H κούρσα των εξοπλισμών έχει προσαρμοστεί στα νέα τεχνολογικά δεδομένα και μεταφέρθηκε στον κυβερνοχώρο, όπου το Ισραήλ φαίνεται ότι επιχειρεί να κερδίσει πρωταγωνιστικό ρόλο.«Το Διαδίκτυο δίνει στους μικρούς τη δύναμη και τις δυνατότητες που μέχρι τώρα διέθεταν μόνο οι υπερδυνάμεις. Θα είμαστε και εμείς στη θέση να παίξουμε στην πρώτη κατηγορία», δήλωσε προ λίγων εβδομάδων ο επικεφαλής των ισραηλινών μυστικών υπηρεσιών, Αμος Γιαντλίν, για να προσθέσει ότι δεν έχει την παραμικρή αμφιβολία ότι ο ψηφιακός πόλεμος έχει αποκτήσει στρατιωτική διάσταση και έχει ξεφύγει από το επίπεδο της απλής συλλογής πληροφοριών.
Ηταν η πρώτη φορά που ακουγόταν από επίσημα χείλη κάτι που εικάζεται εδώ και αρκετό καιρό: ότι το Τελ Αβίβ εξοπλίζει το «εικονικό» του οπλοστάσιο και ότι όχι μόνο έχει τεθεί σε ετοιμότητα, αλλά είναι ήδη σε θέση να ανταγωνιστεί τις μεγάλες δυνάμεις. Ο νέος αυτός τρόπος διεξαγωγής πολέμου βρίσκεται κυριολεκτικά στα σπάργανα εξ ου και η απουσία ενός επίσημου ορισμού για το τι εμπίπτει σε αυτήν την κατηγορία και τι όχι.
Για παράδειγμα, η σκόπιμη υπερφόρτωση δικτύων και ιστοσελίδων είναι ψηφιακό casus belli ή θα πρέπει απαραίτητα να υπάρχει αποδεδειγμένα κακόβουλη πράξη, όπως η διασπορά ιών ή η υποκλοπή κρίσιμων για την εθνική ασφάλεια πληροφοριών;
Ισχυρός παίχτης
Παρότι όμως η περιοχή του κυβερνοχώρου είναι ακόμη «στρατιωτικά» αχαρτογράφητη, το Τελ Αβίβ εκτιμάται ήδη ότι θα είναι από τους ισχυρούς παίκτες.
Είναι ενδεικτική η τελευταία έκθεση της McAfee, που ειδικεύεται σε ζητήματα ασφάλειας στο Ιντερνετ, όπου το Ισραήλ φιγουράρει μαζί με την Κίνα, τις ΗΠΑ, τη Ρωσία και τη Γαλλία στον κατάλογο των πέντε χωρών που είναι σήμερα σε θέση να διεξάγουν ηλεκτρονικό πόλεμο. Σύμφωνα, δε, με την έκθεση, το τελευταίο διάστημα οι κυβερνοεπιθέσεις όχι μόνο αυξάνονται, αλλά έχουν λάβει πολιτικό χαρακτήρα. Και όντως, για το Ισραήλ φαίνεται ότι ο πολιτικός κυβερνοπόλεμος έχει ήδη ξεκινήσει.
Η επίθεση που δέχτηκαν οι ιστοσελίδες της ισραηλινής κυβέρνησης τον περασμένο χρόνο κατά τη διάρκεια των επιδρομών στη Γάζα δεν είχαν προηγούμενο. Περίπου 15 εκατομμύρια e-mails βομβάρδιζαν ανά δευτερόλεπτο περίπου 500.000 υπολογιστές σε τέσσερα κύματα επιθέσεων, χωρίς ωστόσο να καταφέρουν να δημιουργήσουν προβλήματα σε σημαντικές ιστοσελίδες, όπως της εθνοφυλακής.
Η ισραηλινή υπηρεσία προστασίας δεδομένων Tehila κατάφερε να αποκρούσει τις επιθέσεις, ωστόσο δεν έκρυψε την ανησυχία της ότι σε επόμενη φάση θα μπορούν να πληγούν πολύ πιο νευραλγικοί στόχοι και με μεγαλύτερη δριμύτητα.
Το Ισραήλ αντεπιτίθεται
«Ανεξήγητες» καταστροφές σε Συρία και Ιράν
Το Τελ Αβίβ έχει περάσει στην αντεπίθεση, χρησιμοποιώντας τον κυβερνοχώρο για να πλήξει τους αντιπάλους του. Το 2007 το μπλοκάρισμα των συριακών ραντάρ χωρίς τη χρήση συμβατικών όπλων, που επέτρεψε στα ισραηλινά πολεμικά αεροσκάφη να διεισδύσουν στον εναέριο χώρο της Συρίας και να καταστρέψουν έναν πυρηνικό αντιδραστήρα, αποδόθηκε -ανεπισήμως φυσικά- στη δράση των Ισραηλινών «μαέστρων» του διαδικτυακού πολέμου.
Αντίστοιχα στο Ισραήλ κυκλοφορούν αρκετές ιστορίες για «ανεξήγητες» καταστροφές και βλάβες σε εργοστάσια κατασκευής πυραύλων στη Συρία και ιρανικές εγκαταστάσεις εμπλουτισμού ουρανίου. Η πραγματική πρόοδος που έχει κάνει το Ισραήλ σε αυτόν τον τομέα, δεν είναι εύκολο να διαπιστωθεί χωρίς οι ίδιοι να δημοσιοποιήσουν απτά στοιχεία. Ωστόσο θεωρείται χαρακτηριστική η σημασία που δίνεται στη μονάδα «8200», η οποία ασχολείται με την υποκλοπή των εχθρικών επικοινωνιών με ηλεκτρονικά μέσα έτσι ώστε να χρησιμοποιηθούν προς όφελος του ισραηλινού στρατού.
Οι διάδοχοι της παλαιάς «8200» είναι άτομα με μεγάλη εξειδίκευση στο Διαδίκτυο και στην ασφάλειά του. Η στρατολόγηση στελεχών γίνεται μέσω αγγελιών που θέτουν πολύ συγκεκριμένες και υψηλές προδιαγραφές γνώσεων και εξειδίκευσης. Ο επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών, Αμος Γιαντλίν, δεν κρύβει την... αδυναμία του στα μέλη αυτής της μονάδας.
ΡΩΣΙΑ
Πρωτοστατεί για συμφωνία e-κεχειρίας
Η Μόσχα έχει ήδη ζητήσει να διεξαχθούν συνομιλίες σε διεθνές επίπεδο σχετικά με την ασφάλεια του κυβερνοχώρου και τους ψηφιακούς εξοπλισμούς. Στη Ρωσία, άλλωστε, οδηγούν τα ίχνη από τις δύο μεγαλύτερες κυβερνοεπιθέσεις που έχουν καταγραφεί στη μέχρι σήμερα ιστορία: μετά την καταστροφή του σοβιετικού μνημείου στο κέντρο της εσθονικής πρωτεύουσας Ταλίν, την άνοιξη του 2007, οι ιστοσελίδες της κυβέρνησης και αρκετών τραπεζών κατάρρευσαν, αφού δέχτηκαν επί ημέρες επιθέσεις είτε με ιούς είτε με «βομβαρδισμό» αμέτρητων e-mail. Το καλοκαίρι του 2008 συνέβη κάτι ανάλογο με γεωργιανές ιστοσελίδες όσο διαρκούσε ο πόλεμος στη Νότια Οσετία.
Κυβερνοεπιθέσεις
Η προέλευση και οι στόχοι των κυβερνοεπιθέσεων, πάντως, σπάνια είναι απρόβλεπτοι. Το καλοκαίρι του 2009, για παράδειγμα, όταν δέχτηκαν επιθέσεις οι ιστοσελίδες αμερικανικών υπουργείων και αρκετών κρατικών υπηρεσιών της Νότιας Κορέας, η πηγή των ενεργειών αυτών εντοπίστηκε στη Βόρεια Κορέα.
Δύο χρόνια νωρίτερα η Ουάσιγκτον είχε βιώσει ένα... ηλεκτρονικό Περλ Χάρμπορ, όταν άγνωστης προέλευσης χάκερ κατέβασαν κρίσιμες πληροφορίες πολλών terabytes από τις στρατιωτικές της υπηρεσίες.
Στο μεταξύ, τόσο η Βρετανία όσο και οι ΗΠΑ διόρισαν πρόσφατα συντονιστές για τις δραστηριότητες των χωρών τους στον κυβερνοχώρο, οι οποίοι, προφανώς, θα είναι υπεύθυνοι και για τη διεξαγωγή μικρών ή μεγάλων κυβερνοεπιθέσεων και την αντίστοιχη οργάνωση της ιντερνετικής άμυνας κάθε χώρας.
ΜΑΡΙΑ ΑΔΑΜΙΔΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου