Ρωσία: Παγίωση ελέγχου του Καυκάσου και δυτική απάθεια…

Ρωσία: Παγίωση ελέγχου του Καυκάσου και δυτική απάθεια…


Η Ρωσία, αποφάσισε να κάνει ένα δώρο… στον εαυτό της την ημέρα της δεύτερης επετείου από τον πόλεμο του θέρους του 2008 με τη Γεωργία…

Όπως έγινε γνωστό, η Μόσχα προχώρησε στην τοποθέτηση μιας πυροβολαρχίας του πασίγνωστου και κατά γενική ομολογία αποτελεσματικού αντιαεροπορικού – αντιβαλλιστικού συστήματος S-300 στον θύλακα της Αμπχαζίας, στη Γεωργία, που κατά τα πρότυπα του Κοσσυφοπεδίου ανακήρυξε την ανεξαρτητοποίησή του…

Σύμφωνα με εκτιμήσεις στρατιωτικών παρατηρητών πρόκειται για την εκδοχή του συστήματος S-300PM (SA-10B κατά ΝΑΤΟ) εξοπλισμένο με πυραύλους 48N6 εμβέλειας έως 150 χιλιομέτρων. Παράλληλα, οι Ρώσοι φέρονται να έχουν εγκαταστήσει και το αντιαεροπορικό σύστημα βραχέως βεληνεκούς 2S6 Tunguska (SA-19 «Grison» κατά ΝΑΤΟ) που φέρεται επί οχήματος το οποίο διαθέτει επιπρόσθετα πυροβόλο των 30 χιλιοστών.

Πρόκειται για ένα ακόμη επίπεδο αντιαεροπορικής προστασίας, καθιστώντας την συνολική αντιαεροπορική «ομπρέλα» ασφαλείας στην Αμπχαζία ιδιαιτέρως αξιόλογη.

Παράλληλα, σύμφωνα με τις ίδιες ανακοινώσεις, οι Ρώσοι τοποθέτησαν μη κατονομαζόμενα αντιαεροπορικά οπλικά συστήματα και στη Νότια Οσετία, που έπραξε ακριβώς τα ίδια με την Αμπχαζία…

Η επίσημη αιτιολογία είναι η προστασία των εν λόγω περιοχών από οποιαδήποτε αεροπορική απειλή που θα μπορούσε να προκύψει. Ωστόσο, εάν κανείς αναλογιστεί το βεληνεκές του συστήματος που μπορεί να καλύψει το σύνορο της ακτογραμμής της Γεωργίας, «φράζοντας» ψυχολογικά την ελεύθερη επικοινωνία της χώρας με τη Μαύρη Θάλασσα, αλλά και την παρουσία του σε άλλο σημείο των συνόρων της Γεωργίας, στη ρωσική βάση στην Αρμενία, αντιλαμβάνεται κανείς ότι η κίνηση συνδέεται με την ευρύτερη ρωσική στρατηγική παγίωσης του ελέγχου της περιοχής του Καυκάσου.

Το ενδιαφέρον είναι ότι αφενός οι διαμαρτυρίες από την πλευρά της Δύσης, κυρίως εκ μέρους των ΗΠΑ που κάποτε λειτούργησαν ως «σπόνσορας» μιας εκ των «πολύχρωμων επαναστάσεων» στην περιοχή που κάποτε αποτελούσε τμήμα της σοβιετικής επικράτειας, ήταν σχεδόν ανύπαρκτες και αφετέρου ότι ο Σαακασβίλι στη Γεωργία αντιλαμβάνεται ότι ουδείς είναι πλέον διατεθειμένος να του πουλήσει σοβαρά οπλικά συστήματα με τα οποία θα μπορούσε να αντισταθεί στη ρωσική ισχύ.

Είναι φανερό ότι Ρωσία και ΗΠΑ έχουν συμφωνήσει ότι το «εγγύς εξωτερικό» θα συνεχίσει να αποτελεί πεδίο προνομιακής επιρροής της Μόσχας. Τα ανταλλάγματα τα διακρίνει κανείς στην αλλαγή της ρωσικής στάσης σε πολλά μέτωπα, κυρίως στο Αφγανιστάν, αλλά και στο Ιράκ και το Ιράν, ενώ γενικότερα η «θερμοκρασία» της πάλαι ποτέ τεταμένης διμερούς σχέσης έχει πέσει σε πολύ φυσιολογικά επίπεδα…