Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε στη Μόσχα με τον υπουργό Άμυνας του Ισραήλ, Εχούντ Μπάρακ, να συναντά τον ομόλογό του, Ανατόλι Σερντιούκοφ. Τα μέχρι σήμερα προβλήματα στις διμερείς σχέσεις μάλλον θα πρέπει να αποδοθούν στη συνεχιζόμενη πώληση ρωσικών οπλικών συστημάτων σε περιφερειακούς αντιπάλους του Ισραήλ, όπως η Συρία. Πιθανότατα όμως, η ευτυχής κατάληξη θα πρέπει να πιστωθεί στον ακραίο υπουργό Εξωτερικών της Ρωσίας, Αβιγκντόρ Λίμπερμαν, ο οποίος έλκει την καταγωγή του από την πρώην Σοβιετική Ένωση και όπως έχει φανεί από την αρχή της θητείας του είχε βρει κώδικα επικοινωνίας με τους Ρώσους.
Αμφότεροι οι υπουργοί προέβησαν σε εντυπωσιακές δηλώσεις και παροτρύνσεις αναφορικά με τη νέα περίοδο που διανοίγεται για τη μεταξύ τους συνεργασία στον τομέα της αντιμετώπισης της τρομοκρατίας αλλά και την αναβάθμισης βιομηχανικών υποδομών και τη στρατιωτική τεχνολογία που μπορούν από κοινού να αναπτύξουν, πέραν της αξιοποίησης υπαρχόντων οπλικών συστημάτων.
Η συμφωνία έπεται χρονικά της απόφασης της Ρωσίας να προχωρήσει στην πρώτη αγορά στρατιωτικού υλικού από το Ισραήλ την περασμένη άνοιξη. Πρόκειται για 12 μη επανδρωμένα οχήματα (Unmanned Airborne Vehicles - UAVs) για τη λειτουργία των οποίων ήδη εκπαιδεύονται Ρώσοι αξιωματικοί.
Οι διμερείς σχέσεις χαρακτηρίστηκαν από ψυχρότητα τα τελευταία χρόνια κυρίως εξαιτίας των σχέσεων σε επίπεδο εξοπλισμών που το Κρεμλίνο διατηρεί με τα μεσανατολικά αραβικά καθεστώτα. Μέσα στο 2010, η Ρωσία προχώρησε στην πώληση Mig-29 προς τη Συρία, αντιαεροπορικών συστημάτων Pantsir και τεθωρακισμένων οχημάτων. Το γεγονός προκάλεσε αντιδράσεις και ενόχληση στην ισραηλινή πλευρά.
Αξιοσημείωτο είναι, πάντως, ότι μερίδα του Ισραηλινού τύπου απέδωσε την επίσκεψη Μπάρακ και στην προσπάθεια του Ισραήλ να αποτρέψει τη Ρωσία από το να πουλήσει υπερηχητικούς πυραύλους κρουζ τύπου P-800 Yakhont στη Συρία που ενδεχομένως θα μπορούσαν να καταλήξουν στα χέρια της Χεζμπολάχ και να αποτελέσουν θανάσιμη απειλή για τα πολεμικά σκάφη του ισραηλινού Ναυτικού.
Αντίστοιχη ανησυχία έχει προκαλέσει και η ενδεχόμενη παράδοση του αντιαεροπορικού συστήματος S-300 στο Ιράν, η οποία θα άλλαζε σημαντικά τους όρους μιας δυνητικής αεροπορικής επιδρομής του Ισραήλ ή/και των ΗΠΑ, σε περίπτωση που η εξέλιξη του ιρανικού πυρηνικού προγράμματος κριθεί τελικώς μη αναπότρεπτη. Μέχρι στιγμής, εντούτοις, το Κρεμλίνο έχει αποφύγει έντεχνα την παράδοση του συστήματος, σε μια έμμεση συμφωνία με τις ΗΠΑ για τον από κοινού έλεγχο του ιρανικού πυρηνικού ζητήματος.
Η συνάντηση των δύο αξιωματούχων πραγματοποιήθηκε σε κλίμα ευφορίας, γεγονός το οποίο υπογραμμίστηκε τελικά και από τη δήλωση του Εχούντ Μπάρακ ότι το κράτος του Ισραήλ δεν είχε ποτέ συστηθεί έτσι και ο Κόκκινος Στρατός δεν είχε καταφέρει να αναχαιτίσει και να καταστρέψει τις ναζιστικές δυνάμεις κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Πέραν από τις διπλωματικές αβρότητες και μεγαλοστομίες, πάντως, η συμφωνία στρατιωτικής συνεργασίας κυρίως καταδεικνύει το πόσο ρευστές μπορούν να καταστούν οι διακρατικές σχέσεις όταν τα χαρακτηριστικά του διεθνούς πεδίου μεταβάλλονται και νέες προκλήσεις προκύπτουν από αναδυόμενες απειλές. Οι θεωρίες των αξόνων «από τσιμέντο» θα πρέπει να αντιμετωπίζονται πάντα με σκεπτικισμό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου