Ηχούν «τύμπανα πολέμου»

Τα θερμά επεισόδια εδραιώνουν κλίμα αστάθειας στη Μ. Ανατολή
Παρά τις εκκλήσεις για ηρεμία, όλες οι πλευρές προετοιμάζονται για ενδεχόμενο, αλλά όχι αναπόφευκτο πόλεμο στη μεθόριο Ισραήλ - Λιβάνου, λίγες ημέρες μετά το θερμό επεισόδιο που οδήγησε στον θάνατο τεσσάρων ανθρώπων – το χειρότερο στα σύνορα των δύο κρατών από τον πόλεμο του 2006. Ισραηλινές ενισχύσεις εστάλησαν αμέσως στα βόρεια σύνορα της χώρας, παρά τις δηλώσεις του υπουργού Αμυνας Εχούντ Μπάρακ που απέκλεισε την κλιμάκωση της βίας. Ανάλογη στάση τήρησαν και οι Αρχές του Λιβάνου: ο εκπρόσωπος του στρατού έκανε λόγο για «ετοιμότητα αντιμετώπισης κάθε επιβουλής», ενώ η σιιτική οργάνωση Χεζμπολάχ, με έντονη στρατιωτική παρουσία στον νότιο Λίβανο, ανακοίνωνε την πρόθεσή της να «κόψει το ισραηλινό χέρι που απειλεί τον στρατό του Λιβάνου».

Φονικές επιθέσεις

Την τελευταία εβδομάδα, ο κόσμος έγινε μάρτυρας τριών φονικών περιστατικών στην ταραγμένη περιοχή, όπως εξηγεί σε ανάλυσή της η γαλλική ειδησεογραφική ιστοσελίδα «Rue89. com»: Τη Δευτέρα, ρουκέτες που εκτόξευσε πιθανότατα ισλαμική οργάνωση από το αιγυπτιακό έδαφος στη Χερσόνησο του Σινά, έπληξαν το ισραηλινό λιμάνι και θέρετρο του Εϊλάτ και το γειτονικό του λιμάνι της Ακαμπα στην Ιορδανία, προκαλώντας τον θάνατο ενός Ιορδανού. Την Τρίτη, το θερμό ισραηλινο-λιβανικό συνοριακό επεισόδιο, που προκλήθηκε από ισραηλινή επιχείρηση κοπής δένδρου και κατέληξε σε τέσσερις νεκρούς, δύο στρατιώτες και έναν δημοσιογράφο από λιβανικής πλευράς και έναν Ισραηλινό αξιωματικό. Την Τετάρτη, ένας Παλαιστίνιος σκοτώθηκε από το ισραηλινό πυροβολικό κοντά στον προσφυγικό καταυλισμό Χαν Γιουνίς της Γάζας.

Τα παραπάνω περιστατικά δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους; Οντως, συντελούν όμως στην εδραίωση κλίματος αστάθειας και απειλούμενου πολέμου. Η πιο θερμή περιοχή είναι ασφαλώς η μεθόριος Ισραήλ - Λιβάνου. Το παράδοξο στο θερμό επεισόδιο της Τρίτης εντοπίζεται στο ότι η ανταλλαγή πυρών προκάλεσε την εμπλοκή ενός «παίκτη» που είχε διαδραματίσει περιθωριακό ρόλο στον πόλεμο του 2006 μεταξύ Χεζμπολάχ και Ισραήλ: τον εθνικό στρατό του Λιβάνου.

Το πολιτικό κλίμα στον Λίβανο είναι ιδιαίτερα τεταμένο την παρούσα περίοδο με το φάσμα της ένοπλης διένεξης μεταξύ σιιτών και σουνιτών, ιδιαίτερα μετά τους υπαινιγμούς κύκλων ειδικού δικαστηρίου ότι διαθέτει αδιάσειστα στοιχεία για εμπλοκή της Χεζμπολάχ στη δολοφονία του πρωθυπουργού Χαρίρι το 2005. Το σοβαρότερο πρόβλημα, όμως, παραμένει η απουσία ειρηνευτικής δυναμικής, που θα μπορούσε να έχει τη μορφή «διεθνούς μετώπου για την ειρήνη» για παράδειγμα. Οι απόπειρες αναθέρμανσης διπλωματικών σχέσεων μεταξύ Ισραήλ - Συρίας, με την ελπίδα χαλάρωσης του άξονα Δαμασκού - Τεχεράνης, απέτυχαν οικτρά, ενώ και στο Παλαιστινιακό το αδιέξοδο είναι πλήρες.

Η φύση της ισραηλινής κυβέρνησης, που είναι η πιο δεξιά στην ιστορία της χώρας, βρίσκεται και αυτή στο επίκεντρο της συζήτησης. Παρά τη δηλωμένη πρόθεση του Μπέντζαμιν Νετανιάχου να εγκαινιάσει απευθείας συνομιλίες με τους Παλαιστίνιους, οι μετριοπαθείς Παλαιστίνιοι εκφράζουν τη δυσπιστία τους στο πρόσωπό του, εκτιμώντας πως το μόνο που επιζητεί ο Ισραηλινός πρωθυπουργός είναι να ρίξει στάχτη στα μάτια της Ουάσιγκτον και να συνεχίσει το πρόγραμμα εβραϊκών εποικισμών στα Κατεχόμενα.