστικοποίηση της συμφωνίας Γαλλίας-Ρωσίας για τα Mistral

Στα τέλη του τρέχοντος μηνός φαίνεται ότι θα υπογραφεί οριστικά η συμφωνία Γαλλίας και Ρωσίας για τα ελικοπτεροφόρα σκάφη τύπου Mistral.

Το συνολικό τίμημα της συμφωνίας θα ανέλθει στα 600 εκατομμύρια δολάρια, το οποίο και θα καλύψει την απόκτηση τεσσάρων σκαφών του τύπου.

Σύμφωνα με την τελική συμφωνία στην οποία φέρονται να έχουν καταλήξει οι δύο πλευρές, δύο από τα Mistral θα ναυπηγηθούν ση Γαλλία, ενώ τα άλλα δύο σε ρωσικά ναυπηγεία, χωρίς να έχει προς το παρόν προχωρήσει η τελική επιλογή.

Η ολοκλήρωση της συγκεκριμένης συμφωνίας αποτελεί ακόμα μία ένδειξη της θεαματικής προσέγγισης των δυο πλευρών. Ας μην ξεχνούμε ότι εν μέσω Ψυχρού Πολέμου η γαλλική πολιτική ήταν πάντα οριακά τουλάχιστον διαφοροποιημένη, με τον στρατηγό Ντε Γκολ να διατηρεί ανοικτό δίαυλο επικοινωνίας με το Κρεμλίνο.

Είναι προφανές ότι η γεωπολιτική πραγματικότητα παραμένει αναλλοίωτη παρά την κατάρρευση του διπολισμού και εν πολλοίς προσδιορίζει τις εξελίξεις τον 21ο αιώνα…


ΠΗΓΗ DEFENCE-POINT

Τα Eurofighter έχουν αναστατώσει τους πάντες

Με την αιτία του θανάτου ενός Σαουδάραβα πιλότου μαχητικού Eurofighter στις 24 Αυγούστου στην Ισπανία να εικάζεται σε πλημμελή εκτινασσόμενα καθίσματα, προτάθηκε η καθήλωση του στόλου των μαχητικών του τύπου στην Βρετανία, Αυστρία, Γερμανία, Ιταλία, Σαουδική Αραβία και Ισπανία.

Η βρετανική πολεμική αεροπορία έχει ήδη ξεκινήσει με τις κατάλληλες τροποποιήσεις των καθισμάτων Martin-Baker Mk 16A του μαχητικού, σε συνεργασία με την QinetiQ, BAE Systems και την Martin-Baker, με τα μαχητικά να αρχίζουν να λαμβάνουν μέρος στις πτητικές δραστηριότητες. Τέσσερα βρετανικά Eurofighter είναι οι μοναδικοί φρουροί των Φώκλαντ στον Ατλαντικό.

Στην Αυστρία, όπου ο στόλος των Eurofighter καθηλώθηκε επίσης, η πολεμική αεροπορία έμεινε παντελώς χωρίς μαχητικά για την αστυνόμευση του εναερίου χώρου της χώρας.

Κάθε έθνος-έταιρος του προγράμματος Eurofighter, που ανακαλύπτει ένα πρόβλημα στα αεροσκάφη του, το δηλώνει στην υπηρεσία NETMA στο Μόναχο, και στη συνέχεια αποφασίζεται η από κοινού ανάληψη των κατάλληλων μέτρων.

Η γερμανική Luftwaffe, έχοντας καθηλωμένα και τα 55 Eurofighter που διαθέτει στο δυναμικό της, αντιμετώπισε ταυτόχρονα προβλήματα με δύο άλλους τύπους αεροσκαφών, με τα Tornado και Phantom. Ορισμένα από αυτά τα αεροσκάφη αντιμετώπισαν επίσης προβλήματα με τα εκτινασσόμενα καθίσματά τους, αλλά ένα εντελώς διαφορετικό τεχνικό πρόβλημα από αυτό που αντιμετωπίζουν τα Eurofighter.

Σύμφωνα με την γερμανική πολεμική αεροπορία, τα προβλήματα των Tornado και Phantom έχουν διερευνηθεί, με προτεραιότητα τα Phantom, τα οποία χρησιμοποιούνται αυτή τη στιγμή για την εξασφάλιση του γερμανικού εναερίου χώρου και τα Tornado για αναγνωριστικές πτήσεις στο Αφγανιστάν, από την βάση Μαζάρ-ι-Σαρίφ. Αναμένεται μέσα στις επόμενες βδομάδες να έχει επιλυθεί το τεχνικό θέμα.

Τα γερμανικά Phantom απογειώθηκαν την προηγούμενη Πέμπτη από την φωλιά τους στο Wittmund, για να αναγνωρίσουν δύο ρωσικά αεροσκάφη, τα οποία πλησίαζαν τον εναέριο χώρο της Γερμανίας.

Προμήθεια βλήματος αέρος-αέρος Meteor από την τουρκική Αεροπορία αλλάζει τον συσχετισμό ισχύος

Με ανατροπή της αεροπορικής ισορροπίας στο Αιγαίο, κυριολεκτικά από το πουθενά, και δημιουργία μιας ανάλογης κατάστασης όπως αυτή των ετών 1994-1997 όταν η τουρκική Αεροπορία ήταν η μόνη που επιχειρούσε βλήμα ΑΙΜ-120 AMRAAM στο Αιγαίο κάτι που έκρινε εν πολλοίς και την τύχη της κρίσης στα Ίμια, κινδυνεύει η Π.Α. λόγω πιθανής απόκτησης του βλήματος αέρος-αέρος μεγάλου βεληνεκούς, Μεteor από την τουρκική Αεροπορία. Η κατασκευάστρια εταιρεία MBDA αποκάλυψε μια ελαφρώς τροποποιημένη έκδοση του βλήματος που θα φέρεται από το μαχητικό F-35, 120 μονάδες του οποίου αποκτά η Τουρκία.

Το αμερικανικής κατασκευής μαχητικό θα μπορεί να μεταφέρει μέχρι και τέσσερις πυραύλους του τύπου, στις εσωτερικές αποθήκες του και αυτό αποτελεί ένα επιπλέον δύσκολο σταυρόλεξο για την Πολεμική Αεροπορία: Το βλήμα είναι μακράν ανώτερο από τον ΑΙΜ-120 που χρησιμοποιούν και οι δύο Αεροπορίες στο Αιγαίο (έχει ακτίνα 100 χλμ και το κυριότερο αναπτύσσει ταχύτητα 4 Μach) και θα δίνει την δυνατότητα κατάρριψης των ελληνικών μαχητικών σε μεγαλύτερες αποστάσεις και σε χρόνους κλάσματος από αυτούς που αφήνει ο ΑΙΜ-120 για αντίδραση του αμυνόμενου.

Τυχόν ταυτόχρονη προμήθειά του από το 2015, έτος ένταξης του F-35 στην τουρκική Π.Α., τόσο του αεροσκάφους όσο και του βλήματος θα δημιοτυργήσει ένα gap στις επιχειρησιακές δυνατότητες των δύο Αεροποριών που θα καλυφθεί μόνο αν υπάρξει προμήθεια F-35 ή ευρωπαϊκού αεροσκάφους (EF-2000, Gripen NG, Rafale F.3) ή του ρωσικού Su-35 που χρησιμοποιεί ανάλογο βλήμα σε επιδόσεις (ελαφρά ανώτερες). Πληροφορίες από την MBDA αναφέρουν ότι ήδη το βλήμα επιδείχθηκε σε Τούρκους επιτελείς και ήδη συζητείται η βιομηχανική συμμετοχή τουρκικών εταιρειών στην κατασκευή του!

Στην εφαρμογή του στο F-35 η συνολική έκταση του πτερυγίου του πυραύλου μειώνεται κατά περίπου 20% σε σύγκριση με τον αρχικό σχεδιασμό, ανέφερε ο ο Rob Thornley, αξιωματούχος της MBDA. Το νέο σχήμα του πυραύλου Meteor, του επιτρέπει να μεταφέρεται στον σχδιασμένο εσωτερικό χώρο για τους τέσσερις AIM-120C7 AMRAAM της Raytheon.

Ο νέος σχεδιασμός του πυραύλου είναι το προϊόν μιας μελέτης της Lockheed, πριν από τρία χρόνια, με χρηματοδότηση του βρετανικού υπουργείου Άμυνας, με σκοπό την διερεύνηση της σκοπιμότητας για την μεταφορά τεσσάρων Meteor στον εσωτερικό κόλπο του F-35.

Ο Meteor έχει προγραμματιστεί να ενταχθεί στο οπλοστάσιο του Rafale, του Eurofighter Typhoon και του Gripen, στο πλαίσιο ενός εξαεθνούς προγράμματος της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Ιταλίας, της Ισπανίας, της Σουηδίας και του Ηνωμένου Βασιλείου.

Η Lockheed, προηγουμένως, έχει αποκαλύψει έναν τροποποιημένο άνοιγμα του εσωτερικού κόλπου του F-35, ο οποίος δημιουργεί αρκετό χώρο για να μεταφέρονται μέχρι και έξι AMRAAM.

Το METEOR βασίζεται στο σχέδιο του βλήματος S-225XR που αναπτύχθηκε στα μέσα της δεκαετίας του ’80 από τις εταιρείεςBAE, Marconi, Alenia και SAAB. Τον Μαϊο του 2000 η Μεγάλη Βρετανία ανακοίνωσε επίσημα την επιλογή του METEOR και τον Ιούνιο του 2001 προσχώρησαν στο σχήμα με την υπογραφή του σχετικού Μνημονίου Κατανόησης (MoU) (πέραν της Μ. Βρετανίας) η Γαλλία και η Σουηδία και ως βιομηχανικοί εταίροι η Γερμανία, η Ιταλία και η Ισπανία. Ακολουθεί τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους η προσχώρηση της Ιταλίας με σκοπό την απόκτηση 400 βλημάτων και τον Δεκέμβριο η Ισπανία. Ακο-
λουθεί το 2002 και η προσχώρηση της Γερμανίας με σκοπό την απόκτηση 600 βλημάτων.

Το βλήμα METEOR έχει ανάλογο μέγεθος με το AIM-120 (σε παρένθεση τα στοιχεία μεγέθους του AMRAAM). Το μήκος του φθάνει τα 3,65μ, (3,66μ) η διάμετρος τα 0,178μ (ίδια) και το βάρος του τα 185 κιλά (152 κιλά). Ενδεικτικά οι διαστάσεις του AIM-54C ήταν: μήκος 3,95μ, διάμετρος 0,380μ και βάρος τα 457 κιλά. Το βλήμα αναπτύσσει μέγιστη υπερηχητική ταχύτητα 4 Mach που του επιτρέπει να εκτελεί ελιγμούς υψηλής φόρτισης στα όρια του φακέλου εμπλοκής.

Η εμβέλειά του υπολογίζεται ότι υπερβαίνει τα 100χλμ. Μάλιστα σύμφωνα με την κατασκευάστρια εταιρεία η «ζώνη αδύνατης διαφυγής» υπερβαίνει τα 100 χλμ, συνεπώς η επίδοση μέγιστης εμβέλειας υπερβαίνει κατά πολύ την ανωτέρω επίδοση! Στην περίπτωση που οι προδιαγραφές αυτές επιβεβαιωθούν στη πράξη, πρόκειται για μία πραγματική «επανάσταση» στην εναέρια μάχη και επιβεβαιώνει την αναγκαιότητα χρήσης του βλήματος σε συνδυασμό με ένα σύγχρονο ραντάρ AESA.

Για τον λόγο αυτό δεν φαίνεται πιθανή η πιστοποίηση του βλήματος σε παλαιότερα μαχητικά που δεν διαθέτουν ραντάρ AESA παρά την εν γένει «συμβατότητά» του με το βλήμα AMRAAM.

Το σώμα του βλήματος είναι κυλινδρικό με μία «ασυμμετρική» διαμόρφωση με δύο αεραγωγούς κατασκευασμένους από τιτάνιο κάτω από το κυρίως σώμα του. Στο σώμα του βλήματος έχουν εγκατασταθεί τέσσερα ουραία πτερύγια. Χρησιμοποιείται ο κλασικός αεροδυναμικός έλεγχος των ουραίων πτερυγίων των βλημάτων μεγάλης εμβέλειας όπως του Phoenix.

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Νεώτερες πληροφορίες για το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού των υποβρυχίων κλάσης Ay

Νεώτερες πληροφορίες για τον εκσυγχρονισμό των υποβρυχίων της κλάσης Ay αναφέρουν ότι τελικά θα εκσυγχρονιστούν μόνο τα δύο τελευταία υποβρύχια της κλάσης λόγω της μικρής τους σχετικά ηλικίας που είναι 26 έτη (S-351 DOGANAY) και 21 έτη (S-352 DOLUNAY).
Τα άλλα δύο υποβρύχια που αρχικά είχαν ενταθεί στο πρόγραμμα κατά τα φαινόμενα δεν θα εκσυγχρονιστούν λόγω της μεγάλης ηλικίας των πλοίων που είναι 29 και 32 έτη.

Όσον αφορά το πρόγραμμα αυτό περιλαμβάνει την εγκατάσταση νέου περισκοπίου, νέων συστημάτων επικοινωνίας και συστήματα ESM/EDT.
Τα δύο υποβρύχια δεν πρόκειται να αποκτήσουν νέο Σύστημα Διαχείρισης Μάχης αλλά 4 από τις 8 τορπιλοσωλήνες θα τροποποιηθούν ανάλογα ώστε να μπορούν να αξιοποιούν τορπίλες MK-48 ADCAP Mod6.

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Η Γαλλία ενοποιεί τον πυραυλικό τομέα της βιομηχανίας της

Η είδηση προέκυψε μετά από σχετικές δηλώσεις του Γάλλου υπουργού Άμυνας, Ερβέ Μορίν, ο οποίος μιλώντας στην αμερικανική επιθεώρηση «Defense News», αναφέρθηκε στην ανάγκη περισσότερο ανταγωνιστικής παρουσίας των γαλλικών εταιριών εναντίον των κολοσσιαίων αμερικανικών εταιριών.

Πρόκειται για τις εταιρίες MBDA, Thales και Safran, οι οποίες το περασμένο έτος, το 2009, κατασκεύασαν 3.000 πυραύλους συνολικά και απασχολούσαν στα συγκεκριμένα τμήματά τους (παραγωγής πυραυλικών συστημάτων) περί τους 10.000 εργαζομένους.

Οι τρεις εταιρίες, εν μέσω διεθνούς οικονομικής κρίσης αντιμετωπίζουν περικοπές στον αμυντικό προϋπολογισμό της Γαλλίας συνολικού ύψους έξι δισεκατομμυρίων ευρώ.

ΤΟΥΡΚΙΚΑ ΑΝΤΙΑΕΡΟΠΟΡΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ

Eφ. Σαμπάχ 12-9-2010
Ενώ συνεχίζονται οι συζητήσεις για την αντιπυραυλική ασπίδα που θέλουν να στήσουν οι ΗΠΑ έναντι της Ιρανικής πυρηνικής απειλής στην Τουρκία, πλησίασε προς το τέλος του και το σχέδιο για την αντιαεροπορική ομπρέλα που είχε αρχίσει πριν από 6 χρόνια.
Υπήρξαν τέσσερεις προσφορές για το σχέδιο ¨4 μονάδες μεγάλου βεληνεκούς αντιαεροπορικού και αντιπυραυλικού συστήματος¨. Η Διεύθυνση Αμυντικών Βιομηχανιών μετά τις πρώτες αξιολογήσεις , τον Οκτώβριο θα αποφασίσει ποιο σύστημα θα αγοραστεί.

Το πρόγραμμα αναμένεται να κοστίσει 2 δις $. Στον διαγωνισμό μετείχαν το αμερικανικό Πάτριοτ, το ρωσικό S-400, το κινέζικο FD-2000, και η ιταλογαλλική συμπαραγωγή Samp-T. Ο στόχος είναι το αργότερο το 2012 το σύστημα να τεθεί σε υπηρεσία.
Τα δύο από τα συστήματα θα εγκατασταθούνε στην Άγκυρα και στην Κωνσταντινούπολη, και τα υπόλοιπα δύο θα τοποθετηθούνε αναλόγως των απειλών.

Επίθεση από αμερικανικό μη επανδρωμένο αεροσκάφος στο Πακιστάν

Τρεις ισλαμιστές αντάρτες σκοτώθηκαν από αμερικανικό μη επανδρωμένο αεροσκάφος στο βορειοδυτικό Πακιστάν.
Τρεις ισλαμιστές αντάρτες σκοτώθηκαν σήμερα από ένα αμερικανικό μη επανδρωμένο αεροσκάφος στη ζώνη των φυλών στο βορειοδυτικό Πακιστάν, στην τέταρτη τέτοιου είδους επίθεση που σημειώνεται σε λιγότερο από 24 ώρες, δήλωσαν Πακιστανοί αξιωματούχοι.

Τα πυρά είχαν στόχο το χωριό Παγιεχέλ, στην επαρχία Ντάτα Χελ που βρίσκεται στο Βόρειο Ουαζιριστάν, όπου οι αμερικανικές επιθέσεις έχουν αυξηθεί από τις αρχές του μήνα.

Τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη έχουν διεξάγει 12 επιχειρήσεις μέσα σε 12 ημέρες στο Βόρειο Ουαζιριστάν, προπύργιο των πακιστανών Ταλιμπάν. Από τις 3 Σεπτεμβρίου έχουν σκοτωθεί τουλάχιστον 73 άνθρωποι, κυρίως αντάρτες, σύμφωνα με τους αξιωματούχους, αλλά και πολίτες, σύμφωνα με άλλες πηγές.

Μετά από αυτό το χτύπημα ο αριθμός των ανταρτών που έχουν σκοτωθεί το τελευταίο 24ωρο φτάνει τους 29.

ΥΠΟΘΕΣΗ S 300-ΟΛΗ Η ΑΛΗΘΕΙΑ .

του Γιάννου Χαραλαμπίδη*

Σύμφωνα με τον Γλαύκο Κληρίδη, κατά την τελευταία επί του θέματος συνάντηση των ηγεσιών Ελλάδας και Κύπρου στην Αθήνα, πριν από την απόφαση του Δεκεμβρίου του 1998, ο Έλληνας Πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης εξήγησε ότι ο στόχος των Αθηνών ήταν η ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ και της Κύπρου στην ΕΕ. Εάν γινόταν κρίση, οι στόχοι αυτοί θα τελούσαν εν κινδύνω και η Ελλάδα δεν είχε πρόθεση να εμπλακεί σε περιπέτειες. Συνεπώς, σε περίπτωση κρίσης δεν θα υπερασπιζόταν την Κύπρο... Εκ των πραγμάτων το «casus belli», που είχε τεθεί από τον Ανδρέα Παπανδρέου, ακυρωνόταν από τον Κώστα Σημίτη. Ο Πρόεδρος Κληρίδης, επισήμανε ότι δεν ήταν η πρώτη φορά που η Ελλάδα εγκατέλειπε την Κύπρο και ότι «θα έπαιρνε ο ίδιος την υπόθεση πάνω του». Όπως και έγινε. Το Δεκέμβριο του 1998, ο Κληρίδης ανέλαβε όλη την ευθύνη και οι S-300 εξορίστηκαν στην Κρήτη.

Οι μαρτυρίες συμμετεχόντων στα γεγονότα προς τον γράφοντα αναφέρουν ότι τα πάντα ήταν γνωστά εκ των προτέρων. Περί το Σεπτέμβριο του 1998, ο τότε Υπουργός Εξωτερικών Θεόδωρος Πάγκαλος και ο Αναπληρωτής Υπουργός των Εξωτερικών Γιάννος Κρανιδιώτης είχαν καλέσει τον τότε Κύπριο Υπουργό Εξωτερικών της Κύπρου Ιωάννη Κασουλίδη στην Αθήνα, στο ξενοδοχείο Αστέρας στη Βουλιαγμένη. Εκεί ο Θεόδωρος Πάγκαλος ανέλαβε το «δύσκολο έργο», να εξηγήσει δηλαδή στον Κασουλίδη, γιατί δεν μπορούσαν να εγκατασταθούν οι S-300 στην Κύπρο. Και για να είναι πειστικός, άρχισε να αναλύει την ελληνοτουρκική ιστορία, για να επιδείξει ότι ήταν δύσκολα τα πράγματα για την Ελλάδα και ότι η Αθήνα δεν μπορούσε να υπερασπιστεί την Κύπρο! Αυθημερόν, ο κ. Κασουλίδης είχε στείλει μήνυμα προς τον Πρόεδρο Κληρίδη με τον τότε πρέσβη της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Αθήνα Χριστόδουλο Πασιαρδή, ο οποίος πήρε το πρώτο αεροπλάνο και ήρθε στην Κύπρο.


Το μήνυμα ελήφθη. Το ξύλωμα του Δόγματος και της πολιτικής της αποτροπής, η οποία είχε συνταυτιστεί με το ελληνικό casus belli σε περίπτωση τουρκικής προέλασης και τους S-300 απεβίωνε. Και από την πολιτική της αποτροπής, Ελλάδα και Κύπρος μετέπιπταν σε αυτήν του κατευνασμού και της ένταξης στην Ε.Ε. Όμως, με μια διαφορά. Το σενάριο δεν προέβλεπε την ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας, αλλά των κρατιδίων του Ανάν! Συγκυριακά και μόνο γλίτωσε από διάλυση η Κυπριακή Δημοκρατία και δεν εντάχθηκε το 2004 στην Ε.Ε. το ψευδοκράτος ως ισότιμο (όπως υποστήριζε τις 3 Αυγούστου του 2003 ο Μεχμέτ Αλί Ταλάτ, υπερασπιζόμενος το σχέδιο Ανάν) των ελεύθερων περιοχών της Κυπριακής Δημοκρατίας, η οποία θα υποβιβαζόταν σε ελληνοκυπριακό συνιστών κράτος.


Της ακύρωσης της άφιξης των S-300 στην Κύπρο ακολούθησε τον Ιανουάριο του 1999 η σύλληψη του Οτσαλάν και ο διεθνής διασυρμός της Ελλάδας, το Μάρτιο οι βομβαρδισμοί σε βάρος της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας και το φθινόπωρο του 1999 η διπλωματία των Σεισμών, δηλαδή η νέα προσέγγιση Ελλάδας-Τουρκίας, η οποία ήταν προαποφασισμένη, αφού ο τότε Υπουργός Εξωτερικών Γ. Παπανδρέου και νυν Πρωθυπουργός κάλεσε περί το Φεβρουάριο σε αποστολή του στο Παρίσι Κυπρίους (μεταξύ των οποίων και ο γράφων) και Ελλαδίτες δημοσιογράφους, για να τους εξηγήσει τη νέα πολιτική της επαναπροσέγγισης. Παρόντες ήταν και οι άγνωστοι τότε συνοδοί του, Δημήτρης Δρούτσας (νυν Αναπληρωτής Υπουργός των Εξωτερικών) και Παύλος Γερουλάνος (νυν Υπουργός Πολιτισμού).

Συνεπώς:
1. Είτε με την εγκατάσταση των S-300 θα εδημιουργείτο ένα νέο γεωστρατηγικό περιβάλλον, επί τη βάσει του οποίου η Ελλάδα, αναλαμβάνοντας το ρίσκο της κρίσης, θα ξανάμπαινε στο παιχνίδι της Μέσης Ανατολής μέσω Κύπρου, αφαιρώντας από την Τουρκία σημαντικό ρόλο εντός και εκτός ΝΑΤΟ. Και θα ενίσχυε γεωστρατηγικά και γεωπολιτικά τη θέση της διεθνώς, και θα ήταν αξιόπιστη πλέον η αποτροπή και η αλλαγή των ισοζυγίων δυνάμεων.
2. Είτε θα υποχωρούσε για να πάρει ανταλλάγματα, αποδεχόμενη, όμως, τη συνέχιση της τουρκικής αναθεωρητικής πολιτικής, που σηματοδοτήθηκε με την αμφισβήτηση των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων στο Αιγαίο και την εισβολή στην Κύπρο το 1974.

Σίγουρο, πλέον, είναι ότι η ακύρωση της ανάπτυξης των S-300 στην Κύπρο ήταν τμήμα μιας ευρύτερης πολιτικής των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στην περιοχή μας, ξεκινώντας από τα Βαλκάνια και καταλήγοντας στη Μέση Ανατολή, που σταδιακά αναβάθμιζε γεωστρατηγικά και γεωπολιτικά την Τουρκία. Μια αναβάθμιση που ξεπερνά τα όρια των ισοζυγίων δυνάμεων και σήμερα θέτει σε κρίση τις σχέσεις της με το Ισραήλ, του οποίου η Άγκυρα απειλεί την πρωτοκαθεδρία ως περιφερειακής δύναμης.

ΕΠΕΙΔΗ, όμως, περί ανταλλαγμάτων ο λόγος, ως αποτέλεσμα της ακύρωσης της εγκατάστασης των S-300 στην Κύπρο, ορθό είναι θα εξετάσουμε ποια ήταν η στρατηγική Σημίτη και σε τι αποσκοπούσε. Εάν και πού πέτυχε, εάν και πού απέτυχε και γιατί. Η πολιτική Σημίτη στηριζόταν στην εξής λογική: Να θυσιαστεί το Δόγμα και οι S-300 και η στρατηγική της αποτροπής, για να ληφθούν τα εξής ανταλλάγματα:
1. Να ενταχθεί η Ελλάδα στην ΟΝΕ για να γίνει ισχυρότερη, και να μπορεί να διαδραματίζει ηγετικό ρόλο στα Βαλκάνια και αλλού.
2. Να λυθεί το Κυπριακό και να ενταχθεί η Κύπρος την Ε.Ε. Μακροπρόθεσμα, η Ελλάδα μπήκε μεν στην ΟΝΕ, αλλά με ψεύτικα στοιχεία και κρυφούς δανεισμούς υψηλών επιτοκίων, τους οποίους πληρώνει ώς σήμερα. Τελικώς, έγινε μεν μέλος της ΟΝΕ, όμως καταρρέει σήμερα οικονομικά, λόγω και των κακών πολιτικών και οικονομικών διαχειριστικών ενεργειών των κυβερνήσεων Σημίτη και Κώστα Καραμανλή.


Η Ελλάδα δεν έγινε ποτέ ισχυρή. Και αν τώρα οι Τούρκοι αφαιρούν από την «Κόκκινη Βίβλο» αναφορά τους στο casus belli στο Αιγαίο, είναι ζήτημα συναφές:
Α. Με τα οικονομικά χάλια της Ελλάδας, η οποία δεν συνιστά αποτρεπτική απειλή.
Β. Με το ότι τα τουρκικά πολεμικά πλοία φθάνουν έξω από την Εύβοια και το Σούνιο.
Γ. Με το γεγονός ότι οι γκρίζες ζώνες έχουν εμπεδωθεί στο Αιγαίο, που σημαίνει το πάγωμα των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων.
Δ. Με το ότι η Τουρκία εμπέδωσε αυτό το οποίο ήθελε: Τη φινλανδοποίηση της Ελλάδας.
Ε. Με το γεγονός ότι οι θεωρίες Νταβούτογλου εμφανίζουν φραστικά τις «αποτρεπτικές και μη απειλές», ως εν δυνάμει χώρους συνεργασίας, εφόσον η Τουρκία έχει ήδη επιβάλει τους όρους της.
Και στην περίπτωση της Ελλάδας, η φινλανδοποίηση είναι γεγονός. Με τη στροφή από τη «hard», δηλαδή τη «σκληρή πολιτική», προς τη «soft», δηλαδή την «ήπια πολιτική», κερδίζει τις εντυπώσει διεθνώς, αλλά και την ουσία της επιβολής των δικών της κανόνων στις ελληνοτουρκικές σχέσεις.


ΣΕ ό,τι αφορά την Κύπρο, η αλήθεια για τα αποτελέσματα της πολιτικής Σημίτη, την οποία αποδέχθηκε και υιοθέτησε η Λευκωσία, έχει ήδη λεχθεί: Συγκυριακά γλίτωσε τη διάλυση η Κυπριακή Δημοκρατία, η οποία δεν εντάχθηκε στην Ε.Ε. ως αποτέλεσμα της στρατηγικής Σημίτη, αλλά του όχι των Ελληνοκυπρίων στο σχέδιο Ανάν, το οποίο σχέδιο Ανάν ήταν τμήμα της πολιτικής - στρατηγικής Σημίτη. Συνέβη το εξής αξιοσημείωτο: Το σκηνικό στο Κυπριακό εξελίχθηκε καλύτερα απ' ό,τι προέβλεπε η στρατηγική Αθηνών - Λευκωσίας.


Η στρατηγική αυτή προνοούσε ακύρωση του Δόγματος, διευκόλυνση της πορείας της Τουρκίας για να καταστεί υποψήφιο για ένταξη κράτος και ένταξη των «κρατών του Ανάν» στην ΕΕ, που σήμαινε διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και ανενόχλητη πορεία της Τουρκίας, για πλήρη ένταξή της στην Ε.Ε. Η υπόθεση των S-300 είναι απλώς ένα τμήμα και μόνο της ιστορίας της Κύπρου και του Ελληνισμού γενικότερα, το οποίο, εάν κάποιος αναλύσει ενδελεχώς, θα κατανοήσει το σταθερό στρατηγικό έλλειμμα, που χαρακτηρίζει τις σχέσεις Αθηνών και Λευκωσίας ως προς την Τουρκία, την Ε.Ε., το ΝΑΤΟ και το διεθνές περιβάλλον. Και διδάσκει ότι ακόμη και όταν κάτι βγαίνει θετικό, ελάχιστες είναι οι περιπτώσεις που συνιστά αποτέλεσμα στρατηγικών επιλογών και πολύ περισσότερο προκύπτει από συγκυρίες…

*Δρ Διεθνών σχέσεων και δημοσιογράφος

Έτοιμη να γεμίσει τους ουρανούς του Αιγαίου με «ελεύθερα πουλιά» είναι η Τουρκία.

Έτοιμη να γεμίσει τους ουρανούς του Αιγαίου με «ελεύθερα πουλιά» είναι η Τουρκία, υλοποιώντας ένα τεράστιο πρόγραμμα κατασκευής αλλά και αγοράς Μη Επανδρωμένων Αεροσκαφών (UAV). Πρόκειται για αεροσκάφη με πολύωρη αυτονομία πτήσης, ικανά να εκτελούν αποστολές κατασκοπίας συλλέγοντας πληροφορίες και καταγράφοντας οτιδήποτε υπάρχει στο έδαφος, από ύψος 30.000 ποδών. Τα τουρκικά UAV θα είναι επίσης εξοπλισμένα με υψηλής τεχνολογίας συσκευές λήψης πληροφοριών, οι οποίες θα μεταβιβάζουν σε πραγματικό χρόνο τα στοιχεία που συλλέγουν σε στρατιωτικές βάσεις της Τουρκίας, έχοντας παράλληλα τη δυνατότητα άμεσης παρέμβασης στο στόχο.

Σύμφωνα με στρατιωτικές πηγές, τα συγκεκριμένα αεροσκάφη, στο ενδεχόμενο ελληνοτουρκικού θερμού επεισοδίου, είναι εξαιρετικά επικίνδυνα για την ελληνική αεράμυνα, αφού θα φέρουν επίσης συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου και εντοπισμού των ελληνικών ραντάρ τα οποία μπορούν εν συνεχεία να καταστρέψουν πέφτοντας πάνω τους.


Η πρώτη πτήση
Ήδη, στις αρχές του μήνα, πραγματοποιήθηκε στις εγκαταστάσεις της «Τουρκικής Αεροδιαστημικής Βιομηχανίας» η πρώτη πτήση ενός νέου μη επανδρωμένου αεροσκάφους, ικανού να χρησιμοποιηθεί και ως μεταγωγικό, αφού μπορεί να μεταφέρει φορτίο βάρους 1,5 τόνου. Το αεροσκάφος έχει τη δυνατότητα 24ωρης παραμονής στον αέρα και ανάπτυξη ταχύτητας 140 χλμ. Να σημειώσουμε ότι η τουρκική Πολεμική Αεροπορία εδώ και δύο χρόνια διαθέτει στις τάξεις της πάνω από 100 μη επανδρωμένα αεροσκάφη, τα οποία σχεδόν καθημερινά όχι μόνο σαρώνουν τους ουρανούς του Αιγαίου, αλλά υπάρχουν πληροφορίες ότι, σε κάποιες περιπτώσεις, έχουν πραγματοποιήσει πτήσεις ακόμη και πάνω από εδάφη της ηπειρωτικής Ελλάδας, καταγράφοντας στρατιωτικές εγκαταστάσεις και θέσεις ραντάρ. Δίπλα στα παραπάνω βεβαίως θα πρέπει να επισημάνουμε την αγορά 10 ακόμη UAV, αξίας 180 εκατ. δολαρίων, τα οποία προμηθεύτηκε η Άγκυρα από το Ισραήλ. Επρόκειτο πάντως για μια προμήθεια η οποία αν και φαινομενικά καθυστέρησε σημαντικά για τεχνικούς λόγους, πέρασε από χίλια μύρια κύματα μέχρι να υλοποιηθεί εξαιτίας των συνεχών διακυμάνσεων των ισραηλινοτουρκικών σχέσεων. Ενδεικτικό πάντως της τεράστιας σημασίας που δίνουν οι τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις στην ανάπτυξη τέτοιου τύπου αεροσκαφών είναι το γεγονός ότι ήταν ένα από τα θέματα που είχε θίξει ο Τούρκος πρωθυπουργός Ταγίπ Ερντογάν στην τελευταία συνάντηση που είχε με τον Αμερικανό πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα. Στο πλαίσιο αυτής της συνάντησης είχε συμφωνηθεί η δωρεάν παραχώρηση από τις ΗΠΑ στην Τουρκία τριών υπερσύγχρονων μη επανδρωμένων αεροσκαφών τύπου «Predator», παρόμοιων με αυτά που χρησιμοποιούν οι Αμερικανοί στις επιχειρήσεις τους στο Ιράκ και το Αφγανιστάν.


Ενίσχυση οπλοστασίου
Να επισημάνουμε ότι η Τουρκία δίνει τεράστιο βάρος στην ενίσχυση του οπλοστασίου της όχι μόνο με UAV, αλλά και με κάθε άλλου είδους μη επανδρωμένα οχήματα, εν αντιθέσει με τη χώρα μας η οποία υλοποιεί με χαρακτηριστικά αργούς ρυθμούς τα δικά της αντίστοιχα προγράμματα. Ήδη η εταιρεία Aselsan, η μεγαλύτερη τουρκική πολεμική βιομηχανία, έχει ξεκινήσει τις εργασίες σχεδιασμού και κατασκευής μίας σειράς μη επανδρωμένων οχημάτων, προκειμένου να ελαχιστοποιήσει το βαθμό εξάρτησης των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων από ξένες εταιρείες. Πιο συγκεκριμένα, η τουρκική εταιρεία «τρέχει» αυτή τη χρονική περίοδο 4 σχέδια μη επανδρωμένων συστημάτων με τις κωδικές ονομασίες «Izci» («Πρόσκοπος»), «Kasif» («Εξερευνητής»), «Denizci» («Ναυτικός») και «Gezgin» («Περιηγητής»). Ειδικότερα:
Το «Izci» είναι ένα μη επανδρωμένο, τηλεκατευθυνόμενο όχημα ειδικά σχεδιασμένο για την επιτήρηση των συνόρων και για την αναγνώριση στόχων καθώς και για την ανταπόκριση σε υπηρεσίες διοικητικής μέριμνας. Το συγκεκριμένο όχημα έχει τη δυνατότητα να εντοπίζει στόχους σε 24ωρη βάση, όπως επίσης να φέρει οπλισμό και να «διαβιβάζει» δεδομένα και πληροφορίες στο κέντρο επιχειρήσεων.
Το «Kasif» είναι ένα μη επανδρωμένο σύστημα επιτήρησης, τοποθετημένο σε αερόστατο. Θα έχει δε τη δυνατότητα διεξαγωγής ερευνών από απόσταση πολλών χιλιομέτρων, ενώ τα συστήματα που θα φέρει θα του επιτρέπουν να εντοπίσει, από μεγάλο ύψος ημέρα και νύχτα, οποιαδήποτε κινητικότητα στο έδαφος. Το «Kasif» αναμένεται να χρησιμοποιηθεί στην παρατήρηση πεδίων που βρίσκονται πίσω από λόφους, ενώ θα έχει τη δυνατότητα μεταβίβασης εικόνων και συντεταγμένων στόχων σε άλλα μη επανδρωμένα συστήματα.
Το «Denizci» είναι ένα τηλεκατευθυνόμενο μη επανδρωμένο υποβρύχιο το οποίο θα χρησιμοποιηθεί για τον έλεγχο και την επιτήρηση σε λιμένες και θαλάσσιες περιοχές. Πρόκειται για ένα θαλάσσιο όχημα, το οποίο έχει τη δυνατότητα, όταν πλησιάζει το στόχο, να διαβιβάζει στο κέντρο επιχειρήσεων δεδομένα που συλλέγει από σόναρ, ραντάρ και θερμικές κάμερες.


Έγκαιρη προειδοποίηση
Τέλος, το «Gezgin» είναι επίσης ένα μη επανδρωμένο, ερπυστριοφόρο όχημα για την κάλυψη αναγκών στους τομείς έγκαιρης προειδοποίησης και επιτήρησης από απόσταση. Στο εν λόγω όχημα θα προσαρμοστεί προηγμένη τεχνολογία, που θα εξασφαλίζει, ασύρματα από απόσταση, τη χρήση οπλικού συστήματος. Επίσης, θα δύναται να φέρει ρομποτικό βραχίονα, θερμική κάμερα και σύστημα κατάδειξης στόχου με ακτίνες λέιζερ.
Να προσθέσουμε ότι τα παραπάνω οπλικά συστήματα που αναπτύσσει η τουρκική αεροπορική βιομηχανία είναι ικανά να αλλάξουν δραματικά την ισορροπία δυνάμεων στο Αιγαίο, με το υπουργείο Εθνικής Άμυνας να παραμένει για την ώρα απλώς θεατής των εξελίξεων. Ο συνεχής υπερεξοπλισμός της Τουρκίας, σε συνδυασμό με την ολιγωρία που επιδεικνύει η ελληνική πλευρά, έχει ως αποτέλεσμα την κλιμάκωση των προκλήσεων στο Αιγαίο, τόσο στον αέρα όσο και στη θάλασσα. Τα «γεράκια» της Άγκυρας, μάλιστα, δεν διστάζουν σε κάθε τους πρόκληση να πηγαίνουν ένα βήμα παραπέρα, με αποκορύφωμα την πρόσφατη νηοψία που πραγματοποίησε τουρκική κορβέτα σε ελληνικό εμπορικό πλοίο εντός των ελληνικών χωρικών υδάτων. Εκείνο πάντως που φαίνεται να προβληματίζει έντονα το Πεντάγωνο είναι η κατασκευή μαχητικού αεροσκάφους από την τουρκική αεροπορική βιομηχανία. Ήδη η τουρκική αεροπορία μέσα στο επόμενο χρονικό διάστημα πρόκειται να πραγματοποιήσει δοκιμαστική πτήση ενός προτύπου διθέσιου αεροπλάνου με την κωδική ονομασία «Hurkus» («Ελεύθερο Πουλί»), το οποίο θα χρησιμοποιείται και ως εκπαιδευτικό βασικής – προκεχωρημένης και επιχειρησιακής εκπαίδευσης. Πρόκειται για ένα αεροσκάφος το οποίο θα είναι εξοπλισμένο με σύγχρονα συστήματα, θα μπορεί να μεταφέρει οπλισμό και να παραχθεί σε μεγάλο αριθμό, αφού αποτελεί πρόγραμμα της τουρκικής εγχώριας βιομηχανίας.

Επέκταση της εξοπλιστικής συμφωνίας ΗΠΑ – Σαουδικής Αραβίας;

Και η αναβάθμιση του στόλου της Σαουδικής Αραβίας και επιπρόσθετα ελικόπτερα φαίνεται πως βρίσκονται στην ατζέντα των συζητήσεων του Ριάντ με την Ουάσιγκτον.

Σύμφωνα με πληροφορίες, στο αρχικό «πακέτο» των 60 δισεκατομμυρίων δολαρίων φαίνεται πως θα προστεθούν άλλα 30 που θα αφορούν στην αναβάθμιση των ναυτικών δυνάμεων της Σαουδικής Αραβίας, καθώς επίσης και για την προμήθεια 36 ελικοπτέρων τύπου Little Bird. Πρόκειται για τα μονοκινητήρια ελικόπτερα που χρησιμοποιεί ο Αμερικανικός Στρατός για τη διεξαγωγή ειδικών επιχειρήσεων.

Υπενθυμίζεται, ότι το αρχικό «πακέτο» περιλάμβανε την προμήθεια 84 μαχητικών αεροσκαφών τύπου F-15, αλλά και την αναβάθμιση 70 μαχητικών του τύπου που ήδη αξιοποιούν επιχειρησιακά οι σαουδαραβικές αεροπορικές δυνάμεις. Οι ενστάσεις των Ισραηλινών για την προμήθεια νέου τύπου προηγμένων F-15 αντιμετωπίστηκαν με τη μη αποδέσμευση όπλων «stand off» (μεγάλης εμβέλειας) με τα οποία θα μπορούν να πλήξουν στόχους στην επιφάνεια της θάλασσας και στο έδαφος. Επίσης, την προμήθεια 70 επιθετικών ελικοπτέρων τύπου Apache και 72 μεταφορικών ελικοπτέρων τύπου Black Hawk.

Μια ακόμη εξαιρετικά σημαντική παράμετρος στη διμερή συμφωνία, είναι οι συζητήσεις που διεξάγονται για τη βελτίωση της αντιαεροπορικής – αντιβαλλιστικής άμυνας του βασιλείου. Οι Αμερικανοί, πέραν της συντήρησης και αναβάθμισης των συστοιχιών Patriot που διαθέτει η Σαουδική Αραβία, φαίνεται πως συζητούν την εγκατάσταση στη χώρα του συστήματος THAAD (Terminal High Altitude Defense).

Πρόκειται για ένα σύστημα του οποίου οι λεπτομέρειες είναι διαθέσιμες μόνο στο Ισραήλ. Δεν αποκλείεται ωστόσο, το εν λόγω σύστημα να εγκατασταθεί στη χώρα αλλά να αξιοποιείται επιχειρησιακά από Αμερικανούς αξιωματικούς.

Ας όψεται ο υπαρκτός ιρανικός βαλλιστικός κίνδυνος...

Συνεχίζονται οι Γαλλο-Ρωσικές διαπραγματεύσεις για το Mistral

Οι συζητήσεις μεταξύ Παρισίων και Μόσχας αναφορικά με το θέμα των Mistral συνεχίζονται με αμείωτη ένταση.

Σύμφωνα με το υπουργείο άμυνας της Γαλλίας ο Ρώσος υπουργός εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ και ο Ρώσος υπουργός άμυνας Ανατόλι Σερντιούκοφ συναντήθηκαν με τους Γάλλους ομολόγους και συζήτησαν το θέμα απόκτησης των πλοίων αμφίβιων επιχειρήσεων κλάσης Mistral από την Μόσχα.

Εδώ και ένα περίπου χρόνο, από τον Αύγουστο του 2009, η Ρωσία έχει εκφράσει το έντονο ενδιαφέρον της για τα σκάφη της συγκεκριμένης κλάσης. Σύμφωνα με τον Σ. Λαβρόφ, οι διαπραγματεύσεις έχουν προχωρήσει και αυτή τη στιγμή έχουν αρχίσει να αγγίζουν συγκεκριμένα θέματα τα οποία έχουν να κάνουν με ζητήματα μεταφοράς τεχνογνωσίας.

Υπενθυμίζεται πως τα συγκεκριμένα σκάφη έχουν την δυνατότητα να μεταφέρουν έναν μεγάλο αριθμό ανδρών, οχημάτων και ελικοπτέρων σε κάθε γωνιά του πλανήτη με ασφάλεια και ταχύτητα. Πιο συγκεκριμένα ένα σκάφος κλάσης Mistral μπορεί να φιλοξενήσει 16 ελικόπτερα, τέσσερα αερόστρωμνα, έως και 70 οχήματα συμπεριλαμβανομένου 13 αρμάτων μάχης και 450 στρατιώτες. Επιπροσθέτως το σκάφος είναι σχεδιασμένο για να μπορεί να λειτουργήσει ως κέντρο διοίκησης για την διενέργεια διακλαδικών επιχειρήσεων καθώς και ως πλωτό νοσοκομείο.

Η Κίνα και η Βραζιλία ενδυναμώνουν τους στρατιωτικούς τους δεσμούς.

Ο υπουργός Άμυνας της Βραζιλίας Νέλσον Τζόμπιμ συνάντησε τον Κινέζο ομόλογό του Λιανγκ Γκουάνγκλιέ και συμφώνησε να ενδυναμώσει την στρατιωτική συνεργασία με το Πεκίνο. Σε πρώτη φάση οι δύο πλευρές συμφώνησαν να αυξήσουν τις στρατιωτικές επισκέψεις υψηλού επιπέδου. Μία ακόμα άμεση πρωτοβουλία έχει να κάνει με την πραγματοποίηση κοινών αεροπορικών ασκήσεων. Τόσο η Μπραζίλια όσο και το Πεκίνο επιβεβαίωσαν πως η δεύτερη συνάντηση του κοινού συμβουλίου Κίνας-Βραζιλίας πρόκειται να συνέλθει στην Βραζιλία το 2011.

Μόλις χθες, η Βραζιλία ανακοίνωσε ότι θα λάβει τελική απόφαση για το νέο μαχητικό τέταρτης γενιάς που θα αποκτήσει, αμέσως μετά τις εκλογές για την αντικατάσταση του προέδρου Λούλα Ντα Σίλβα. Το ερώτημα είναι εάν η Κίνα που δείχνει μεγάλο ενδιαφέρον, γενικώς, για την προηγμένη δυτική τεχνολογία, προσπαθεί να πλασαριστεί ως ο πρώτος εξαγωγικός πελάτης για τη βραζιλιάνικη αμυντική βιομηχανία στο πλαίσιο κάποιας συμπαραγωγής που θα αξιοποιήσει την τεχνογνωσία που θα έχει εξασφαλιστεί από τη Γαλλία, σε περίπτωση που επιλεγεί η ισχυρή υποψηφιότητα του Rafale. Σε περίπτωση επιλογής του αμερικανικού F-18 Super Hornet δε θα υπάρχει αυτή η δυνατότητα, κάτι που κατά πάσα πιθανότητα ισχύει και για το σουηδικό Gripen. Πόσο πιθανό θα ήταν άραγε ένα τέτοιο κριτήριο να βαρύνει στην τελική απόφαση των Βραζιλιάνων;

Ένα δεύτερο ερώτημα είναι εάν οι Κινέζοι θα εμπλακούν στην εξόρυξη των πολύ πλούσιων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων τα οποία ανακάλυψε η Βραζιλία στα χωρικά της ύδατα και την Αποκλειστική Οικονομική της Ζώνη (ΑΟΖ) το τελευταίο διάστημα. Το μόνο βέβαιο είναι ότι αυτή η προοπτική δεν ενθουσιάζει τις Ηνωμένες Πολιτείες…

Μόλις εχθές το defence-point.gr είχε σημειώσει πως η Βραζιλία σταδιακά προσπαθεί να λάβει και αυτή μία θέση «κάτω από τον ήλιο» της διεθνούς κοινότητας. Η αύξηση των στρατιωτικών της δυνατοτήτων αποτελούν βασική συνιστώσα του συγκεκριμένου σχεδίου. Επιπροσθέτως, η συμμετοχή της στην ομάδας BRIC (Βραζιλία-Ρωσία-Ινδία-Κίνα) καθώς και η προσπάθειά της για να κερδίσει μία μόνιμη θέση στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ αποτελούν τον γεωπολιτικό βραχίονα της συγκεκριμένης προσπάθειας.

πηγη defence-point

Στρατιωτική συνεργασία Ρωσίας - Ισραήλ

Σε συμφωνία στρατιωτικής συνεργασίας κατέληξαν χθες, Τρίτη, οι υπουργοί Άμυνας της Ρωσίας και του Ισραήλ μετά από μια μακρά περίοδο αμοιβαίας καχυποψίας και ψυχρότητας...
Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε στη Μόσχα με τον υπουργό Άμυνας του Ισραήλ, Εχούντ Μπάρακ, να συναντά τον ομόλογό του, Ανατόλι Σερντιούκοφ. Τα μέχρι σήμερα προβλήματα στις διμερείς σχέσεις μάλλον θα πρέπει να αποδοθούν στη συνεχιζόμενη πώληση ρωσικών οπλικών συστημάτων σε περιφερειακούς αντιπάλους του Ισραήλ, όπως η Συρία. Πιθανότατα όμως, η ευτυχής κατάληξη θα πρέπει να πιστωθεί στον ακραίο υπουργό Εξωτερικών της Ρωσίας, Αβιγκντόρ Λίμπερμαν, ο οποίος έλκει την καταγωγή του από την πρώην Σοβιετική Ένωση και όπως έχει φανεί από την αρχή της θητείας του είχε βρει κώδικα επικοινωνίας με τους Ρώσους.

Αμφότεροι οι υπουργοί προέβησαν σε εντυπωσιακές δηλώσεις και παροτρύνσεις αναφορικά με τη νέα περίοδο που διανοίγεται για τη μεταξύ τους συνεργασία στον τομέα της αντιμετώπισης της τρομοκρατίας αλλά και την αναβάθμισης βιομηχανικών υποδομών και τη στρατιωτική τεχνολογία που μπορούν από κοινού να αναπτύξουν, πέραν της αξιοποίησης υπαρχόντων οπλικών συστημάτων.

Η συμφωνία έπεται χρονικά της απόφασης της Ρωσίας να προχωρήσει στην πρώτη αγορά στρατιωτικού υλικού από το Ισραήλ την περασμένη άνοιξη. Πρόκειται για 12 μη επανδρωμένα οχήματα (Unmanned Airborne Vehicles - UAVs) για τη λειτουργία των οποίων ήδη εκπαιδεύονται Ρώσοι αξιωματικοί.

Οι διμερείς σχέσεις χαρακτηρίστηκαν από ψυχρότητα τα τελευταία χρόνια κυρίως εξαιτίας των σχέσεων σε επίπεδο εξοπλισμών που το Κρεμλίνο διατηρεί με τα μεσανατολικά αραβικά καθεστώτα. Μέσα στο 2010, η Ρωσία προχώρησε στην πώληση Mig-29 προς τη Συρία, αντιαεροπορικών συστημάτων Pantsir και τεθωρακισμένων οχημάτων. Το γεγονός προκάλεσε αντιδράσεις και ενόχληση στην ισραηλινή πλευρά.

Αξιοσημείωτο είναι, πάντως, ότι μερίδα του Ισραηλινού τύπου απέδωσε την επίσκεψη Μπάρακ και στην προσπάθεια του Ισραήλ να αποτρέψει τη Ρωσία από το να πουλήσει υπερηχητικούς πυραύλους κρουζ τύπου P-800 Yakhont στη Συρία που ενδεχομένως θα μπορούσαν να καταλήξουν στα χέρια της Χεζμπολάχ και να αποτελέσουν θανάσιμη απειλή για τα πολεμικά σκάφη του ισραηλινού Ναυτικού.

Αντίστοιχη ανησυχία έχει προκαλέσει και η ενδεχόμενη παράδοση του αντιαεροπορικού συστήματος S-300 στο Ιράν, η οποία θα άλλαζε σημαντικά τους όρους μιας δυνητικής αεροπορικής επιδρομής του Ισραήλ ή/και των ΗΠΑ, σε περίπτωση που η εξέλιξη του ιρανικού πυρηνικού προγράμματος κριθεί τελικώς μη αναπότρεπτη. Μέχρι στιγμής, εντούτοις, το Κρεμλίνο έχει αποφύγει έντεχνα την παράδοση του συστήματος, σε μια έμμεση συμφωνία με τις ΗΠΑ για τον από κοινού έλεγχο του ιρανικού πυρηνικού ζητήματος.

Η συνάντηση των δύο αξιωματούχων πραγματοποιήθηκε σε κλίμα ευφορίας, γεγονός το οποίο υπογραμμίστηκε τελικά και από τη δήλωση του Εχούντ Μπάρακ ότι το κράτος του Ισραήλ δεν είχε ποτέ συστηθεί έτσι και ο Κόκκινος Στρατός δεν είχε καταφέρει να αναχαιτίσει και να καταστρέψει τις ναζιστικές δυνάμεις κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Πέραν από τις διπλωματικές αβρότητες και μεγαλοστομίες, πάντως, η συμφωνία στρατιωτικής συνεργασίας κυρίως καταδεικνύει το πόσο ρευστές μπορούν να καταστούν οι διακρατικές σχέσεις όταν τα χαρακτηριστικά του διεθνούς πεδίου μεταβάλλονται και νέες προκλήσεις προκύπτουν από αναδυόμενες απειλές. Οι θεωρίες των αξόνων «από τσιμέντο» θα πρέπει να αντιμετωπίζονται πάντα με σκεπτικισμό.

Παντουρκικό πανηγύρι στην Κωνσταντινούπολη

Η Τουρκία πιστή στην παντουρανική της φαντασίωση θα φιλοξενήσει σε λίγες ημέρες σύναξη τουρκόφωνων κρατών.

Έτσι, η πρώτη συνέλευση του Συμβουλίου Συνεργασίας Τουρκόφωνων Κρατών πρόκειται να λάβει χώρα στην Κωνσταντινούπολη στις 15 και 16 Σεπτεμβρίου. Σύμφωνα με τις έως τώρα πληροφορίες η συνάντηση θα γίνει στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο αφού σε αυτή θα παραστούν αρχηγοί κρατών.

Έτσι από την φιλοξενούσα χώρα θα συμμετάσχει ο πρόεδρος Αμπντουλάχ Γκιούλ, από το Αζερμπαϊτζάν ο πρόεδρος Ιλχάν Αλίγιεφ, από το Καζακστάν ο πρόεδρος Νουρσουλτάν Ναζαρμπάγιεφ, η πρόεδρος της Κιργιζίας Ρόζα Οτουνμπάγιεβα και ο πρόεδρος του Τουρκμενιστάν Γκουρμπανγκούλι Μπερντιμουκχαμέδοφ. Ουσιαστικά το μόνο ερώτημα που απομένει είναι εάν θα συμμετάσχει το Ουζμπεκιστάν συμμετάσχει και σε τι επίπεδο.

Είναι σαφές η Άγκυρα παράλληλα με την Νεοθωμανική της αυτοκρατορική πολιτική στην ανατολική Μεσόγειο έχει θρέφει και μία Τουρανομογγολική ιδεολογική φαντασίωση η οποία θα τη βοηθήσει να ακολουθήσει τα χνάρια του… Τζένκινς Χάν στην Ευρασιατική στέπα. Ουδείς φυσικά ασχολείται με την «λεπτομέρεια» πως το συγκεκριμένο ιδεολόγημα αναπτύχθηκε με τη βοήθεια της Δύσης στις αρχές της δεκαετίας του 90 και κατέρρευσε λίγα χρόνια αργότερα τόσο από την Τουρκική αντικειμενική αδυναμία για τέτοιου είδους σχέδια, όσο και από την Ρωσική αντίδραση αλλά και από τις καλώς εννοούμενες φιλοδοξίες άλλων τουρκόφωνων κρατών όπως του Ουζμπεκιστάν αναφορικά με την αύξηση του περιφερειακού τους ρόλου.

H Τουρκία θα συνεχίσει το πρόγραμμα UAV Heron

Οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις θα συνεχίσουν την συνεργασία με το Ισραήλ στον τομέα των UAV Heron παρά την μεγάλη κρίση που μαίνεται ανάμεσα στις δυο χώρες. Σύμφωνα με πρόσφατες πληροφορίες, το τουρκικό δημόσιο έχει ήδη καταβάλει το μεγαλύτερο μέρος των 190 εκατομμυρίων δολαρίων του κόστους του προγράμματος, που, όπως είναι γνωστό, αφορά 10 συστήματα και δυο επίγειους σταθμούς ελέγχου/ επικοινωνιών. Από την άλλη πλευρά, το Ισραήλ, τηρώντας τις συμβατικές του υποχρεώσεις έχει παραδώσει τα 8 από τα 10 συστήματα, με τις παραδόσεις των δυο υπολοίπων να προγραμματίζονται μέχρι το τέλος Οκτωβρίου.

Πιστεύεται μάλιστα ότι επέστρεψε στην Τουρκία ένα μικρό κλιμάκιο Ισραηλινών τεχνικών που βοηθούν στις αποδοχή των, υπό παράδοση συστημάτων και στην βασική εκπαίδευση τουρκικού προσωπικού. Σύμφωνα με τουρκικές πηγές οι οποίες και ερωτήθηκαν σχετικά, το ίδιο ισχύει και για άλλα προγράμματα με το Ισραήλ, που θα συνεχιστούν αλλά οποιαδήποτε περαιτέρω συνεργασία θα αποφασιστεί κατά περίπτωση σε ανώτατο κυβερνητικό επίπεδο

Δεν θα αποσυρθεί από το Ιράκ μέσω Τουρκίας ο αμερικανικός βαρύς οπλισμός

Οι ΗΠΑ δεν έχουν ζητήσει να αποσύρουν τον οπλισμό τους από το Ιράκ μέσω της Τουρκίας.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν σκοπεύουν να χρησιμοποιήσουν το τουρκικό έδαφος για να αποσύρουν τον οπλισμό τους από το Ιράκ, δήλωσε σήμερα από την Άγκυρα ο αρχηγός του Μεικτού Γενικού Επιτελείου των ΗΠΑ, ναύαρχος Μάικλ Μιούλεν.

«Δεν βρίσκομαι εδώ για να διαπραγματευτώ την απόσυρση από το Ιράκ του βαρέως οπλισμού και των όπλων μέσω του τουρκικού εδάφους» δήλωσε ο Αμερικανός ναύαρχος, κατά την διάρκεια Συνέντευξης Τύπου.

«Έχουμε εμπιστοσύνη στην τουρκική υποδομή προκειμένου να εισάγουμε ή να εξάγουμε τον οπλισμό μας στον τόπο των επιχειρήσεων μας, αλλά δεν μεταφέρουμε όπλα μέσω της Τουρκίας και δεν σκοπεύουμε να το κάνουμε στο μέλλον» πρόσθεσε ο κ. Μιούλεν.

Ένας Τούρκος αξιωματούχος δήλωσε χθες Παρασκευή ότι η Ουάσιγκτον είχε ζητήσει την άδεια να διοχετεύσει τεχνικό εξοπλισμό, αλλά όχι όπλα από την Τουρκία με το τέλος της αμερικανική επιχείρησης στο Ιράκ.

F-15C Vs Su-27 στην Βαλτική

Kαι τώρα οι δυό τους: Αντιμέτωπα θα βρεθούν δύο μαχητικά που την εποχή του ψυχρού πολέμου επρόκειτο να αποτελέσουν τους βασικούς αεροπορικούς αντιπάλους Δύσης και Ανατολής: Το F-15C και το Su-27. H 493η Μοίρα μαχητικών της 48ης Πτέρυγας Μαχητικών της USAF, με έδρα την αεροπορική βάση στο Lakenheath του Ηνωμένου Βασιλείου, ανέλαβε τη διοίκηση της αεροπορικής επιχείρησης του ΝΑΤΟ στη Βαλτική, στα πλαίσια της αστυνόμευσης του εναερίου χώρου της περιοχής, αντικαθιστώντας την πολωνική αεροπορική δύναμη πάνω από τη Λιθουανία.

Θα βρει απέναντί της τα Su-27 του ρωσικού Αεροποριικού Συντάγματος που πέρσι τέτοια εποχή "έρριξε ξύλο" σε ένα γερμανικό EF-2000 Typhoon και δύο φινλανδικά F-18A που είχαν σπεύσει να υπερασπίσουν τον εναέριο χώρο των χωρών της Βαλτικής. Για να δούμε αν το F-15 θα τα πάει καλά απέναντι σε ένα ρωσικό αεροσκάφος που έχει εξελιχθεί τρεις γενιές μετά την αρχική έκοδσή του.

Είναι η δεύτερη αποστολή αστυνόμευσης του εναερίο χώρου της Βαλτικής της 493ης Μοίρας, η οποία θα διαρκέσει για το χρονικό διάστημα των επόμενων τεσσάρων μηνών.

Επιτυχής δοκιμή για τον ισχυρότερο πυραυλοκινητήρα που ανέπτυξε ποτέ

NASA

Με έναν εκκωφαντικό βρυχηθμό και έναν πίδακα φωτιάς, η NASA και η εταιρεία αεροδιαστημικών συστημάτων ATK πραγματοποίησαν τη δεύτερη στατική δοκιμή του DM-2, του ισχυρότερου πυραυλοκινητήρα στερεών καυσίμων που έχει δημιουργηθεί ποτέ. Παραμένει όμως αμφίβολο αν το νέο σύστημα θα πετάξει ποτέ στο Διάστημα.

Ο DM-2 (Demonstration Motor 2) προοριζόταν για τον πύραυλo Ares-1 που θα μετέφερε τους Αμερικανούς αστροναύτες πίσω στη Σελήνη και τελικά στον Άρη. Το πρόγραμμα όμως ακυρώθηκε από την κυβέρνηση του Μπαράκ Ομπάμα και το μέλλον του αμερικανικού διαστημικού προγράμματος μένει στον αέρα.

Η δεύτερη στατική δοκιμή του πρωτότυπου, η οποία πραγματοποιήθηκε στη Γιούτα και διήρκεσε δύο λεπτά, έλεγξε την αντοχή των υλικών και τη συμπεριφορά του συστήματος σε χαμηλές θερμοκρασίες. Οι 760 συσκευές μέτρησης που παρακολουθούσαν τη δοκιμή έδειξαν ότι ο DM-2 αντεπεξέρχεται στις προσδοκίες.

Η μείωση της θερμοκρασίας κατά μερικούς βαθμούς Κελσίου επιβραδύνει ελαφρώς το ρυθμό καύσης των στερεών καυσίμων, εξήγησε στο AFP o Άλεξ Πρίσκος, υπεύθυνος για την πρώτη βαθμίδα του πυραύλου Ares στο Κέντρο Διαστημικής Πτήσης Μάρσαλ της NASA, στο Χάντσβιλ της Αλαμπάμα.

Στον αέρα

Το πρόγραμμα «Αστερισμός» της NASA που είχε οραματιστεί η κυβέρνηση του Τζορτζ Μπους προέβλεπε την κατασκευή δύο γιγάντιων πυραύλων: O Ares-1 θα μετέφερε σε τροχιά την κάψουλα Orion με το πλήρωμα, ενώ ο ακόμα μεγαλύτερος Ares-2 θα μετέφερε μια ξεχωριστή σεληνάκατο για αποστολές στην επιφάνεια του φεγγαριού.

Τα διαστημικά λεωφορεία, που πρόκειται να αποσυρθούν οριστικά στα τέλη του 2011, δεν μπορούν να πετάξουν πέρα από τη χαμηλή γήινη τροχιά.

Το πρόγραμμα «Αστερισμός» ακυρώθηκε τελικά από τον Μπαράκ Ομπάμα λόγω του υψηλού κόστους και των τεχνικών δυσκολιών. Ο νέος σχεδιασμός προβλέπει για το απώτερο μέλλον αποστολές σε αστεροειδείς και τελικά στον Άρη, δεν διευκρινίζει όμως με ποιο όχημα θα πραγματοποιηθούν αυτές οι αποστολές.

Παραμένει άγνωστο το πότε θα ξεκαθαριστεί η κατάσταση από την κυβέρνηση και τη NASA. Το νέο σκάφος αποκλείεται πάντως να είναι έτοιμο πριν από το 2016.

Η ανάπτυξη της κάψουλας Orion συνεχίζετα. Από ό,τι φαίνεται, όμως, ότι το εξαθέσιο σκάφος θα χρησιμοποιείται μόνο ως σκάφος διαφυγής σε περπτωση ατυχήματος στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS).

Μετά τον παροπλισμό των διαστημικών λεωφορείων, η NASA θα εξαρτάται από τα ρωσικά Soyuz για τη μεταφορά πληρωμάτων από και προς τον ISS.

Όπως προβλέπει ο σχεδιασμός Ομπάμα, η μεταφορά φορτίων θα ανατεθεί σταδιακά σε Αμερικανούς ιδιώτες.

Το 2021 παραδίνεται η πρώτη TF-2000 στο τουρκικό Ναυτικό, το 2028 το σύνολο των 12 Milgem

Μικρή αναβολή πρόκειται να παρουσιάσει το τουρκικό πρόγραμμα ναυπήγησης των φρεγατών αντιαεροπορικής άμυνας περιοχής (AAW) TF2000 σύμφωνα με τουρκικά ΜΜΕ. Πιο συγκεκριμένα ο αρχικός σχεδιασμός του τουρκικού Ναυτικού περιελάμβανε την ένταξη σε υπηρεσία του πρώτου πλοίου το 2018.
Τελικά για λόγους που δεν έχουν ακόμα διευκρινιστεί και παρά το γεγονός ότι την περίοδο αυτή ολοκληρώνεται η αρχική φάση σχεδίασης του πλοίου, το πρώτο πλοίο θα είναι έτοιμο το 2021. Η φρεγάτα AAW TF2000 θα είναι εξοπλισμένη μεταξύ άλλων με το υπό ανάπτυξη ραντάρ διάταξης φάσης CAFRAD της τουρκικής Aselsan, ενώ θα διαθέτει και δύο ελικόπτερα Seahawk.

Συνολικά πρόκειται να ναυπηγηθούν 5 πλοία αντί 4 που αρχικά είχε ανακοινωθεί. Το νέο πλοίο θα έχει εκτόπισμα 65000-7000 τόνους και αναμφίβολα θα αποτελέσει ένα σημαντικό παράγοντα για την προώθηση της ηγεμονική-αναθεωρητικής πολιτικής της Τουρκίας στην περιοχή.

Όσον αφορά το πρόγραμμα του Εθνικού Πλοίου Milgem η τελική διαμόρφωση του προγράμματος θα είναι 8 πλοία της κλάσης Ada εκτοπίσματος 2000 τόνων και 4 πλοία της νέας κλάσης TF100 εκτοπίσματος 3000-4500 τόνων. Το σύνολο των 12 πλοίων του διευρυμένου προγράμματος εγχώριας ανάπτυξης και ναυπήγησης κορβετών και φρεγατών θα έχει ολοκληρωθεί το 2028.

Η νέα κλάση θα είναι εξοπλισμένη με σύστημα κάθετης εκτόξευσης βλημάτων Mk 41 VLS καθώς και πιο αναβαθμισμένη συλλογή ηλεκτρονικών συστημάτων και ραντάρ.

Προκλητικές δηλώσεις για επανέναρξη της οικοδομικής δραστηριότητας από εκπρόσωπο εβραίων εποίκων

Ώρες πριν αρχίσουν οι ισραηλινο-παλαιστινιακές συνομιλίες στην Ουάσινγκτον, εβραίοι έποικοι ανακοίνωσαν σήμερα σχέδια για την έναρξη νέας οικοδομικής δραστηριότητας στους θυλάκους τους στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη.

Ο Ναφτάλι Μπένετ, διευθυντής του συμβουλίου YESHA των εποίκων, δήλωσε στο πρακτορείο Ρόιτερ ότι οι έποικοι θα αρχίσουν να κτίζουν κατοικίες και δημόσια κτρίια σε τουλάχιστον 80 οικισμούς, παραβιάζοντας το μερικό πάγωμα της οικοδομικής δραστηριότητας στους οικισμούς που ανακοίνωσε η κυβέρνηση και το οποίο λήγει στις 26 Σεπτεμβρίου.

«Το πάγωμα έχει τελειώσει ντε φάκτο», δήλωσε ο Μπενέτ, ο οποίος επέκρινε τις υπό την αιγίδα των ΗΠΑ ισραηλινο-παλαιστινιακές συνομιλίες υποστηρίζοντας ότι έχουν στόχο μια "ψεύτικη ειρήνη" και απορρίπτοντας τα αιτήματα των Παλαιστινίων να τερματισθεί η οικοδόμηση οικισμών στα εδάφη στα οποία θέλουν να ιδρύσουν το κράτος τους.

«Όταν καταλάβουν πως οι Ισραηλινοί βρίσκονται εδώ για μείνουν και μέρα με τη μέρα θα γίνονται δυνατότεροι, θα τα παρατήσουν», δήλωσε ο Μπένετ.

Οι έποικοι, οι οποίοι έχουν απειλήσει να ανατρέψουν τον πρωθυπουργό Μπενιαμίν Νετανιάχου αν δεν τους αφήσει να ξαναρχίσουν τις οικοδομικές δραστηριότητες μετά τις 26 Σεπτεμβρίου, τερμάτισαν μονομερώς το πάγωμα χθες, μια ημέρα αφού ένοπλοι σκότωσαν τέσσερις εποίκους στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη.

Συγκρούσεις Αρμενίων- Αζέρων στο Ναγκόρνο Καραμπάχ

Συγκρούσεις μεταξύ Αρμενίων και Αζέρων κοντά στο Καραμπάχ. Πέντε στρατιώτες νεκροί (σύμφωνα με επίσημη πηγή του Μπακού).

Το υπουργείο Άμυνας του Αζερμπαϊτζάν κατηγόρησε σήμερα την Αρμενία ότι εξαπέλυσε επίθεση σε θέσεις του κοντά στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ, ένα θύλακα στο έδαφος του Αζερμπαϊτζάν ο οποίος τελεί υπό τον έλεγχο του Γερεβάν, με αποτέλεσμα να προκληθεί σύγκρουση που στοίχισε τη ζωή σε τρεις Αρμένιους και δύο Αζέρους στρατιώτες.

Στην ανακοίνωση του υπουργείου αναφέρεται ότι Αρμένιοι στρατιώτες διέσχισαν τη διαχωριστική γραμμή και επιχείρησαν να επιτεθούν στις δυνάμεις των Αζέρων.

«Οι αρμενικές δυνάμεις επιχείρησαν να επιτεθούν σε θέσεις Αζέρων κοντά στο χωριό Τσαϊλί, στην περιοχή Τερτέρ στις 31 Αυγούστου», ανακοίνωσε το υπουργείο.

«Οι Αζέροι στρατιώτες απέκρουσαν την επίθεση. Τρεις Αρμένιοι στρατιώτες και δύο άνδρες των δυνάμεων του Αζερμπαϊτζαν σκοτώθηκαν», προστίθεται.

Οι συγκρούσεις μεταξύ Αρμενίων και Αζέρων είναι συχνές στην περιοχή του Ναγκόρνο Καραμπάχ, ορεινό έδαφος με κατεξοχήν αρμενικό πληθυσμό, το οποίο βρίσκεται εντός των διεθνώς αναγνωρισμένων συνόρων του Αζερμπαϊτζάν αλλά τελεί υπό τον έλεγχο της Αρμενίας μετά την ένοπλη σύρραξη των δύο χωρών στις αρχές της δεκαετίας του 1990.

Η περιοχή κήρυξε την ανεξαρτησία της από το Αζερμπαϊτζάν ύστερα από τον πόλεμο που στοίχισε τη ζωή σε περίπου 35.000 ανθρώπους. Η ανεξαρτησία της δεν έχει αναγνωριστεί διεθνώς.

Το Αζερμπαϊτζάν που κατηγορεί την Αρμενία ότι μπλοκάρει τις διαπραγματεύσεις, έχει επανειλημμένα απειλήσει ότι θα ανακαταλάβει με τη χρήση στρατιωτικής βίας τον έλεγχο της περιοχής.

Μια εκεχειρία υπογράφηκε το 1994 αλλά Μπακού και Γερεβάν δεν έχουν καταφέρει να καταλήξουν σε μια συμφωνία για το καθεστώς της περιοχής. Οι δύο χώρες βρίσκονται σε εμπόλεμη κατάσταση για το διαφιλονικούμενο Ναγκόρνο-Καραμπάχ, το οποίο παραμένει αιτία έντασης στο νότιο Καύκασο, μια στρατηγική περιοχή που βρίσκεται ανάμεσα στο Ιράν, τη Ρωσία και την Τουρκία.