Σχέδιο «σοκ και δέος»

ΣΥΜΦΩΝΑ με ανώτατες κυβερνητικές πηγές τα «έκτακτα μέτρα» που θα ανακοινωθούν μέσα στα επόμενα εικοσιτετράωρα θα είναι πρωτοφανή και θα υπερβαίνουν τις προβλέψεις καθώς η χώρα έχει κυριολεκτικά την τελευταία ευκαιρία για να επιχειρήσει «διάσωση με δικά της μέσα» και να πετύχει


τη σταδιακή αποκατάσταση των «πιστωτικών γραμμών» τόσο για τον κρατικό Λεβιάθανόσο και για το ελληνικό χρηματοπιστωτικό σύστημα. Μεταξύ άλλων εξετάζεται σοβαρά το ενδεχόμενο να αυξηθεί ο ΦΠΑ ως και 3,5% (!) ενώ, παρά τις διαψεύσεις, στην πράξη δεν έχει αποκλειστεί η

«προσωρινή κατάργηση» του 14ου μισθού. Εναλλακτικά συζητείται νέα μείωση μισθών για να σωθεί

ο 14ος. Τα νέα μέτρα... μυρίζουν ΔΝΤ. Αλλωστε, όπως ομολογούν κυβερνητικά στελέχη, η συμμετοχή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) στην τριμερή ομάδα επιτήρησης ήταν ο καταλύτης για να υιοθετήσουν οι κοινοτικοί ελεγκτές «σκληρή γραμμή» και να αποφανθούν ότι τα ως σήμερα μέτρα δεν επιτυγχάνουν παρά το ήμισυ του στόχου (για μείωση του ελλείμματος κατά 4%).



Η αυστηρότητα και η ακαμψία των κοινοτικών εμπειρογνωμόνων αντανακλά την αγωνία της Επιτροπής να αποκαταστήσει το κύρος της απέναντι στους ηγέτες της ευρωζώνης. Οι τελευταίοι θεωρούν ότι η Επιτροπή διατηρεί μεγάλο μέρος της ευθύνης για την ελληνική κρίση, μια ευθύνη που θα αποκτήσει ιστορικές διαστάσεις αν η χώρα διολισθήσει σε συνθήκες χρεοκοπίας αναγκάζοντας τον γαλλογερμανικό άξονα να σπεύσει να τη σώσει για να προλάβει «φαινόμενο ντόμινο» και να περιορίσει την επέκταση της ζημιάς στο χρηματοπιστωτικό σύστημα και στην πραγματική οικονομία της Ενωσης. Γι΄ αυτό ακριβώς οι ελεγκτές «ήρθαν με μοντέλα υπολογισμού μέτρων σταθεροποίησης που χρησιμοποιεί το ΔΝΤ και δεν δέχονται καμία διαπραγμάτευση» όπως ομολογεί υπουργός.



Ολα αυτά κάνουν πολλούς να εκτιμούν πως ακόμη και ο 14ος μισθός μπορεί να αποτελέσει παρελθόν. «Αν δεν πάρουμε εμείς τα μέτρα που θεωρούνται αναγκαία από την Επιτροπή,τότε θα τα αποφασίσει το Συμβούλιο στις 16 Μαρτίου με ειδική πλειοψηφία 2/3 σε συνεδρίαση στην οποία, με βάση τα ισχύοντα στο νέο καθεστώς αυστηρής επιτήρησης, η Ελλάδα δεν έχει δικαίωμα ψήφου» υπενθύμισε ο κ. Γ. Παπακωνσταντίνου στη σύσκεψη της περασμένης Τετάρτης υπό τον Πρωθυπουργό, στην οποία συμμετείχαν ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης κ. Θ. Πάγκαλος και ο υπουργός Επικρατείας κ. Χ. Παμπούκης, ο Γραμματέας του ΠαΣοΚ κ. Σ. Ξυνίδης , ο κ. Ρ. Σπυρόπουλος (οι δύο τελευταίοι ως εκπρόσωποι του κόμματος), οι κκ. Φ. Πετσάλνικος, Χρ. Παπουτσής, Π. Ευθυμίου και η κυρία Ρεγγίνα Βάρτζελη (ως εκπρόσωποι της Βουλής), και οι κκ. Ν. Αθανασάκης, Γ. Πεταλωτής, Κ. Θέος και Γ. Ελενόπουλος από το Γραφείο του Πρωθυπουργού. Κοντολογίς ο κ. Παπακωνσταντίνου υπενθύμισε τη «λεπτομέρεια» της απώλειας τμήματος της εθνικής κυριαρχίας και ασφαλώς ουδείς αντέκρουσε το επιχείρημα.





Ολοι συμφώνησαν με τον... τρόπο τους

Στην εν λόγω σύσκεψη όλοι συμφώνησαν στα «έκτακτα μέτρα», πλην ο καθένας με τον δικό του τρόπο. Ο κ. Χρ. Παπουτσής, ο οποίος σε κατ΄ ιδίαν συζητήσεις του εκφράζει αμφιβολίες για το αν ακόμη και τα νέα σκληρά μέτρα αποδειχθούν αρκετά (αφού τα μέχρι σήμερα ξεκίνησαν ως επαρκή για να αποδειχθούν ανεπαρκή στη συνέχεια), προέταξε την αναγκαιότητα μιας σκληρής πολιτικής διαπραγμάτευσης με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Ο γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΠαΣοΚ θεωρεί ότι υπάρχουν περιθώρια για «πολιτική συμφωνία» τα οποία πρέπει να αξιοποιηθούν.



Στο Μέγαρο Μαξίμου γίνεται πράγματι μια (μάλλον ατελής...) προσπάθεια για κάποιου είδους διαπραγμάτευση- με επίκεντρο τους αμυντικούς εξοπλισμούς. Γι΄ αυτό ακριβώς έγινε σύσκεψη την Τρίτη υπό τον Πρωθυπουργό με τη συμμετοχή του υπουργού Αμυνας κ. Ευ. Βενιζέλου και του κ. Χ. Παμπούκη. Ετσι εξηγούνται και τα μάλλον δονκιχωτικά «ταξίδια για δουλειές» του δεύτερου στο Παρίσι και αλλού.





Οι αγορές το πρόβλημα

Στη σύσκεψη της Τετάρτης την ανάγκη λήψης εκτάκτων μέτρων υποστήριξε εκ νέου ο κ. Ι. Ραγκούσης, ο οποίος τόνισε ότι το πραγματικό πρόβλημα είναι οι αγορές και ότι η κυβέρνηση πρέπει να επικεντρώσει σε αυτό- και μόνον. Ο υπουργός Εσωτερικών θεωρεί τη λήψη σκληρών μέτρων (όχι όμως και την κατάργηση του 14ου μισθού) μονόδρομο για την αποκατάσταση των «γραμμών δανεισμού», υπογραμμίζοντας το εξής απλό: ουδείς μπορεί να αναλάβει την ιστορική ευθύνη να ζητήσει η χώρα 55 δισ. ευρώ από τις αγορές και να μην τα βρει.